Znajdzie się wśród Was ktoś, kto nie słyszał o Bobie Dylanie? Śmiem wątpić. Może nie kojarzycie utworów, może nie macie świadomości tego, które teksty wyszły spod jego pióra, ale nazwisko kojarzycie na pewno. Co Wy na to, żeby wraz z pociechą odkryć co nieco, poznać coś więcej i przyjrzeć się bliżej wielkiemu artyście?
Autor prowadzi nas przez kolejne etapy życia Boba Dylana. Zaczynamy od popisów pięciolatka, przechodzimy z Bobem szkołę podstawową, średnią i studia. Odkryjemy pierwsze muzyczne inspiracje, zasmakujemy pierwszej miłości, podążymy tropem znanych i lubianych w latach pięćdziesiątych artystów, na których wzorował się Bob, by w końcu przyjrzeć się bliżej jego karierze. Jim OConnor pokaże nam człowieka - wielkiego indywidualistę, który zaszedł niejednemu za skórę, kochającego ojca, wspaniałego twórcę tekstów, kompozytora, poetę i zdobywcę literackiej Nagrody Nobla. Przy okazji autor podzieli się z nami "smaczkami" zza kulis, wiecie, że Bob grał tyłem do publiczności?
Książkę czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Przyjemnie, ponieważ strony są szyte, a oprawa twarda - posłuży długo, co cieszy, ponieważ z pewnością jeszcze do tej historii wrócimy. Już wracamy - córa jest zafascynowana gitarami... Czcionka nie sprawi trudności dzieciom, które czytają już samodzielnie. Mimo tych 100 stron, historię pochłania się lekko i bez żadnych problemów. Słownictwo jest dopasowane do zdolności poznawczych dzieci szkolnych, a wszystko to uzupełnione zostało o ilustracje, które dopełniają wizerunku Dylana.
Poza historią artysty umieszczono w książce dodatkowe informacje, które pomogą nam lepiej zrozumieć to, o czym czytamy. Znajdziemy definicję (nie suchą) muzyki folkowej, nieco bliżej przyjrzymy się artystom, na których w początkowym okresie wzorował się Dylan, a nawet poznamy różnice między gitarą elektryczną i akustyczną. Te krótkie, bo zaledwie jedno- czy dwustronicowe wzmianki są punktem wyjścia do dalszego zgłębiania tematu. Oj, jest co zgłębiać, gwarantuję!
Książeczkę mogę śmiało polecić czytelnikom w wieku 8-12 lat, którzy już jako tako orientują się nie tyle w muzyce, co w sytuacji na świecie. W historii znajdą się liczne odniesienia do walki o równość czy do ruchu praw obywatelskich. Nawet skomplikowane relacje, zdarzenia, problemy można przedstawić w prosty sposób - Jim OConnor na szczęście nie zagłębia się w działania, a wspomina jedynie o samej idei. Wydarzenia stanowią tło dla życia artysty i za to wielki plus.
Zachęcam Was do sięgania po takie historie, które poza rozrywką dostarczają konkretnej wiedzy, ale bez udziwniania czy zaśmiecania młodego umysłu duperelami - jest lekko, prosto, przyjemnie i konkretnie. Dla mnie bomba.
książka 
