Karminowe serce

Kiedy Laura trafia do urokliwej cukierenki, której właścicielka od lat ręcznie wyrabia pachnące łakocie, nie może oprzeć się magii tego miejsca. Zapach aromatycznej czekolady i kolorowe, pękate słoje z żurawiną i migdałami przyprawiają ją o zawrót głowy. Laura boi się jednak, że ani przeprowadzka i nowy dom wśród wrzosowisk, ani bliskość magicznej cukierenki nie ukoją bólu po tym, co stało się kilka lat wcześniej. Wtedy ktoś, kto wydawał się bliski, sprawił, że serce Laury pękło, a jakaś część jej samej odeszła na zawsze. Dziewczyna nie podejrzewa jednak, że właścicielka cukierni skrywa pewien sekret? Czy magia Złotego serca i życzliwi ludzie pomogą Laurze odzyskać nadzieję? I czy to prawda, że złamane serce może jeszcze pokochać ? nawet dwa razy mocniej.

"Czasami, kiedy wszystkie drogi prowadzą donikąd, ucieczka wydaje się jedynym rozwiązaniem. Brakuje słów żeby wytłumaczyć to, co było. Brakuje wiary, że jeszcze teraz, tutaj uda się odnaleźć choć fragment zagubionej niegdyś beztroski. Smuga szarego pyłu ciągnie się za człowiekiem, przesłaniając okruchy nadziei, które mogłyby stać się drogowskazem. Kiedy więc nie ma już ani drogi powrotu, ani dna, od którego dałoby się odbić, często nie pozostaje nic innego, jak tylko skoczyć w najgłębszą toń mrocznego jeziora, by poznać jego nieodgadnione tajemnice."

"Karminowe serce" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Doroty Gąsiorowskiej, której to opowiedzianą historią udało się skraść moje serce.

Znajdziemy tu całą plejadę interesujących postaci z własnymi problemami, które nie wiadomo kiedy wkradają się do serca czytelnika, nie pozwalają pozostać obojętnym na ich historie. Bohaterowie jakich stworzyła autorka są do bólu prawdziwi, szczerzy, z problemami i przeżyciami. Jak każdy z nas posiadają zarówno wady, jak i zalety. Bardzo związałam się z Laurą. Kibicowałam jej, współczułam, gdy poznawałam wszystkie okoliczności z jej przeszłości. Mimo złych przeżyć i tego, ile wycierpiała, okazała się silną kobietą. Czytając odniosłam wrażenie, że siedzę z boku i słucham ich opowieści. Tajemnice, intrygi, zagadki z przeszłości - to wszystko czeka na Was, byście odkryli wraz z bohaterami powieści.

Choć nie znajdziemy tu pędzącej akcji, w niczym to nie przeszkadza. Nie to okazuje się tu najważniejsze. Tu istotne są uczucia i emocje, których dane jest nam doświadczyć. Wystarczy otworzyć się na tym klimat i chłonąć to, co podkłada nam autorka. Jestem zaskoczona zakończeniem tej historii, które uzmysłowiło mi, że w życiu wszystko jest możliwe i zarazem nieprzewidywalne.

"Mawiają, że przeciwieństwa się przyciągają, ale ja się z tym nie zgadzam. Zauroczenie szybko mija, tylko to, co naprawdę łączy ludzi, jest w stanie scalić związek w chwili, gdy pojawiają się problemy."

Autorka porusza ważne i niełatwe problemy, jak chociażby niepełnosprawność intelektualna i nieumiejętność jej zaakceptowana, żałoba i rozpacz po stracie dziecka, gwałt, przemoc fizyczna i psychiczna. I nie zrozumcie mnie źle, to nie jest kolejna banalna opowiastka, która ma Wam umilić czas. To coś znacznie więcej, choć słodka czekoladowa okładka oraz pierwsze strony mogą to sugerować. Im dalej w treść, tym częściej łapiemy się na tym, że w tej powieści jest coś ważnego, na co należy zwrócić uwagę. Mimo trudnej tematyki, książka została napisana przystępnym językiem, przez co czyta się naprawdę szybko.

