Inteligencja kwiatów (twarda)

Maurice Maełerlinck napisał tę książkę ponad sto lat temu i nadał jej tytuł bardzo prowokacyjny, bo czy rośliny mogą być inteligentne?
Nasuwa się tu również pytanie czy posiadając tak rozległą wiedzę w dzisiejszych czasach, książka napisana przed stu laty jest nadal aktualna?
W dzisiejszym rozumieniu inteligencja kojarzona jest z umiejętnością myślenia, a także obecnością układu nerwowego.
Rośliny tych cech nie posiadają, ale autor książki opisał je jako inteligentne.
Roślina wie lepiej od nas przeciw komu musi się buntować oraz kiedy ma być sprytna i przezorna.
Może brzmi to śmiesznie, ale na przykład rośliny o kwiatach żółtych podobnych do? kaczeńca? może tu posłużyć. W celu zabezpieczenia sobie gatunku i jego trwałości wydaje ona dwa rodzaje ziaren. Jedne łatwo odpadające, zaopatrzone w skrzydełka aby przenosił je wiatr, a drugie pozbawione tego narządu, tkwią wewnątrz korony aż do czasu jej rozkładu i potem dostają się do ziemi. Bardzo spodobał mi się opis małej roślinki o białych kwiatach, rosnącej pod drzewami oliwnymi.
Ta mała i krucha roślinka zaopatruje swoje łodyżki w gruczoły wydzielające kleistą ciecz i w ten sposób chroni się od drapieżnych i natrętnych owadów. Niektóre mają ostre kolce a inne zamiast kolców bardzo twarde owłosienie.
Są też takie, jak pokrzywa, które parzą jadowitą trucizną. Inne zaś wytwarzają ostre zapachy, by odstraszyć napastników, jak np. mięta i tuta.
Ale najfajniejsze są te, które bronią się w sposób mechaniczny.
Jest to np. skrzyp, otaczający się prawdziwą zbroją maleńkich ziarenek krzemiennego piasku.

Lektura książki Maełerlincka pozwoli Wam z zachwytem podziwiać świat roślin a słowa w jakie ubrał je autor i opisał są bardzo barwne , kolorowe i poetyckie. W zachwyt również wprowadzają rysunki które zostały wykonane w sposób barwny i kolorowy tak, że chciałoby się powąchać te przecudne kwiaty.
Książka została wydana w przepięknej twardej oprawie, a złote litery na stronie tytułowej dodają jej jeszcze uroku.
Zachęcam Was moi drodzy do tej przepięknej podróży w świat roślin, które swoim wyglądem, zapachem i inteligencją na pewno Was zachwycą.
Polecamy, zespół dobrerecenzje

"Zerwijmy jakiekolwiek źdźbło rosnące przy drodze, w pierwszej lepszej kępie trawy, a przekonamy się, że mamy przed sobą mikroskopijny intelekt zajęty pracą wytrwałą, świadomą celu, niestrudzoną i zdumiewającą w rezultatach."

Pierwsze czym zauroczyła mnie publikacja, to wyjątkowo bogata, dopieszczona i urocza oprawa graficzna, idealnie skomponowana, prezentująca rośliny w przepięknym stylu. Niesamowite ilustracje, wykonane z dbałością o każdy detal, przypatrywanie się im daje wiele przyjemności i możliwości uchwycenia prawdziwych cudów natury. Książka napisana sto dziesięć lat temu, a wciąż zachwyca barwnym, obrazowym i malowniczym stylem, wyrażającym ogromny szacunek, podziw i uznanie dla świata roślin.

Cudowny esej przyrodniczo-filozoficzny, poddajemy się wyjątkowemu klimatowi, refleksyjnym nutom, z zainteresowaniem zagłębiamy się w imponującą wiedzę o życiu roślin, porównując ją z naszymi obserwacjami, choćby podczas spacerów czy wędrówek. Znajdujemy odniesienia do osiągnięć cywilizacyjnych człowieka, motorów postępu technicznego i zjawisk społecznych. Oczywiście, dokonano już od tamtego czasu rozwoju w rozumieniu kwiatów, jednak główne idee pozostały podobne, dlatego z dużym zaangażowaniem i ciekawością spędzamy czas z książką. A ponadto, wzbogaca nas w dodatkową wartość w postaci możliwości spojrzenia na nieustanną fascynację człowieka przyrodą, wzorowaniu się na niej, poszukiwaniu wyrazów jej doskonałości i wspaniałości, jakby potwierdzenia naszej honorowej przynależności do niej.

Zachwycamy się konsekwentnym pędem życia roślin ku światłu i świadomości. Ich rozsądkiem, przezornością, sprytem, uciekaniem się do sztuczek, podstępów i forteli, a nawet genialnej twórczości, zdumiewających pomysłów, przynoszących efekt w postaci czegoś na kształt wynalazków mechanicznych. Potrzeba ruchu i łaknienia przestrzeni, nieustanna terytorialna ekspansja, nadrzędność misji utrzymania i rozmnażania organizmów, jakby wyposażenie w rozum i wolę. Zharmonizowana inteligencja roślin, potwierdzona przez podchwycone i przetworzone na różne sposoby patenty wyjątkowych rozwiązań, precyzyjnych, udoskonalanych w szczegółach i poddawanych modyfikacji w procesie przystosowania do zmiennych warunków środowiska.

Maurice Maeterlinck pokazuje świadectwa bohaterskich starań duszy kwiatów w przetrwaniu, wyraża admirację dla stopnia ich wysiłków ewolucyjnych, wspaniale o nich opowiadając, zgrabnie wplatając żargon botaniczny, nadając mu fascynującego kolorytu i uroczych zdobień w narracji. Ale również wskazuje na ciekawe przykłady prób, szukania po omacku, błędów, pomyłek, wahań, zmian, nawrotów, zawodów i rozczarowań przyrody. Po zaznajomieniu się z książką, obraz świata roślin staje się jeszcze bogatszy, piękniejszy, bardziej świadomy i niesamowity. Podobnie jak autor, utwierdzamy się w geniuszu tkwiącym w gatunku i życiu, wykraczającym daleko poza umiejętności pojedynczych osobników, kwiatów, liści, łodyg i korzeni.

...