Istota zła

1400 metrów nad poziomem morza, dookoła lasy, piętrzące się góry i miasteczko wrośnięte w skałę. Pejzaż jak z widokówki. Piękny, dziewiczy krajobraz z dala od cywilizacji. Siebenhoch w Południowym Tyrolu. Do tego właśnie włoskiego miasteczka przyjechał, z żoną i 5-letnią córką, Jeremiasz Salinger (główny bohater). Zostawił za sobą Nowy Jork, miasto tętniące życiem, przepychem, bogactwem i rozrywką. To tutaj, w rodzinnej wiosce żony, miał znaleźć upragniony materiał do kolejnego filmu, tym razem prezentującego pracę ratowników górskich. Cała rodzina od początku zachwycona jest klimatem, krajobrazem, jak i gościnnością mieszkańców. Szczególnie, że ciepło przyjął ich teść Jeremiasza, który udostępnił im komfortowy dom z cudownym widokiem na góry.

Jednak ten niezmącony spokój pewnego dnia zagłusza wypadek, w którym Jeremiasz o włos unika śmierci. Giną jego towarzysze-ratownicy górscy, a u Salingera lekarze stwierdzają zespół stresu pourazowego. Od tej pory, męczony przez ataki paniki i obsesje, stara się zająć czymś myśli i stłumić uczucia. Lekarstwem dla niego staje się sprawa sprzed trzydziestu lat, którą postanawia wyjaśnić. Bo jak sam twierdzi - chce jeszcze dowieść, odkryć, że może i potrafi coś odkrywać. W roku 1985, w wąwozie Bletterbach, doszło do okrutnej zbrodni. Znaleziono zmasakrowane ciała trzech młodych ludzi. Ludzi, którzy znali góry jak własną kieszeń. Zagadkę, tak wstrząsającego zabójstwa, nigdy nie rozwiązano. Czy to właśnie Salinger ma szansę ją rozwikłać? I czy zamiana jednej obsesji na inną może mu w czymkolwiek pomóc? I co z tym wszystkim ma wspólnego jaekelopterus rhenaniae - ogromny prehistoryczny potwór, skrzyżowanie pająka i skorpiona, największy stawonóg jaki istniał w naturze. A i nisza ekologiczna, czy ktoś wie co to jest?

Okazuje się, że wąwóz Bletterbach to miejsce przeklęte. Znikali tu pasterze, drwale opowiadali historyjki o dziwnym świetle, a dawno, dawno temu, zamiast wieszać na szubienicy czarownice, wrzucano jej żywcem do wąwozu. I nawet jeśli ktoś uważał to wszystko za wymysły i zabobony, to w najbardziej absurdalnej legendzie jest jednak jakieś źdźbło prawdy.

Zaskoczyła mnie ta powieść, zaskoczył mnie autor. Bo cóż tam Włosi wiedzą o kryminałach? A jednak. Chylę czoła przed pisarzem. Doczytałam trochę o jego życiorysie. Luca D?Andrea jest autorem fantasty dla młodzieży Wunderkind. Jednak popularność zdobył stworzeniem scenariusza do serialu obyczajowego Mountain Heroes, przybliżającego historię życia i akcji ratowników górskich w Dolomitach. Sukces serialu zainspirował młodego artystę do napisania ?Istoty zła?, thrillera, który stał się hitem Targów Książki w Londynie. Przed premierą we Włoszech ponad 30 wydawców z całego świata wykupiło prawa do publikacji. Największe wytwórnie filmowe prowadzą rozmowy w sprawie ekranizacji powieści. Mimo wielkiego sukcesu D?Andrea nadal bardziej myśli o sobie jako o czytelniku, niż o pisarzu na pełnym etacie. Wśród ulubionych autorów wymienia: Stephena King, Jo Nesbo, Jeana-Christophe?a Grangé, Jefferya Deavera, Richarda Mathesona, Stiega Larssona, Cormaca McCarthy?ego, Giorgioa Falettiego, H.P. Lovecrafta. Istotnie - czytając (słuchając) powieść najbardziej widać tu wpływ Stiega Larssona i jego ?Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet? oraz Stephena Kinga i Jefferya Deavera.

Nie jest to typowy kryminał, nie ma tu szybkiej akcji i walki z czasem. Jednak cała historia, zbrodnia mrozi krew w żyłach, jest na tyle przerażająca, że wdziera się do umysłów i... pożera, jak bestia. Cała zagadka intryguje, choć jest sporo momentów rozprężenia, poznajemy wtedy przeszłość Salingera oraz pozostałych bohaterów. Wszystko po to, aby kolejne elementy układanki złożyć na końcu w całość, gdyż czytelnik (słuchacz) nie domyśla się rozwiązania. Klasycznie, ale bardzo sprawie i zaskakująco. Znajdziemy tu więc elementy gatunkowe i kryminału, i horroru, i powieści psychologicznej. Postacie są znakomicie dopracowane, takie z krwi i kości, ze swoimi słabościami i obsesjami. Poza tym mroźna sceneria, skute lodem góry, osamotnienie, pustka, szaleństwo i głos bestii. Tylko do końca nie wiadomo kto jest bestią, czy prehistoryczny skorpion, czy okrutny morderca, czy sama natura, czy może wreszcie głos wewnętrzny każdego z nas. I czy przed taką bestią istnieje ucieczka?

