Harry Potter i więzień Azkabanu

I oto trzecia część epopei o przygodach nastoletniego chłopca z blizną. Jeszcze bardziej mroczna i niepokojąca niż poprzednie dwie. W chłodnych barwach, surowym tonie i złowrogiej aurze przyjdzie naszemu bohaterowi pokonać kolejny rok nauki w sławetnym Hogwarcie. Z Azkabanu ucieka seryjny morderca : Syriusz Black... Wiezienni strażnicy pilnują szkoły gdzie panuje napięta atmosfera. Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują na to, że groźny Black i Harry Potter spotkają się. Tak, życie naszego małego bohatera nie jest łatwe. Jest to książka, którą naprawdę warto przeczytać. Pozwala nam przeniesć się w cudowny ( choć nie zawsze bezpieczny ) świat magi i czarów. Gorąco polecam !

Co byś zrobił, będąc czarodziejem, kiedy okazałoby się, że z elitarnego więzienia uciekł właśnie bardzo niebezpieczny przestępca? Co by się stało, gdyby w przepowiedni Twojej przyszłości znaczną rolę odegrał omen śmierci? W jaki sposób byś zareagował, kiedy dowiedziałbyś się, że tym groźnym zbiegiem jest członek Twojej rodziny... który na Ciebie poluje? Przeraziłbyś się? Zakopał pod łóżkiem i nigdy spod niego nie wychodził? A może znalazłbyś go sam i niespodziewanie unicestwił, zanim to on by Cię dopadł? Jak byś postąpił, gdyby okazało się, że wszystko jest inaczej niż myślisz - że przestępca tak naprawdę chce Ci pomóc, a omen śmierci nie zwiastuje tak naprawdę Twojego końca? Zareagowałbyś inaczej?

"Harry Potter i Więzień Akabanu" to trzecia część genialnego cyklu stworzonego przez J.K. Rowling. Odkąd rozpoczęła się moja przygoda z książkową wersją przygód chłopca, który przeżył spotkanie z samym Lordem Voldemortem, byłam przekonana, że film w dużym stopniu pokrywa się z wersja papierową. Jak wielkie było moje zaskoczenie tuż po zakończeniu tego tomu, bowiem dostrzegłam tyle różnic i pominiętych scen, które w moim odczuciu spokojnie można było zostawić, że usta nie zamykały mi się z wrażenia.


To by znaczyło, że tym, czego się boisz najbardziej, jest... strach. To bardzo mądre, Harry.


Harry zmuszony jest spędzić kolejne wakacje ze swoim wujostwem i ich synem Dudleyem. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt, iż oprócz docinek ze strony kuzyna i jego rodziców, musi znosić jeszcze obecność znienawidzonej przez niego ciotki Marge, która wprost uwielbia się na nim wyżywać. Pewnego dnia Harry już nie wytrzymuje i postanawia uciec z domu. Trafia do Dziurawego Kotła, w którym spędza resztę dni wakacji i poznaje samego Ministra Magii. Wraz z przyjaciółmi czeka na rozpoczęcie trzeciego roku nauki w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart. Ten rok zapowiada się zwyczajnie, aż do momentu, kiedy po świecie rozchodzą się wieści o ucieczce z Azkabanu niezwykle groźnego przestępcy - Syriusza Blacka, który jest czarodziejem i dawnym sprzymierzeńcem Voldemorta. Syriusz Black dawno temu rzekomo przyczynił się do śmierci rodziców Harryego. Co gorsza, okazuje się być jego członkiem rodziny. Kiedy wszyscy dookoła starają się chronić Harryego, na którego poluje groźny zbieg, chłopiec sam postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i rozpoczyna dodatkową naukę obrony przed czarną magią z nowym profesorem. Co zrobi, kiedy dowie się, że tak naprawdę Syriusz pragnie mu pomóc?

W tej części przewija się wiele nowych bohaterów, których polubiłam/pokochałam/znienawidziłam całym sercem. Poznajemy genialnego profesora obrony przed czarną magią - Remusa Lupina, który skrywa swoją słodką tajemnicę, i jest także uczynny wobec Harryego. Kolejną osobą jest Syriusz Black - zbieg z Azkabanu, niesłusznie oskarżony czarodziej, doszczętnie zraniony, lecz nadal kochający i czuły mężczyzna. Nawet Minister Magii zaszczyca nas swą obecnością. Dochodzi również do wielu istotnych zmian w szkolnych progach, ponieważ, na przykład gajowy Hagrid przejmuje posadę nauczyciela opieki nad magicznymi stworzeniami.