Autorka przypomina jak ważna jest miłość, wsparcie i zrozumienie najbliższych osoby niepełnosprawnej. Czasem naprawdę wystarczy niewiele, zwykły gest może zdziałać cuda. Drugą sprawą jest przemoc fizyczna i psychiczna wobec kobiet że strony mężczyzn. Nawet gdy już uwolnimy się od takiej osoby, nie da się tak łatwo zapomnieć o doznanych krzywdach. Kolejnym istotnym aspektem jest przybliżenie nam sytuacji kobiety, która musi zrezygnować ze swoich planów, marzeń na rzecz dziecka niepełnosprawnego. Macierzyństwo jest piękne, ale niekiedy zmusza nas do wielu wyrzeczeń i poświęceń.

"Niestety, rzadko kiedy życie jest piękną niespodzianką zapakowaną w kolorowy papier. Dużo częściej przypomina stary znoszony pulower, który jesteś zmuszona ubierać każdego dnia, bo zwyczajnie nie stać cię na inny."

Ci, którzy zachwycają się w książkach opisami przyrody, powinni być w pełni usatysfakcjonowani, gdyż autorka pozwoliła sobie szeroko rozwinąć ten element fabuły. Jestem pewna, że wrzosowiska Bukowej Góry Was zauroczą.

"Karminowe serce" to pełna romantyzmu i uroku, klimatyczna i ciepła powieść o poszukiwaniu miłości, akceptacji, miłości matki do dziecka, samotnym macierzyństwie, nadziei. To książka, która przekazuje czytelnikowi wiele cennych wartości. Chętnie napiłabym się gorącej czekolady cukierence "Złote serce".

sza-terazczytam.blogspot.com

Mam trochę mieszane uczucia.. wiele wątków bardzo ogólnie przedstawionych a według mnie zasadniczych dla treści książki. Niedomówienia powodują, że po przeczytaniu mam niedosyt i wiele pytań. Może będzie kolejna część? Wówczas takie prowadzenie akcji jest wytłumaczalne, ale jeśli nie to szkoda. Zakończenie bardzo zaskakujące ? wzmagające tylko pytania dlaczego bohaterka nie walczyła o prawdę wszelkimi sposobami..
No cóż, nie powiem przeczytałam książkę bardzo szybko, ponieważ ma ona swój klimat i czytelnik od razu czuje bliskość z główną bohaterką. Klimat małego miasteczka zawsze w opowieści ma swój specyficzny obraz, do którego w głębi serca większość z nas tęskni..
Mimo wszystko polecam!

Drastyczne wydarzenia z przeszłości sprawiają ,że Laura postanawia zmienić radykalnie swoje życie. Praca w wolnym zawodzie pozwala jej na porzucenie ulic dużego miasta i osiedlenie się na peryferiach , w małym miasteczku nie za blisko ale i nie za daleko od Krakowa.

Zabiera ze sobą worek gorzkich przeżyć, cierpkich wspomnień i silne przekonanie o tym,że da sobie radę, uporządkuje toksyczną przeszłość , odbuduje siebie na nowo.
Mały drewniany domek z niewielkim ogródkiem , kotem przybłędą oraz ciekawym zestawem miejscowych sąsiadów ma być nowym początkiem innego życia

W miasteczku większość ludzi odnosi się do niej życzliwie. Spotyka i lokalnych omnibusów, którzy to wszystko wiedzą najlepiej, miejscową ?piękność? , współczesnego Cassanovę i zatwardziałego kawalera , faceta od wszystkiego czyli ?złotą rączkę? ale i zaprzyjaźnia się z właścicielami urokliwej manufaktury czekolady, któraż to cukierenka rękami właścicieli od lat tworzy czekoladowe łakocie okraszając je do tego cudowną legendą i dobrymi emocjami

Czy ciepło serc , które otoczyły Laurę po jej przyjeździe sprawią,że poczuje się bezpieczniej i nazwie to miejsce domem?

Z nowym miejscem łączy ją więcej niż sądzi. Duchy przeszłości z pomocą niewielką jej mamy wyznaczyły ten dom i tę miejscowość na jej nowy początek nie przypadkiem. Czy traumatyczne doznania zaledwie sprzed kilku lat uda się zaczarować ?karminowym sercem? z cukierni?
Czy Laura odważy się pokochać ponownie ?

