Henryk, książę Sandomierza, czwarty syn Bolesława III Krzywoustego, należy do mniej znanych średniowiecznych Piastowiczów. Zupełnie niezasłużenie, bo jego życie wyróżniało się na tle innych w każdym elemencie. Rycerz, pielgrzym do Ziemi Świętej, krzyżowiec, mecenas kultury, to niezbyt znane oblicze przedostatniego syna Krzywoustego. Henryk zdecydował się wybrać inną drogę życiową niż jego bracia. Nie walczył o władzę dla siebie, o splendory. Stał na uboczu walk dzielnicowych. Był pierwszym przedstawicielem zachodniej kultury rycerskiej w dwunastowiecznej Polsce. Szkoda że zachowało się tak mało materiałów na jego temat. Biografia próbuje – udanie – ukazać życie Henryka na tle epoki, z okruchów rocznikarskich informacji wydobyć wszystko co wiąże się z księciem Sandomierskim. W efekcie czytelnik otrzymuje obraz człowieka idącego konsekwentnie swoją drogą, ciekawego świata i otwartego na otaczającą go rzeczywistość. Bardzo udana biografia Europejczyka XII wieku.
książka 