- I co... nikt z was nie potrafi otworzyć swojej książki? - zapytał Hagrid, wyraźnie zbity z tropu. Wszyscy pokręcili głowami. - Musicie je pogłaskać - powiedział Hagrid, jakby to była najzwyklejsza rzecz pod słońcem.


W tym tomie w znacznym stopniu poznajemy historię rodziny Harryego, okoliczności śmierci rodziców chłopca i historię Voldemorta. Nie jest nam ona przedstawiona jednak bezpośrednio, bo na szczęście Harry w tym roku nie ma do czynienia z Sami-Wiecie-Kim. O Voldemorcie opowiada nam Syriusz Black. Dowiadujemy się o sługach czarnoksiężnika, jego rządach i licznych działaniach w czarodziejskim świecie. Nie dostajemy jednak wszystkiego podanego na tacy - na resztę informacji trzeba trochę poczekać.

J.K. Rowling wyjaśniła nam w dużym stopniu, kim tak naprawdę są dementorzy, czyli stworzenia, które przewijają się w tej części naprawdę często. A dementorzy to obrzydliwe, potworne, ohydne i przerażające kreatury, które uwielbiają ciemne i straszne miejsca, rozkoszują się rozpaczą innych, wysysają z nich spokój, nadzieję i szczęście. Mugole wyczuwają ich obecność, pomimo tego, że nie mogą ich zobaczyć. Po zbliżeniu się do dementora całe nasze dobre samopoczucie wyparowuje, a wszelkie szczęśliwe wspomnienia zanikają. Dementorzy pozostawiają w nas tylko najgorsze i najsmutniejsze wspomnienia. Harry w tym tomie miał swoją przygodę z dementorami, po której postanowił opanować zaklęcie Patronusa, czyli zarazem najtrudniejsze, ale i najsilniejsze zaklęcie obronne opanowywane jedynie przez najpotężniejszych czarodziejów. Czy Harry temu podołał? Możecie domyśleć się tego sami.


Oślepiła go biała mgła. Nie może się poddać... expecto patronum... nic nie widać, a tam w oddali, słychać znajomy krzyk... expecto patronum... Pomacał na oślep i wyczuł rękę Syriusza... Nie zabiorą go, nie pozwoli na to...


Główni bohaterowie tego tomu wchodzą właśnie w okres dojrzewania, dorastają, zmieniają się i uczą wielu nowych rzeczy. Harry, Ron i Hermiona zaczynają postrzegać świat inaczej i wiedzą już, że nie jest on piękny i kolorowy. Choć tego mogli bezpośrednio domyśleć się z własnych doświadczeń i przygód. Pozostałe postacie odgrywają większą lub mniejszą rolę w życiu Harryego, a część robi tylko i wyłącznie za tło wszystkich wydarzeń.

Chyba już kiedyś wspominałam, jak ogromną rolę odgrywa kreacja bohaterów w książkach J.K. Rowling, a jeśli nie, piszę o tym dzisiaj. Wszyscy, niezależnie czy są dobrzy, czy źli, wpływają na fabułę kojąco, dodają pikanterii, potrafią wprowadzić nas w stan złości, rozczulają, zasmucają swą niesprawiedliwą życiową historią czy przekazują poglądy. "Harry Potter i Więzień Azkabanu" pokazuje, że nawet w magicznym świecie istnieje coś takiego, jak nietolerancja czy hierarchia z podziałem na lepszych i gorszych lub równych i równiejszych. Możemy też odkopać wątek niezwykłej historii przyjaźni i nie mam tu na myśli trójki głównych bohaterów, a Glizdogona, Rogacza, Łapy i Lunatyka - czyli czwórki Huncwotów, których kocham z całego serca.


Panowie Lunatyk, Glizdogon, Łapa i Rogacz,
zawsze uczynni doradcy czarodziejskich psotników,
mają zaszczyt przedstawić
MAPĘ HUNCWOTÓW.


J.K. Rowling chyba nigdy nie kończą się pomysły, bowiem autorka ta wpada na tak genialne rozwiązania niektórych spraw, na nazwy i zastosowania magicznych przedmiotów czy rodzaje czarodziejskich stworów, że dosłownie każdy z nas znajdzie w jej książkach coś dla siebie. Ja na przykład odnalazłam wątek wilkołaków czy animagów, czyli czarodziejów, którzy potrafią stawać się zwierzętami. Niektórych może zachęcić wątek podróży w czasie, do którego będziemy wracać non stop tuż po zakosztowaniu.