Dorota Gąsiorowska przyzwyczaiła nas już do pięknych , ciepłych wielowątkowych opowieści. Bohaterki mocno związane z przyrodą, szukające ukojenia po burzach poprzednich związków odbudowują swoje życie z pewną nieśmiałością ale i nadzieją. W Karminowym Sercu jest podobnie.

Bardzo wyraziści bohaterowie , niezwykle urokliwe historie no i ta aura i przyroda ! Taka w najcudowniejszym, polskim wydaniu! To lektura iście jesienna. Jak kubek herbaty z imbirem i cynamonem i miękki koc w fotelu na biegunach stanowi idealne dopełnienie jesiennych wieczorów.

I nawet jeśli nie przepadasz za dość przewidywalną akcją , to zapewniam cię,że książka jest nad wyraz przyjemna i dobrze się czyta. Jak tabletka na depresję ? wciąga w życie głównej bohaterki i na parę godzin zapomnisz o swoich problemach .
Osobista refleksja ? zaczęłam widzieć się wyraźnie na werandzie drewnianego domu otulona kocem , z kubkiem parującego grzańca i psem u nogi. I chyba to moje marzenie powinno się powoli realizować. ???? Czego i Tobie życzę.

Piękna, wzruszająca, wciągająca powieść. Zakochałam się w książkach pani Doroty, są szczere, życiowe, prawdziwe. Autorka w powieści porusza bardzo ważne tematy jak przemoc w związku, poniżanie oraz zastraszanie przez partnera. Bardzo ciekawie wpleciony temat chorego dziecka, ukazujący nam że dzieci z zespołem Downa nie są gorsze od zdrowych dzieci, i również są mądre, bystre i mają więcej w sobie miłości niż co niektóry zdrowy dorosły człowiek. Nasza bohaterka zmaga się z ciężkimi przeżyciami po toksycznym związku i stracie ukochanego dziecka. Autorka ukazuje jak ciężko jest zapomnieć o krzywdach wyrządzonych przez ukochana osobę, która okazuje się potworem. Laura w swoim nowym domu znajduje spokój i stara się nie myśleć o przeszłości, jednak matka nie umie zapomnieć że kochała swoje dziecko. Na początku broni się przed uczuciem do Błażeja lecz w jego oczach widzi uczucie jakim ją darzy, szczerość oraz wiele ciepła. Nie każda poznana osoba w naszym życiu musi być zła lecz jak rozpoznać tą dobrą? Powieść wzruszy nie jednego czytelnika i nawet momentami rozśmieszy dzięki postaci absztyfikanta Witka. Piękne opisy malowniczych miejsc przeniosły mnie do Bukowej Góry i nie chciałam z stamtąd wracać. Bohaterowie bardzo realni od razu ich polubiłam, szczegółowe opisy miejsc, prosty język sprawiają że trudno oderwać się od tak dobrej książki. Magiczne miejsce w postaci cukierenki gdzie można napić się prawdziwej czekolady i skosztować najlepszych pralinek, a jego właścicielka skrywa tajemniczy sekret nadają powieści bajkową nutę. Zaskakujące zakończenie, którego się nie spodziewałam sprawiło że książki było mi mało i jeszcze dalej bym czytała o dalszych losach Laury. Piękna przykuwająca wzrok okładka.

Recenzja Przedpremierowa

Z miłą chęcią zapoznałam się z losami głównej bohaterki najnowszej książki autorstwa Pani Doroty Gąsiorowska pt. Karminowe serce?, którą jest Laura Adamowicz pracująca, jako grafik komputerowy.

Obecnie chce zmienić swoje dotychczasowe życie i wyjeżdża na wieś.
Laura zamieszkuje nową miejscowość-Bukowa Góra i tam próbuje odnaleźć harmonię nowego życia.

Mocnym atutem Laury jest to, że potrafi być kreatywna, pomocna, a tylko czasem waleczna w chwili koniecznej.

