Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły (twarda)

z uczuciami dziecka. 1. DZIECKO: Nie lubię tego nowego dziecka. RODZIC: (zaprzeczając uczuciom) .................................... ........................................................................................... ........................................................................................... 2. DZIECKO: Miałem denne przyjęcie urodzinowe. (a ty dałaś z siebie wszystko, aby był to wspaniały dzień) RODZIC: (zaprzeczając uczuciom) .................................... ........................................................................................... ........................................................................................... 3. DZIECKO: Już więcej nie będę nosić aparatu na zęby. On mnie rani. Mam w nosie to, co mówi ortodonta! RODZIC: (zaprzeczając uczuciom) .................................... ........................................................................................... ........................................................................................... 4. DZIECKO: Nienawidzę tego nowego trenera! Za to, że minutę spóźniłem się na trening, wykluczył mnie z drużyny. RODZIC: (zaprzeczając uczuciom) .................................... ........................................................................................... ........................................................................................... Czy twoje odpowiedzi są podobne do tych poniżej? ,,To nieprawda. Wiem, że w głębi serca kochasz to maleństwo". ,,O czym ty mówisz? Miałeś wspaniałe urodziny - lody, tort, balony. W takim razie było to twoje ostatnie przyjęcie!". ,,Twój aparat nie może ranić cię tak mocno. Tyle pieniędzy zainwestowaliśmy w twoje uzębienie, więc będziesz go nosił, czy ci się to podoba, czy nie!". ,,Nie masz prawa wściekać się na trenera. To twoja wina. Powinieneś być punktualny". Dawanie takich odpowiedzi wielu z nas przychodzi bardzo łatwo. Ale jak czują się dzieci, kiedy to słyszą? Aby przekonać się, jak to jest, kiedy czyjeś uczucia są lekceważone, proponujemy następujące ćwiczenie: Wyobraź sobie, że jesteś w biurze. Pracodawca prosi cię o wykonanie dodatkowej pracy. Chce, żeby była gotowa pod koniec dnia. Masz zamiar zabrać się do niej natychmiast, ale z powodu łańcucha spraw nie cierpiących zwłoki zupełnie o tym zapominasz. Wszystko jest tak pilne, że z ledwością starcza ci czasu na lunch. Kiedy ty i kilku współpracowników szykujecie się do domu, wpada twój szef i prosi o to, co miałaś wykonać. Szybko starasz się wytłumaczyć mu, jak bardzo byłaś dziś zajęta. On ci przerywa. Głośno, wściekłym głosem krzyczy: ,,Nie interesują mnie te tłumaczenia! Co, u diabła, sobie wyobrażasz, że płacę ci za siedzenie?!". Kiedy otwierasz usta, żeby coś powiedzieć, on mówi: ,,Dyskusja skończona", i idzie do windy. Twoi współpracownicy udają, że nic nie słyszeli. Kończysz zbierać swoje rzeczy i opuszczasz biuro. W drodze do domu spotykasz przyjaciela. Nadal jesteś tak zdenerwowana, że nagle raczysz go opowieścią o tym, co się właśnie zdarzyło. Twój przyjaciel próbuje ci pomóc na osiem różnych sposobów. Po przeczytaniu każdej odpowiedzi określ krótko swoją reakcję i zanotuj ją. (Nie ma złych ani dobrych reakcji. Ważne jest to, co czujesz). 1. Zaprzeczenie uczuciom ,,Nie ma żadnego powodu, aby tak się przejmować. To było prawdopodobnie po prostu zmęczenie, a ty wyolbrzymiasz całą sprawę. Na pewno nie jest tak źle. No, uśmiechnij się. Tak ładnie wyglądasz, kiedy się uśmiechasz". Twoja reakcja: ................................................................... ........................................................................................... ........................................................................................... 2. Odpowiedź filozoficzna ,,No cóż, takie jest życie. Nie wszystko w życiu układa się tak, jak chcemy. Musisz nauczyć się podchodzić do tego spokojnie. Na tym świecie nic nie jest doskonałe". Twoja reakcja: ................................................................... ........................................................................................... ........................................................................................... 3. Rada ,,Wiesz, co myślę? Jutro rano idź prosto do biura twojego szefa i powiedz: >>Przyznaję, to był błąd<<. Potem wróć do siebie i zrób to, co miałaś zrobić. Nie daj się wciągnąć w pułapkę doraźnym błahostkom. A jeśli jesteś mądra i zależy ci na utrzymaniu tej posady, zrobisz wszystko, aby podobna sytuacja nie zdarzyła się nigdy więcej". Twoja reakcja: ................................................................... ........................................................................................... ..................................