W Hogwarcie jest jak zwykle tajemniczo, magicznie i przyjaźnie, ale w trzeciej części powoli zaczynamy czuć nadchodzącą grozę i mrok, które mogą opanować magiczne szkolne błonie. Ważną rzeczą jest, iż nasza wycieczka po starym zamku nadal trwa i możemy poznać coraz to nowsze sale lub ukryte przejścia. A Hogsmeade, czyli jedyne miasto zamieszkane wyłącznie przez czarodziejów czy przepyszne słodycze z Miodowego Królestwa dodają nam znacznego smaczka na wycieczki w tamte okolice razem z Ronem, Hermioną i innymi uczniami.


Możesz mi powiedzieć, Potter, co twoja głowa robiła w Hogsmeade? Twojej głowie nie wolno przebywać w Hogsmeade. Żadna część twojego ciała nie ma pozwolenia na przebywanie w Hogsmeade.


Wiecie, co jeszcze tak bardzo lubię w "Harrym Potterze"? Humor, niezwykłe żarty i wspaniałych bliźniaków Freda i Georga Weasleyów. Kto by nie kochał tej dwójki? Jedno jest pewne, z J.K. Rowling, jej cudownymi postaciami i zabawnymi dialogami nigdy się ni znudzicie. Zapraszam Was na lekcje z profesor Trelawney, lekko zwariowaną nauczycielką, która przepowiada przyszłość. Szczególnie chętnie robi to dla Harryego i prawie za każdym razem zwiastuje mu śmierć. Pytanie tylko, dlaczego w takim Harry wciąż żyje?

Podsumowując, "Harry Potter i Więzień Azkabanu" to kolejny dowód na to, jak wspaniała jest J.K. Rowling i jej głowa pełna pomysłów. Autorka znów dała z siebie wszystko, czego owocem jest tak genialna, wzruszająca, urocza, zabawna i pełna przygód książka. Ideał wśród ideałów, klasyk wśród klasyków i niewątpliwie seria, która z każdym kolejnym tomem jest coraz lepsza od poprzedniej. Dziś ubolewam nad faktem, że w moim kryterium oceniania nie odnalazła się ocena przewyższająca maksymalną ilość punktów, ale dla takich przypadków chyba warto pomyśleć nad jej wprowadzeniem.


- TRZYDZIEŚCI DO ZERA! MACIE ZA SWOJE, NĘDZNE, PODSTĘPNE...
- Jordan, jeżeli nie potrafisz zachować bezstronności...!
- Mówię jak jest, pani profesor!
...)
- TY WREDNA SZUMOWINO! - krzyknął Lee Jordan do mikrofonu, podskakując poza zasięgiem rąk profesor McGonagall - TY PODŁY OSZUŚCIE, TY...
Profesor McGonagall nawet go nie upomniała. Wymachiwała pięścią w kierunku Malfoya, kapelusz jej spadł i sama wrzeszczała ile sił w płucach.

Harry Potter i Więzień Azkabanu to trzecia powieść z sagi o chłopcu z blizną na czole, i z pewnością, zdecydowanie dorównująca dwóm poprzednim. Tym razem złym charakterem występującym w książce nie będzie Voldemort, ale równie przerażający i -biorąc pod uwagę przeszłość rodziców Harry'ego- znacznie bardziej interesująca osoba: seryjny morderca, Syriusz Black. Jaką tak naprawdę rolę pełni on w życiu złotego chłopca?
Magiczną odskocznią od problemów w tej książce Rowling podarowała nam tworząc magiczną wioskę zamieszkującą wyłącznie przez czarodziejów. Do czego zdolny będzie Harry- nie mający pozwolenia od Dursleów- będzie zdolny, aby odwiedzić ją wraz z Ronem i Hermioną?
Doskonała lektura na mroźne poranki, południa i wieczory dla absolutnie każdego!
Gorąco polecam!

Trzecia część przygód młodego czarodzieja Harrego. W tej części Harry spotyka się ze swoim ojcem chrzestnym Syriuszem...
W Proroku Codziennym ukazuje się artykuł, że z Azkabanu uciekł groźny przestępca Syriusz Black... Cały świat czarodziejów staje do góry nogami - zostaje wyznaczona nagroda dla tego, kto schwyta zbiega...
W Hogwarcie następują zmiany: - Hagrid staje sie nauczycielem i nie tylko... Na trójkę przyjaciół czekają również nowe, niesamowite przygody, choć nie spotkają się Voldemortem...
Kim jest Syriusz dla Harrego? Czy był winny? Co jeszcze się stanie? Jak to się skończy?
Bardzo fajna książka. Polecam!