Pierwszą osobą, którą Laura ma, okazję poznać jest zagubiony chłopczyk o imieniu Michałek. Komunikatywność między nimi zaiskrzyła pierwszym przeprowadzonym dialogu, gdyż Laura wyczuła od razu, że ten mały niezwykły i uroczy chłopczyk skradł jej serce. Ona również zyskała jego aprobatę w momencie, kiedy odprowadzała go do domu.

Moją szczególną uwagę zwróciłam na fabule powieści, gdyż nie zawsze mamy okazję poznać dokładną historię związaną z miejscami, do których lubimy najczęściej przychodzić, np. kawiarnia. Przy okazji odkrywany nowe przysmaki, które stanowią dla naszych zmysłów smakowych afrodyzjaki.

Poruszony został tutaj problem niepełnosprawności, brak jej akceptacji ze strony biologicznego taty Michałka oraz poruszona została delikatnie sprawa gwałtu jednej z bohaterek - Agnieszki. To mama jednego z kolegów Michałka, Jarka. Wychowuje go od urodzenia babcia.

Michałek ma bardzo dobry kontakt ze swoją mamą, wujkiem Błażejem oraz dziadkami, ponieważ go akceptują i ciepło z nim rozmawiają.

Karminowe serce to powieść, która pozwoli Czytelnikowi zrozumieć, że prawdziwe serce ukryte jest pod niewidzialną warstwą otchłani słodyczy i można samemu takie serce skomponować i podarować osobom bliskim lubiącymi ich zasmakować.

Nie ukrywam, że pojawiają się zabawne dialogi, w których można uronić łezkę ze śmiechu oraz ze wzruszenia.

Opisy przestawionej przyrody stanowią tutaj prawdziwy raj, przy którym można odpocząć w samotności oraz z udziałem kręgu rodziny i znajomych lubiących spędzać czas na wsiach i umiejących skorzystać z ich pozytywnych uroków.

Tekst został zamieszczony w książce za pomocą odpowiedniej czcionki oraz nie występuje w nim podział na rozdziały.

To idealna książka służąca Czytelnikom na każdą porę roku.

Moje drugie spotkanie z twórczością literacką Pani Doroty Gąsiorowskiej uważam za udane.

Polecam przeczytać tę książkę.

Utalentowana Laura przenosi się z Warszawy do urokliwej miejscowości o nazwie Bukowa Góra. Pozostawia za sobą miejski gwar i pęd, aby zaznać spokoju w malowniczych okolicach, w domku z jej marzeń, który niedawno odremontowała przy pomocy Pawła. Szukająca spokoju, wyciszenia i wytchnienia Laura wkrótce przekona się, że w Bukowej Górze jest to raczej niemożliwe. Jej pojawienie się w sennej miejscowości staje się lokalną sensacją. Ciekawość mieszkańców podsyca fakt, że Laura jest kobietą piękną, ale i niezwykle tajemniczą. Jaki bolesny sekret skrywa ta eteryczna i dobra osoba? Czy uda się jej przezwyciężyć lęki dzięki serdeczności i bliskości drugiego człowieka? Czy będzie skłonna znów pokochać skoro w przeszłości została upokorzona i boleśnie skrzywdzona?


Książka o perypetiach sympatycznej, uczynnej, ale i tajemniczej Laury w Bukowej Górze to przepiękna opowieść o pokonywaniu własnych oporów i ponownego przygotowania do życia z drugim człowiekiem. Główna bohaterka zmaga się z traumą sprzed lat, którą zgotował jej ukochany mężczyzna i od tamtej pory stroni od ludzi. Zakochanie jest dla niej stanem tożsamym z udręką, poniżeniem i brakiem miłości, dlatego tak bardzo boi się wchodzić w bliższe relacje z mężczyznami. Ale jak przekonuje autorka książki: ,,Złamane serce kocha dwa razy mocniej?. Czy Laura pokona swoje ograniczenia i zdecyduje się kogoś pokochać? Zwłaszcza, że o jej serce będzie rywalizować aż TRZECH adoratorów! O tym czy uda się pokonać drzemiące lęki przeczytacie w ,,Karminowym sercu?.

