Jesteś moja dzikusko

?Czy wiecie, jak zachowuje się zakochany chłopak? Czy wiecie, o czym myśli, o czym śni, o czym chce ciągle mówić? A jak zachowuje się chłopak, który do tej pory był gburowatym skurwysynem, wszystkie niewiasty traktował przedmiotowo i generalnie miał w głębokim poważaniu, co ktoś o nim myśli, do momentu, gdy pojawiła się drobna rudowłosa dziewczyna, która przewróciła jego świat priorytety do góry nogami??

Żaden wstęp nie odda wierniej tego, co opisuje książka, niż powyższy cytat. To historia niepokornego, trudnego i ukrywającego się za murem obojętności osiemnastolatka, który niespodziewanie odkrywa coś, co niemal go przerasta- miłość. Uczucie pojawia się w progu jego domu zupełnie niespodziewanie i przybiera postać znajomej z dzieciństwa, pięknej, choć skromnej i naturalnej, rudowłosej dziewczyny. Natalia trafia do domu Tollandów po tragicznej śmierci matki i choć znajduje tam wsparcie i ciepło, którego bardzo potrzebuje, spotyka także Antka, któremu wyraźnie nie na rękę jest jej towarzystwo. Wśród sprzeczek i kłótni zrodzi się jednak coś, z czym nastolatkowie nie będą wstanie wygrać. W końcu serce nie słucha zakazów.

Powieść opatrzona jest dopiskiem ?New Adult?, nie bez powodu, bo nie zabraknie tu dramatów i pikanterii, jednak ja powiedziałabym raczej, że to nieco dojrzalsze Young Adult. Przede wszystkim przez wzgląd na wiek bohaterów, którzy są licealistami, ale też za sprawą ich problemów i dramatów, z którymi muszą się mierzyć, bo choć są poważne mają w większości ten lekki nastoletni wydźwięk, który nie ma aż tak wielkiej mocy, by wstrząsnąć czytelnikiem, jak niektóre powieści New Adult potrafią. Autorka potrafiła wciągnąć mnie w opisywaną przez siebie historię i naprawdę mnie zaciekawiła, jednak nie spodobał mi się fakt iż niemal wszystkie budujące napięcie wątki były bardzo szybko wyjaśniane i zamykane. Sam punkt kulminacyjny, choć powinien wywołać najwięcej emocji, również został opisany dosyć skrótowo.

Bohaterów polubiłam z miejsca, za ich inteligencję, szczerość i wyrazistość, ale też za wybuchowość pewność siebie i stanowczość. Natalia i Antek są nastolatkami i popełniają typowe dla swojego wieku błędy. Wpadają w tarapaty i częściej kierują się emocjami niż rozumem, ale co najważniejsze, potrafią w porę dostrzec, co zrobili źle, przyznać się do błędu i zmierzyć z konsekwencjami. W literaturze dla młodzieży, tacy bohaterowie to rzadkość, a Nata i Tony mogli by być wzorem nawet dla starszych książkowych bohaterów z innych powieści.

O CZYM? ?Jesteś moja, dzikusko? to urocze love story z pogranicza Young i New Adult z bardzo dobrze wykreowanymi bohaterami, zarówno pierwszo jak i drugoplanowymi. Nie zabraknie tu emocji, wzruszeń i odrobiny erotyzmu. Pani Agnieszka nie jest w stanie mnie rozczarować, nawet książką napisaną na początku literackiej kariery. Dzikuskę będę naprawdę miło wspominać głównie dzięki Antkowi, który okazał się genialnym narratorem nie tracącym w pełni męskiego charakteru, mimo iż jego myślami kieruje przecież kobieta. Polecam serdecznie zwłaszcza fanom pisarki i czytelnikom w wieku bohaterów, ale także starszym, którzy za sprawą prologu i epilogu, odbiorą tą powieść jako sentymentalną podróż do czasów pierwszej, prawdziwej miłości.

... nie można walczyć z przeznaczeniem ...