Harry Potter nie jest zwyczajnym chłopcem, a najbardziej jego osobliwą cechą jest blizna na czole. Zostawił mu ją czarnoksiężnik Lord Voldemort, który zabił jego rodziców i to samo chciał zrobić z Harrym, który wówczas był jeszcze małym bobaskiem. Jednak nie udał mu się to, a mordercze zaklęcie odbiło się od niemowlęcia i ugodziło tego, który je rzucił. To na długie lata pozbawiło go swej mocy.
Harry jest teraz trzynastoletnim chłopcem, uczniem trzeciej klasy Horwartu- Szkoły Magii i Czarodziejstwa. Mieszka tam w jednym z domów- Gryffindorze (obok Slytherinu, Ravenclawu i Hufflepuffu) przez cały rok szkolny. Na wakacje jeździ do swej jedynej, ale znienawidzonej rodziny- Ciotki Petunii, wuja Vernona i kuzyna Dudleya.
Na początku dowiadujemy się, że z Azkabanu- więzienia dla czarodziejów ucieka bardzo groźny przestępca Syriusz Black „Łapa”. Powiem tylko, że Azkaban jest najlepiej strzeżonym miejscem w magicznym świecie. Wszystko wskazuje na to, że chce on dopaść naszego małego czarodzieja. Ministerstwo Magii wprowadza więc wszystkie możliwe środki bezpieczeństwa.. Jednym z nich byli dementorzy, którzy obstawili Hogwart na całej szerokości i długości, czemu sprzeciwiał się Dumbledore(dyrektor szkoły). Postacie te sprawiły Harry’emu wiele problemów. Jakich..?
W trzeciej klasie do Hogwartu przychodzi nowy nauczyciel obrony przed czarną magią- prof. Lupin. Inteligentniejsi i bystrzejsi uczniowie domyślają się, że ukrywa coś ważnego, co wiąże się z jego przeszłością.
W międzyczasie e Harry dostaje od Freda i Georga Weasley’ów (braci jego przyjaciela Rona) Mapę Huncwotów. Staje się ona jednym z jego ulubionych przedmiotów magicznych, ale w pewnym momencie przez swoją nieuwagę zostaje ona skonfiskowana.
Jak każda społeczność, czarodzieje mają swój „narodowy” sport- quidditch. Gra polega na zdobywaniu punktów poprzez przerzucanie kaflów(piłek) przez obręcze i złapaniu znicza(malutka, złota szybkolatająca piłeczka). To ostatnie zadanie należy do Harry’ego. Jest szukającym w dróżynie Gryfonów. Zawodnicy, jak na magów przystało, poruszają się na miotłach. I Potter ma swą miotłę, którą dostał pocztą od nieznajomego.
Ponadto olbrzym Hagrid zostaje nauczycielem opieki nad magicznymi stworzeniami, a jedno z jego „zwierzątek” odgrywa ważną roję w pewnym momencie akcji.
„Harry Potter i Więzień Azkabanu” jest po trosze baśnią, powieścia psychologiczną, ma elementy thrillera i horroru, powieści przygodowej i detektywistycznej. Wszystko to ujęte w lekkich słowach, pełnych humoru. Taka właśnie kompozycja bardzo mi się spodobała. Gdy czytałam tą książkę, czułam się, jakbym była w innym świecie. Autorka uczyniła świat czarodziejów barwnym i ciekawym. W gazetach postacie poruszają się, a listy dostarczają sowy. To sprawia, że odrywamy się od codziennego życia, problemów. Jednocześnie nie wiedziałam, jak ostatecznie zakończą się losy bohaterów, kto okaże się dobry, a kto zły. Zaciekawiły mnie również niektóre przedmioty, które w mugolskim świecie nie maja szansy się pojawić, np.: fałszoskop czy Mapa Huncwotów, aczkolwiek niektórym z nas z pewnością przydałby się ten ostatni. W tym tomie została przyblizona sytuacja, w której zginęli rodzice Harry’ego. Jest ona trochę zawiła, ale i taka, której nikt by się nie spodziewał. Poznał pewną osobę, która jest mu bliska, ale i daleka. Nie mogą jednak wyjawić kto to był, bo cała zagadka zostałaby rozwiązana przed czasem. Całe zakończenie jest zdumiewające, pełne niespodzianek, nadziei, tajemniczości i grozy.
Mecze Quidditcha są tak przez Rowling skonstruowane, że razem z Harrym przeżywamy wzloty i upadki(chodzi mi tutaj oczywiście o zwycięstwa i porażki). Jeśli on wygrywa, my także czujemy się uradowani.
W powieści jest poruszona sprawa sławy (każdy czarodziej przynajmniej raz w życiu słyszał o człowieku, który usunął Voldemorta w cień) i zazdrości. To powoduje, że zaczynamy myśleć, że czarodzieje to całkiem normalni ludzie, którzy tak jak my przeżywają radość smutek strach. Zwróciłam uwagę na krótki poradnik dla dociekliwych umieszczony z tyłu książki. Jest on bardzo bezpośredni, co również nadaje atrakcyjności utworowi.
Jeżeli chcesz się dowiedzieć czy i dlaczego Black chce zabić Haryy’ego, co go z nim łączy, jaką tajemnicę kryje prof. Lupin, czy to, że Potter oddał Mapę Huncwotów wpłynęło na ostateczne zakończenie i jakie zadanie ma Hardodziób Hagrida musisz przeczytać tą książkę. Podobała mi się ona pod każdym względem i polecam ją wszystkim, którzy chcą przeczytać wspaniałą, wciągającą i fascynującą lekturę. Gwarantuję nieprzespaną noc z powodu zaczytania i sporo wysiłku umysłowego podczas rozmyśleń, kto naprawdę chce pomóc a kto zaszkodzić Haryy’emu.

