book_or_books

• 8-09-2020
• 21:09

"Wsi spokojna, wsi wesoła... Taa... Ciekawe czy autor tych słów znał Dorę Wilk i jej wesołą kompanię"
*
Dora, Miron i Joshua szukają wytchnienia po ostatnich wydarzeniach i bałaganu w jaki wmieszali ich bogowie. Problem w tym, że to całe ukrywanie i odpoczynek nie wychodzą im najlepiej, ponieważ kłopoty zawsze znajdą sposób, aby dotrzeć do tej ekipy. Rodzinne tajemnicy, nowe i nieokiełznane moce, najemnicy, rewolucja oraz sąd ostateczny... Czy aby nie za dużo tego trochę, jak dla kogoś, kto próbuje odpocząć w ciszy i spokoju?
*
"Zwycięzca bierze wszytko" to trzeci tom Heksalogii o Dorze Wilk. Podobnie, jak poprzednie tomy ocieka zawrotną akcją i przyciąga do siebie magią, pogłębiając moją miłość do serii i jej bohaterów oraz zapewniając świetną rozrywkę w każdym jednym rozdziale.
*
W tym tomie dostajemy bardziej szczegółowe opisy nieba i piekła, reguł jakie tam obowiązują oraz mieszkańców tego systemu - w poprzednich częściach fabuła bardziej skupiła się na magicznych: wampirach, wiedźmach itp. Można więc powiedzieć, że wreszcie mamy szansę zobaczyć pełen obraz wykreowanego na potrzeby książki świata.
*
Nowe wątki i kontynuacja tych znanych z poprzedniego tomu ponownie zostały dopieszczone do perfekcji, nie zostawiając miejsca na niedopowiedzenia i niemal w pełni zadowalając mój apetyt czytelniczy ? niemal, ponieważ Dory nigdy nie za wiele. Dodatkowo widzę też pozytywną zmianę u głównej bohaterki, która ostatecznie godzi się faktem, że daleko jej do "samotnej wilczycy" za jaką się uważała i godzi się z losem stworzenia stadnego. Ogromnie cieszę się również, że postacie z poprzedniego tomu nie zostały odsunięte na bok, ale powróciły również w tym: zwłaszcza mówię tu o mrocznym i intrygującym Baalu.
*
Jednak pomimo tego, że książka trzyma poziom mam do niej dwa zastrzeżenia. Po pierwsze drażniły mnie zbyt częste przypomnienia wydarzeń z poprzednich tomów- ciągłe wtrącenia odnośnie przeszłości były po prostu zbędne. Po drugie, jak sama na końcu zauważa Dora, ilość męskich postaci za bardzo zdominowała książkę... Przydałoby się w niej zdecydowanie więcej "kobiecości". Mieszane uczucia miałam też do relacji Dora/Miron/Joshua, ale z czasem przyzwyczaiłam się do nich i zaakceptowałam.
*
Podsumowując "Zwycięzca bierze wszytko" to moim zdaniem książka, którą się kocha lub nienawidzi -półśrodków nie ma. Ja osobiście pomimo drobnych minusików należę do tego pierwszego grona, a cała seria o Dorze Wilk, coś czuję, że bezpowrotnie mnie oczarowała.

Wiiki_books

• 9-08-2020
• 17:48

Aneta Jadowska jest jedną z moich ulubionych polskich autorek- a nawet ogólnoświatową.
Humor pisarki jest jak stworzony dla mnie, podczas lektury co chwilę podśmiewam się pod nosem.
Oprócz zabawności, cykl o rudowłosej wiedźmie oferuje o wiele więcej. Jest w nim wszystko co kocham- szybka i wartka akcja oraz wciągający motyw fantastyki.

"Zwycięzca bierze wszystko" to już trzeci tom cyklu heksalogi o wiedźmie. Niestety ten tom momentami zanudzał mnie, czego nie było przy poprzednich. Na szczęście po pewnym czasie wciągnęłam się w świat i z zapartym tchem obserwowałam losy bohaterów.

W najbliższej przyszłości z pewnością sięgnę po kolejne tomy serii. Bardzo polecam!

Very Little Book Nerd

• 5-06-2020
• 22:43

Heksalogia o Dorze Wilk ma naprawdę duże szanse, by stać się jedną z moich ulubionych książkowych serii. Uważam ją za absolutnie wyjątkową, a w każdym kolejnym tomie Aneta Jadowska zachwyca mnie czymś nowym. Ta część również była świetna! Zmiana otoczenia dobrze zrobiła naszym bohaterom, a mi bardzo przyjemnie czytało się o ich przygodach w nowym miejscu. I w nowej sytuacji, w której się znaleźli! Każdy kolejny tom przynosi coś świeżego i jest to zdecydowanie jedna z tych rzeczy, za które kocham tę serię.
To, co chyba najbardziej mi się spodobało, to całe mnóstwo nowych, genialnych bohaterów. Nie chcę wchodzić w szczegóły, ale autorka wprowadziła tyle nowych postaci, a w dodatku zrobiła to tak ciekawie, że naprawdę mnie zachwyciła. Ich charaktery nie są powtarzalne czy nudne, każdy ma unikalną osobowość, co jest nie lada wyzwaniem przy tak dużej liczbie postaci. No bo nie ukrywajmy, przez te trzy tomy przewinęło się ich już całe mnóstwo.
Naprawdę uwielbiam styl pani Jadowskiej. Książki o Dorze czyta się lekko, nie są one wymagające, ale są świetnym odmóżdżaczem po ciężkim dniu. No i powiem wam, że dawno nie wybuchałam śmiechem podczas czytania tak często, jak miało to miejsce w tym przypadku.
Cóż więcej mogę dodać. Nic się nie zmieniło ? nadal jestem zafascynowana tą serią, może nawet bardziej niż wcześniej. Z wielką chęcią sięgnę po kolejne tomy, a im bardziej pełne wiedźm, diabłów, aniołów, demonów, wilkołaków, wampirów i innych stworzeń, tym lepiej.