"Skrzypienie lodu. Szmer całego masywu skalnego, który poruszał się jak dwieście tysięcy lat temu... Zatonąłem w ciemności, która pochłonęła cały świat. Przemożna świadomość, że czas w lodowcu nie jest czasem dla człowieka. To czas inny, wrogi."

Thriller niesamowicie mocno trzyma w napięciu, z każdym rozdziałem coraz intensywniej angażuje zmysły czytelnika, bardzo umiejętnie wzmacniając wywoływane emocje przekładając się na wielką radość i satysfakcję przeżywania wspaniałej przygody. Przez tę książkę zarwałam noc, po prostu musiałam wiedzieć, jak potoczą się wyjątkowo intrygujące losy bohaterów, do jakich nieoczekiwanych zdarzeń jeszcze dojdzie, dlaczego zostaną okupione ofiarami i czym tak naprawdę okaże się zło, którego istotę próbuje się uchwycić przerzucając zachłannie kolejne strony powieści. Tu nie ma mowy o zwolnieniu tempa, trzeba się mocno sprężać, aby dotrzymać kroku kreatywności autora w konstruowaniu nakręcającej się spirali interesujących wątków, z realizmem oddanym psychologicznym aspektom relacji międzyludzkich, inwencji twórczej w stwarzaniu fascynującego klimatu, któremu szybko ulegamy. Ten mroczny thriller opierający się na kryminalnych i obyczajowych wątkach, ma naprawdę potężną moc przyciągania uwagi i zainteresowania czytelnika, świetnie, że powstają tak solidne i z ogromnym polotem napisane książki. Wciągająca narracja, zajmujące snucie opowieści, wartka akcja, fascynująca kompozycja zdarzeń, ciekawe profile postaci, spora dawka tajemniczości, wiele zaskakujących elementów, potęgująca się aura niepewności i grozy, wszystko to powoduje, że powieść staje się rewelacyjnym pomysłem na pierwszorzędną rozrywkę czytelniczą.

Jeremiasz Salinger wraz z rodziną od niedawna mieszka w Siebenhoch, górskim tyrolskim miasteczku wrośniętym w skały. Wpada na pomysł nakręcenia filmu dokumentalnego o wyzwaniach, przed jakimi stają górscy ratownicy. Za sprawą nieszczęśliwego zrządzenia losu dochodzi do tragicznych wydarzeń, które kładą się długim cieniem na jego dalszym życiu. Próbuje poradzić sobie z bolesną traumą, zespołem stresu pourazowego, poczuciem winy, że przeżył, choć innym się to nie udało. Nieoczekiwanie dla siebie angażuje się w próbę rozwiązania wyjątkowo skomplikowanej zagadki kryminalnej sprzed niemal trzydziestu lat, brutalnego morderstwa trzech młodych ludzi w pobliskim wąwozie Bletterbach, uważanym przez lokalną społeczność za miejsce koszmarne, przeklęte, gdzie zdają się rządzić diabelskie siły. Stopniowo dociera do informacji i dowodów, które mrożą krew żyłach, trudno w nie uwierzyć, wywołują natychmiastowy sprzeciw i bunt w ich akceptacji. Czy uda mu się do końca zinterpretować wszystkie fakty dotyczące masakry? Wykazać się wystarczającą wytrwałością i determinacją w odkrywaniu prawdy? Dlaczego miejscowa ludność wydaje się sprzeciwiać prowadzonemu przez niego prywatnemu śledztwu? Z czym przyjdzie się zmierzyć Jeremiaszowi i jakie czyhają na niego niebezpieczeństwa? Ile zechcą zdradzić mu dzikie góry z tego, co się w nich wydarzyło, pamiętnego dwudziestego ósmego kwietnia osiemdziesiątego piątego roku? Dokąd zaprowadzą go przypuszczenia, domysły, wysuwane hipotezy, odkrywane legendy, podszyte mnóstwem wątpliwości i podejrzeń? Książce przydzielam maksymalną ocenę, zdecydowanie warto po nią sięgnąć, niesamowicie satysfakcjonująca propozycja czytelnicza, w której wszystko zostało przemyślane, wyważone i przedstawione w sposób niepozwalający na oderwanie się od porywającej przygody z solidnym dreszczykiem.