Po raz kolejny sięgnęłam po książkę Pani Agnieszki, której pozycje mogę brać w ciemno, gdyż wiem, że z pewnością się na nich nie zawiodę. Tak było też tym razem. Może wydawać się to już nudne, jednak jak dla mnie, każda książka ma w sobie coś innego, coś magnetyzującego. "Jesteś moja dzikusko" zachęca już samym opisem. Agnieszka Lingas-Łoniewska połączyła w jedną całość kilka gatunków literackich, spotkamy się z wątkiem sensacyjnym, romansem, jednak wszystko na kanwie nurtu przeznaczonego dla nastolatków, czy młodych dorosłych. Mamy tutaj sporo szkolnych dylematów, szukanie siebie i pierwszą, dziką i namiętną miłość.

"To właśnie jestem ja.
I to właśnie jest ona.
Wbrew przeciwnościom losu.
Zły Tolland i jego dzikuska.
Już na zawsze."

Anthony Tolland chodzi do klasy maturalnej prywatnego, polsko-amerykańskiego liceum. I jak to bywa w szkołach, także i tutaj, każdy ma swoją pozycję, Antek na swoją ciężko "zapracował", ma opinię kogoś narwanego, wybuchowego, rozwiązującego swoje problemy za pomocą pięści, jednak jak się później dowiemy nie jest on typem chuligana. Do jego domu niespodziewanie wprowadza się rudowłosa Natalia, córka zmarłej przyjaciółki matki Antka, a wraz z nią uczucia, o których Antek nie zdawał sobie sprawy, że istnieją i mogą jego dotyczyć. Stopniowo między dwójką nastolatków rozwijają się pewne uczucia. Najpierw jest to niechęć i wzajemnie okazywana wrogość, jednak to tylko przykrywka dla głębszych i bardziej wartościowych uczuć. Miłość jaka ich połączy jest taka sama jak oni, wybuchowa i nieokiełznana jak Antek i dzika, niepowtarzalna jak Nata. Młodzi nie będą mieli lekko, szkolni pseudo przyjaciele będą tylko czyhać na tę dwójkę, aby ich rozdzielić i upokorzyć. Czy w tym trudnym świecie nastolatków znajdzie się miejsce dla prawdziwej miłości? Czy Antek przez swoją wybuchowość zniszczy coś tak delikatnego i ulotnego jak pierwsza miłość? Czy Natalia wreszcie odnajdzie swoją drogę?

"Jesteś moja dzikusko" to fikcja literacka, jednak jakby spojrzeć na współczesną młodzież, ich szkolne problemy, miłosne rozterki i wreszcie ich samych, to nachodzi myśl, że taka historia jest na tyle realna, że mogłoby się wydarzyć naprawdę.

Niewątpliwym plusem powieści są nietuzinkowi bohaterowie, którzy zapadają w pamięci, mają swój charakter i osobowość. Antek swoją wybuchowością, którą nie można mylić z agresją, mimo wszystko wzbudza sympatię. Bo w głębi serca to dobry, szlachetny i uczciwy chłopak, który przyjaźni się z kłopotami, a raczej kłopoty z nim. Natalia to delikatna istota z silnym charakterem, przeszła w swoim życiu bardzo dużo złego, a to niestety jeszcze nie koniec. Wartka akcja nie pozwala na nudę, autorka tak dozuje informacjami, że nawet nie mamy chwili oddechu, bo ten spokój, który czasem się pojawia to tylko złudzenie, taka cisza przed burzą.

Jeszcze kilka słów o narracji, która jest czymś nowym. Nie mamy tu do czynienia z dwuosobową narracją do jakiej przyzwyczailiśmy się czytając NA. Całą historię, poza wstępem i zakończeniem, tudzież prologiem i epilogiem, poznajemy z perspektywy Anthonego. On jest według mnie tą bardziej złożoną postacią, z większym bagażem emocji i uczuć, i dzięki temu "Jesteś moja dzikusko" wyróżnia się na tle innych podobnych powieści.

"Zaczęło się niespodziewanie, że zanim się zorientowałem, już tkwiłem w tym tak głęboko, że nie byłem w stanie myśleć o niczym innym. Runęło wszystko, co do tej pory zbudowałem wokół siebie, ten mur obojętności, pogardy dla świata i innych ludzi. Pokazała się moja prawdziwa twarz, moje uczucia, których sam nie byłem świadomy i których, co najważniejsze nie chciałem nikomu ukazać."