Katedra w Barcelonie

Odkąd sięgam pamięcią Barcelona zawsze była w moim życiu. Miłość do tego magicznego miejsca zasiał w moim sercu wujek, który wiele lat temu z wojażu po Europie przywiózł mi koszulkę piłkarską klubu z Camp Nou. Dla małego chłopca był to skarb tym cenniejszy im większą zazdrość wywoływał wśród rówieśników. Z biegiem lat moje zainteresowanie rozszerzyło się o historię, zwyc[...] oraz architekturę Barcelony. Logicznym był, więc zakup „Katedry w Barcelonie”. Zakup, który notabene okazał się strzałem w dziesiątkę. Ildefonso Falcones oprócz wspaniałych krajobrazów oraz zabudowań średniowiecznej Barcelony ukazał przede wszystkim życie obywateli Barcelony oraz prawa, które determinowały owo życie. Prawa często okrutne i niesprawiedliwe z punktu widzenia współczesnych mieszkańców Europy. Ponadto na uwagę zasługuje również, nadal aktualny, problem braku tolerancji wobec wyznawców innych religii oraz przedstawicieli odmiennych ras czy narodowości. Wydawać mogłoby się to aberracją w mieście będącym wielkim portem średniowiecznej Europy, w którym dochodziło do wielu transakcji handlowych. Jednak sprawczynią wszelkiego rodzaju antagonizmów była Święta Inkwizycja, która podobnie jak w powieści „Religia” Tima Willocksa odegrała rolę czarnego charakteru czyhającego na życie i szczęście głównych bohaterów. Drugim ważnym zagadnieniem poruszonym przez autora, spotykanym w całej Europie, była relacja pomiędzy panem feudalnym a chłopem. Chłopem, którego los był częstokroć gorszy od losu niewolnika. W te uwarunkowania społeczne wplecione zostało życie Arnaua Estanyola, który na co dzień musiał mierzyć się z przeciwnościami wynikającymi z ubóstwa, zazdrości, nienawiści, nietolerancji, fanatyzmu oraz obłudy. Jednakże pomimo wartkiej i dynamicznej akcje wartość książki upatruję przede wszystkim w kwestiach społecznych poruszonych przez autora. Dla każdego miłośnika Barcelony lektura ta będzie nie lada gratką.