Jaśmina

?Nauczono mnie mówić to, co chciała usłyszeć druga osoba?.

Jaśmina po ciężkich przeżyciach z przeszłości odnalazła w końcu swoje spokojne miejsce na ziemi. PInkTattoo stało się jej azylem, bezpiecznym, przyjaznym miejscem. Gdzie pracuje i otacza się przyjaciółmi. Szczególne relacje łączą ją z Lilianą i Malwiną, są dla siebie jak siostry. Patrząc z boku widzimy pełną, życia, energii, pyskatą, zadziorną młodą kobietę, która z ogromnym zaangażowaniem oddaje się pracy i zawsze jest dla innych. A jak jest naprawdę? Tymon niedawno wyszedł z więzienia. Musiał walczyć o przetrwanie, musiał się przystosować. Uświadamia sobie, że zbyt często do rozwiązania problemów używa pięści, nauczył się nie dostrzegać pewnych rzeczy. Jest uzdolniony plastycznie, dostał szansę i pracuje w PInk Tattoo. Czy uda mu się na nowo poukładać życie?

Jaśminę i Tymona polubiłam do samego początku, niesamowita para. Ona zawsze służy pomocą innym, dobra, szczera, zbyt surowa dla siebie, wewnętrznie poraniona, uparta. On bardzo empatyczny, odważny, charyzmatyczny. Bardzo podobało mi się, że nie odpuszczał, jego upór, wytrwałość i cierpliwość. Ta powieść to przede wszystkim historia Jaśminy i Tymona, ale autorka nie zapomina o bohaterach z poprzednich części. Liliana i Mateusz, Malwina i Arek. Ich losy są ściśle ze sobą związane, wspierają się, zawsze i wszędzie mogą na siebie liczyć. Są dla siebie jak rodzina, uzupełniają się nawzajem.

Jak bardzo przeszłość może wpływać na naszą teraźniejszość? Pozbywa złudzeń, utrudnia ruszenie do przodu, wywołuje niechęć do samego siebie, nie pozwala myśleć o lepszym jutrze. Trudne dzieciństwo, brak zrozumienia, kłamstwa, obelgi, rozwód. Głęboko skrywane tajemnice, strach przed nowym uczuciem. Uporczywe trwanie w przeszłości, brak wiary we własne siły i możliwości. Traumatyczne przeżycia z więzienia, mroczna przeszłość. Piękno prawdziwej, szczerej przyjaźni, lojalność, wiara w ludzi. Wzajemna fascynacja, pożądanie, akceptacja drugiej osoby z całym bagażem życiowych doświadczeń. Każdy zasługuje na drugą szansę.

Rewelacyjna powieść obyczajowa, piękny romans i budzący niepokój wątek sensacyjny. Urzeka i niesamowicie wciąga. Emocjonalna, wnika głęboko w serce. Zakończenie mocno mnie poruszyło. Ukazuje, że po każdej burzy w końcu zaświeci słońce, czy tego chcemy czy nie. Bardzo polecam całą serię :)

?Czuje się, jakbym tkwił w martwym punkcie i przez to czasami łapię się na tym, że zazdroszczę innym tego, jak potrafią ogarnąć swoje życie. Dla mnie to jeden wielki syf?
Anna Szafrańska po raz trzeci zabiera nas do PInk Tattoo. Pierwszym tomem czyli ?Lilianą? autorka ustawiła sobie bardzo wysoko poprzeczkę, ?Malwina? była ciut słabsza (ale nadal dobra !!!!) ale za to ?Jaśmina? moim zdaniem wróciła do poziomu ?Liliany?.
Jaśmina jest kolejną osobą, która w PInk Tattoo odnalazła swoją bezpieczną przystań, a pracownicy studia tatuażu stali się jej nową rodziną. Kobieta po rozwodzie stara się na nowo poukładać swój świat, jednak boi się otworzyć na innych, boi się otworzyć na siebie. Ciągle obwinia się, że to co się wydarzyło w jej życiu jest jej winą.
Tymon niedawno wrócił na wolność. Stara się od nowa zacząć żyć. Musi się przystosować do otaczającego go świata.
Jaśmina i Tymon nie wierzą, że jeszcze kiedyś będą szczęśliwi.
Anna Szafrańska w ?Jaśminie? przedstawia historię dwójki poranionych ludzi. Przeszłość jest ciągle w nich, ciągle wraca, a oni nie potrafią sobie z nią poradzić i dać sobie drugiej szansy. Jaśmina przez to, że ciągle obwinia się o przeszłość nie potrafi dać sobie szansy na szczęście. Kiedy spotykają się dwie tak poranione osoby to tylko one nawzajem są w stanie siebie uleczyć. Niestety przeszłość czai się za rogiem i może zaatakować w każdej chwili.