Trzeci tom przygód Harrego Pottera jest inny od dwóch poprzednich. Nadal jest skierowany do nastolatków jednak pierwsze klęski Harrego uświadamiają nam że nie jest to już ta książka dla dzieci znana z pierwszego tomu. Dzieci tym razem będą miej zadowolone ponieważ pojawiło się również niezbyt pomyślne zakończenie. Poza tym główny bohater uświadamia sobie część swoich słabości i kłopotów. Do tego nasza trójka wreszcie ma inne kłopoty niż tylko rozwiązanie problemów z atakami na Harrego. I znów poziom książki został podniesiony do nieznanego poprzednim częściom serii. I trzeba przyznać ze moim zdaniem jest to pierwsza część która jest lepsza niż przeciętna. Nadal nie jest to dzieło a miarę epoki jednak jest w tej książce trochę magii.

Harry kończy wakacje nieszczęśliwym fartem nadmuchania ciotki co powoduje że a mały włos nie zostaje wyrzucony ze szkoły magi Hogwart.
Po przybyciu do zamku okazuje się że wejścia do niego w tym roku będą strzec strażnic Azkabanu Dementorzy z powodu ucieczki seryjnego mordercy Syriusza Blacka.
Harry również dowiaduje się że morderca który niegdyś był sługą czarnoksiężnika Voldemorta teraz ucieka z więzienia dla czarodziajów aby go zabić.
Do grona nauczycieli trafia również nowy nauczyciel Remus Lupin którego historia jest owita tajemnicą.
Harry podsłuc[...]e rozmowę ministra magii w której dowiaduje się że Syriusz zdradził jego rodziców co spowodowało że zostali zabici przez Voldemorta.
W końcowym starciu między Harrym a Syriuszem okazuje się e Syriusz jest jego ojcem chrzestnym i został on niepodstawne skazany za zbrodnie której ie popełnił gdyż rodziców Harrego zabił Piter Petigraw przyjaciel Lupina i Blacka.
Gdy już się wydaje że prawdziwy winowajca zostanie złapany a Syriusz oczyszczony z zarzutów Petigraw ucieka a Syriusz dalej poszukiwany za zbrodni której nie popełnił ucieka przed ministerstwem.
Książka jest bardzo ciekawa a styl którym pisze autorka powoduje że czyta się ją szybko i płynnie.
Polecam każdemu niezależnie od wieku.

Trzecia część ! Najlepsza ze wszystkich!(jak dla mnie oczywiście). Masa nowych wątków. W końcu
poznajemy rodzinę Harrego Pottera - Syriusza Blacka, który uciekł z więzienia dla czarodziejów
- azkabanu, aby rzekomo zabić Harrego. Całe ministerstwo postawione na nogi, napięta
atmosfera w szkole, w pobliskich miastach roi się od dementorów. Jak się to wszystko skończy
dla Harrego? Czy tak wyglądał jego wymarzony wujek? Brat jego sławnego ojca? POLECAM !