Inna dusza

Jestem bydgoszczanką zakochaną w swoim rodzinnym mieście ? tym większy mam szacunek i wdzięczność dla autora - za wyjątkowe podjęcie tematu, nietuzinkowym opisaniu świata, klimatu, emocji, które były też i moim udziałem!
Przyznam - bałam się sięgnąć po tę lekturę, ale i bardzo mnie ona pociągała! I nie zawiodłam się.
Niby te same: miasto, dzielnica, klimat, bliźniacze podwórko, współdzielone doświadczenia czasów dorastania, ale ... ta ?Inna dusza? ... szczególny jej mrok, wyjątkowe rany, nieodgadniony tok myśli.
I to samo wciąż pytanie: dlaczego? Czy dało się przewidzieć, zapobiec?
Zaskoczona byłam, ale też mnie ucieszyło, że autor zadawał sobie to samo pytanie o istotę tego zła,... okrucieństwa, które jest w nas czy może rodzi się i rozwija wraz z okrucieństwami świata, w którym przyszło nam żyć... On też chciał się dowiedzieć, co się musi zdarzyć, by nienawiść i frustracja wzięły górę nad zdrowym rozsądkiem i empatią...Jak odnaleźć moment, w którym zachodzi pewna zmiana i podejmowane jest działanie o nieobliczalnych konsekwencjach?
Te pytania zadawałam sobie kilkanaście lat temu i teraz ? jako czytelnik, osoba, która przeżywała na żywo opisywaną przez Orbitowskiego historię?
Lektura skończona ? urósł bagaż emocji, przeżyć, obudziły się dawne lęki, a odpowiedzi nadal brak ... Ale to także wielka zaleta książki!

"Inna dusza" Łukasza Orbitowskiego to mocna, bezkompromisowa historia brutalnych morderstw dokonanych przez nastoletniego Jędrka na dwójce swoich rówieśników. Jędrek, chłopak z dobrego domu, chwalony przez innych, a niedoceniony przez swoich, morduje z zimną krwią: planuje, ustala, sprawdza, a potem pozbawia życia osoby sobie znane, do których nie czuje niechęci czy złości. Zbrodnia bezsensowna, pozbawiona motywu, nie przynosząca zbrodniarzowi "korzyści". Nie ma klasycznej zazdrości, zawiści, zdrady, a sam chłopak nie umie powiedzieć, dlaczego. Narrator, znajomy mordercy i ofiary, snuje historię, pozbawiając ją niemal komentarza: nie opowiada się po żadnej ze stron, nie rozgrzesza, nie próbuje zrozumieć, ale też nie donosi, chociaż ma pewność, kto jest sprawcą. "Inna dusza" to jednak przede wszystkim tragiczna opowieść o straconych złudzeniach, rodzicielskiej "miłości", która boli, o niespełnieniu i wielkim rozczarowaniu, także początkiem demokracji lat 90. To historia, w której "uwięzieni" chłopcy biją głową w mur: w małym światku bydgoskich osiedli liczą się pozory, ojciec Jędrka będzie więc oczekiwał, iż syn zrealizuje przygotowany dla niego plan na życie, a matka Krzyśka nie uwolni się od męża alkoholika, nawet w imię miłości do dziecka. Mistrzowska narracja, choć pierwszoosobowa, nie staje się subiektywną, a całość zbliża powieść do reportażu. Autentyczną historię Orbitowski umieszcza w literackiej, "fikcyjnej" fabule, dzięki czemu powstaje powieść na wskroś rzeczywista. Brawa dla tego pana! :-)