Być tu i teraz, nie rozdrapywać starych ran, nie wracać do przeszłości. To jednak nie wszystko, najważniejsze dawać z siebie jak najwięcej innym i jednocześnie nic nie brać dla siebie. Jak długo można tak egzystować? Długo, bardzo długo, aż do momentu kiedy cegiełka, po cegiełce, zaczyna pękać mur oddzielający człowieka od tego od czego uciekał. Dostrzec pomocną dłoń w takiej chwili jest niezwykle ciężko, a dać sobie pozwolenia na jej uchwycenie jeszcze trudniejsze.

Dżas zdaje się być ucieleśnieniem najlepszej przyjaciółki, która wesprze kiedy tego jej bliscy potrzebują, pomoże gdy jest taka potrzeba i odsunie się w cień kiedy wszystko wróci do normy. Poza tym jest wesoła, pełna energii, kochająca swoją pracę. Tylko tyle lub aż tyle, lecz czegoś w tym portrecie brakuje, jedynie ona wie co to jest i dlaczego. Tymon nie zna jej tak dobrze jakby chciał, ale zauważa to, co innym może umyka, ta kobieta jest kimś więcej dla niego niż współpracowniczką. Poznał świat od brutalnej strony i wciąż zmaga się z tą wiedzą. Nie tak łatwo odciąć się od tego, co było. Tych dwoje ma wiele ze sobą wspólnego i jedno co ich oddziela jednocześnie oplatając boleśnie swoimi mackami. On mógłby odwrócić głowę i żyć tak jak do tej pory, ale nie chce, natomiast ona próbuje odepchnąć od siebie uczucia jakie w niej wzbudza. Jaką przyszłość mogłaby mu zaoferować? Na pewno nie takiej jak on pragnie, lecz czy można decydować za drugiego człowieka? Bagaż wspomnień bywa niekiedy hamulcem, ale też popychać do zmian, sprzeczność? To już zależy czy ma się siłę stawić czoła teraźniejszości oraz odwagę by zamknąć drzwi do przeszłości.

Cykl PInk Tattoo pokazał już czym jest siła uczuć oraz jak mocno działa na czytelników, z każdym kolejnym tomem Anna Szafrańska odkrywała skomplikowany świat swoich bohaterów. Trzecia część przyniosła z sobą jeszcze więcej wrażeń, nie chwilowych, prostych, błahych, lecz uderzających w najbardziej wrażliwe struny, nie pozwalających o sobie zapomnieć. W ?Jaśminie? nie ma oczywistości lub tego, co można dostrzec na pierwszy rzut oka, emocje skrywają się pod maską i za dobrze odgrywaną rolą, za nimi buzują, są intensywne i nie pozwalają o sobie zapomnieć. Pisarka strona po stronie odsłania to, co jest skrywane, co jest wciąż nie otwartą raną, co niszczy człowieka, ale też pokazuje ludzi, jacy dawno przekroczyli granicę, za której trudno wrócić. Nie tak łatwo opisać osoby, próbujące żyć, tak jakby najgorsze było za nimi, lecz tak naprawdę wciąż doświadczające piekła przeszłości, a w przypadku PInk Tattoo i ?Jaśminy? przedstawione jest w sposób tak jakby czytający byli tuż obok nich, co więcej byli ich powiernikami. Zamiast ckliwości są realne wątpliwości, w miejsce łatwych rozwiązań prawdziwe trudne decyzje, tam gdzie wydawałoby się, że już koniec emocjonalnej burzy wchodzi twarda rzeczywistość, przypominająca, że za błędy trzeba zapłacić, nawet jeśli są one popełniane w dobrej wierze. Ostatnia część serii jest historią dopracowaną w każdym szczególe, jest w niej dojrzałość oraz wnikliwy portret bohaterów, którzy mają za sobą doświadczenia, naznaczające piętnem, którego zatrzeć nie sposób, lecz da się przekuć je w klucz do całkiem nowego życiowego rozdziału. Jeśli cenicie niepalne opowieści o ludziach, pełnych sprzeczności, mających za sobą błędy, nie będących niezapisaną kartą, lecz z przeszłością zapisaną różnokolorowym tuszem, to w ?Jaśminie? oraz wcześniejszych książkach Anny Szafrańskiej znajdziecie lekturę, jaka nie pozwoli na obojętność i szybkie jej zapomnienie.