Wielu ludzi i wiele problemów
Oprócz Laury, na czytelnika czeka cała plejada postaci niezwykle interesujących i zmagających się z wieloma przeciwnościami losu. Jest wśród nich Hania, matka Michałka chorującego na zespół Downa, która poświęciła się wyłącznie wychowaniu synka i całkowicie zapomniała o sobie i swoich potrzebach. Jest również jej brat Błażej rozwodnik i zapracowany lekarz w jednym, który uważa, że nie ma czasu na nic, nawet na miłość. Równie ważnymi co dorośli są dziecięcy bohaterowie, czyli Michałek i Jurek. Michałek nigdy nie znał swojego taty, dlatego odczuwa pustkę pozostawioną po rodzicu. Z kolei Jurek, pod maską rozrabiaki sprawiającego problemy, skrywa ogromną tęsknotę za mamą, która wyjechała za granicę wiele lat wcześniej.

Kojące piękno przyrody
Podobnie jak w przypadku poprzednich powieści pani Doroty, czytelnika zachwycą przede wszystkim przepiękne malowane słowem obrazy przyrody i uroków Bukowej Góry. Autorka ma niezwykły dar pisania o urokach przyrody w sposób pobudzający wyobraźnię odbiorcy i sprawiający, że chciałoby się być w miejscach, które odwiedza Laura. Szczególnie urokliwe są widoki znajdujące się w sąsiedztwie jej nowego domu, a zwłaszcza wrzosowiska, które swym majestatycznym pięknem kuszą do wielogodzinnych spacerów. I tak też się staje ? Laura nie wyobraża sobie dnia bez przechadzki po wrzosowiskach bez towarzystwa ukochanej kotki Dewy.

Magiczna cukierenka
Istotny moment w życiu Laury stanowi jej wizyta w lokalnej cukierence o tajemniczej nazwie Złote serce. To tam pod okiem starszych małżonków powstają niezwykle słodkości, oddziałujące na zmysły. Smaczne czekoladki i inne łakocie, skuszą swym widokiem i smakiem niejednego łasucha. Specjałem tam serwowanym jest również aromatyczna i nęcąca pięknym zapachem przypraw i różnorodnych dodatków gorąca czekolada. Natomiast oczy cieszą pękate słoiki wypełnione kandyzowanymi i suszonymi owocami, od których kolorów można dosłownie dostać zawrotów głowy. Unikatowy klimat cukierenki podkreśla rodzinna legenda, którą właściciele opowiadają wyłącznie nielicznym osobom. Wkrótce również Laura pozna niezwykłą opowieść i zgłębi tajniki ręcznego wyrobu czekoladowych pyszności.

Podsumowanie
Podczas czytania ,,Karminowego serca? targało mną wiele emocji. Wraz z Laurą przeżywałam jej emocje i nieraz uroniłam łezkę (ten kto czytał powieść, a zwłaszcza zakończenie, ten będzie wiedział dlaczego). Życie nie rozpieszczało jej, ale bohaterka zawsze mogła liczyć na pomoc rodziny i przyjaciół. W Bukowej Górze, do której uciekła w poszukiwaniu spokoju, znalazła życzliwe osoby, które pomogły jej wydostać się z kokonu, w który owinęła się lata temu. Dzięki ich sympatii i zaangażowaniu, Laura powoli opuszcza bezpieczne schronienie i ponownie przeżywa radosne chwile z przyjaciółmi. Znajduje również miłość, o którą będzie musiała zawalczyć.
Powieść Doroty Gąsiorowskiej to idealna lektura na jesień, która otula czytelnika niczym mięciutki kocyk, ale i daje nadzieję na lepsze jutro. Przykład Laury pokazuje, że nawet będąc w beznadziejnej sytuacji warto jest sięgnąć po wyciągniętą do siebie dłoń. Tylko przyjaźń i bliskość drugiego człowieka są w stanie przezwyciężyć strach i dawne chwile bólu. Podobnie jak pory roku, także Laura przechodzi przemianę wewnętrzną i staje się kobietą, która zaczyna cenić nie tylko siebie, ale i ludzi wokół niej ? przekonuje się bowiem, że świat nie jest taki zły, a nie wszyscy to potwory w ludzkiej skórze, które potrafią czerpać radość z krzywdzenia innych.