Jego Wysokość Longin (twarda)

Baardzo zabawna książka,polecam nie tylko dla dzieci,świetnie się czyta,pełna humoru,śmiesznych historii. Polecam też drugą część Longina pt."Longin tu byłem".

Początkowo wydawało mi się, że jest to lektura skierowana do młodzieży. Do znacznie młodszych ode mnie czytelników. Ale teraz wiem, że nie do końca tak jest. To wspaniała lektura i dla małych, i dla dużych. Ja osobiście przeczytałam ją z wielką przyjemnością i widziałabym na półkach w księgarniach jej kontynuację. Czy czegoś mi brakowało? Chyba nie. Choć jakby się tak zastanowić to na końcu tej książki przydałby się mały słowniczek wyjaśniający niektóre wyrazy. Żeby uniknąć licznych pytań naszych dzieciaków, które akurat sięgną po te lekturę. dla nich to naprawdę zamierzchłe czasy. Gdy pokrótce opowiedziałam mojej Ali o tym jak było, gdy ja byłam mała, moje dziecko zrobiło wielkie oczy i spytało: "Mama, a jak ty byłaś w moim wieku, to już jeździły samochody?". I na tym moje wspominki się skończyły.

Podsumowując - uważam, że ta książka jest naprawdę świetna! Warto po nią sięgnąć. Polecam :)

Jak dla mnie numer jeden wśród ostatnio przeczytanych książek dla dzieci (przed tym jak dam dziecku książę sama ją czytam i recenzuję:))!
W zabawny i barwny sposób przedstawione dzieciństwo Marcina i większość dorosłych 30+. Książkę można nazwać mini encyklopedią o PRLu dla najmłodszych - dzieci poznają realia tamtych czasów, bez przynudzania i z przymrużenia oka:)

Świetna historia dzieciństwa Marcina Prokopa, którą czyta się z zapartym tchem (mimo, że dzieckiem już nie jestem:))! Powróciło do mnie tyle wspomnień z dzieciństwa.... Dawno się tak nie uśmiałam:)

Po książkę sięgnęłam przez wzgląd na autora. Marcina Prokopa uwielbiam za humor, autentyczność, a teraz również za książkę:)
Polecam serdecznie!

Totalne zaskoczenie! Prosta, lekka i ujmująca książka. To humorystycznie opisana historia dzieciństwa Marcina Prokopa, ale i wielu z nas:)

Nie było komórek, internetu. Żadne dziecko nie marzyło o kładzie czy tablecie, a przecież było tak wesoło, kolorowo i śmiesznie. Książka "Jego wysokość Longin" właśnie taki świat ukazuje. I właśnie takiej lektury szukałam dla moich dzieci. Książki, która w niebanalny sposób pokaże jak to kiedyś było, jak bawili się rówieśnicy 30 lat temu. Polecam...może na gwiazdkowy prezent?:)

Strasznie, ale To strasznie spodobała mi się książka Pana Prokopa. Nie spodziewałam się, że tak mu świetnie pójdzie stworzenie i opisanie w tak świetny sposób historii, która rozbawia i dla starszego pokolenia jest niczym wehikuł czasu. Mój syn wchłonął ją wciągu dwóch wieczorów, a to oznacza, że to naprawdę dobra książka, która łączy pokolenia.

Fajnie byłoby móc się przenieść w czasie, gdzie żuło się gumę turbo, chodziło w Relaksach i marzyło o Atari. Dzięki książce Pana Marcina Prokopa, taka podróż jest możliwa. Autor gwarantuję nam dobrą zabawę i mnóstwo śmiechu. Czytając tę książkę powraca czas dzieciństwa, gdzie dobrze bawiło się z rówieśnikami przy trzepaku, całe dnie spędzało się na podwórku i jadło się chleb z cukrem. Ta książka pokazuję, że życie w czasach komuny wcale nie musiało być ponure, a zabawne, zaskakujące i... słodkie.

Bardzo podobała mi się książka Pana Prokopa. Jak tylko dowiedziałem się, że wydał książkę opisującą swoje dzieciństwo od razu chciałem ją mieć, ponieważ w telewizji Pan Marcin zawsze jest zabawny i lubię jego poczucie humoru, więc pomyślałem, że książka zapewne też taka musi być i... nie pomyliłem się. Były momenty, że turlałem się ze śmiechu (bo taka zabawna była), a były też i takie, że łezka zakręciła się wokół oka, bo te czasy już minęły. Dzięki tej książce przeżyłem zabawną podróż do przeszłości i na nowo odkryłem smak swojego dzieciństwa.

Bardzo mi się spodobał sposób w jaki Pan Marcin przedstawił szarą rzeczywistość PRL. Oczami dziecka wygląda on zupełnie inaczej. Barwny, kolorowy, ciekawy. Przypomniało mi się trochę moje dzieciństwo i czas spędzany na trzepaku z rówieśnikami. Zabawna opowieść, która jak wehikuł czasu przenosi nas "dużych" w barwny czas, kiedy byliśmy tymi "maluczkimi" :)

Każdy z nas nosi takiego Longina w sobie, bo przecież wszyscy byliśmy kiedyś dziećmi i mamy masę przygód z tego okresu, nawet jeśli zapomnianych. Marcin Prokop wyciągnął ze mnie kilka historii, o których nigdy bym sobie inaczej nie przypomniał. No a przy tym dzieciaki też pewnie mają frajdę z czytania, bo jest zabawna, akcja rozgrywa się szybko, na pewno nie nudzi.

Książka jest idealnym pretekstem do refleksji i powrotów do własnego dzieciństwa, które tak jak te Marcina Prokopa nie znało smartfonów, tabletów i komputerów. Mam wrażenie, że dzięki temu byliśmy bliżej siebie, naszych rodziców, kolegów, znajomych. Miła, sentymentalna podróż do przeszłości w formie dynamicznej bajki dla dzieci o chłopcu ? Longinie.

Marcin Prokop nie przestanie mnie zaskakiwać. Jego poczucie humoru i umiejętność ripostowania za każdym razem jak oglądam go w telewizji totalnie mnie rozwala. Książka, którą napisał swojej córce po to, żeby zrozumiała jak to było jak tato był dzieckiem pełna jest charakterystycznego dla Marcina Prokopa humoru i dystansu. Satysfakcja obopólna.