Apartament

"Czuję, że wino uderzyło mi do głowy... osiągnąłem najprzyjemniejszą fazę nietrzeźwości... nie gnębią mnie wspomnienia."

Książka wymyka się standardowym wzorcom konstruowania intrygi. Początkowo nie różni się od innych powieści z dreszczykiem, tuzinkowy pomysł na fabułę, niespiesznie rozgrywana akcja, dość przeciętni bohaterowie, ale w miarę rozwijania wizji zrodzonej w wyobraźni autora, zagęszcza się atmosfera duszności i mroku. Scenariusz zdarzeń przybiera zaskakujący kierunek, wielokrotnie zbacza z utartego szlaku, stawia czytelnika w konsternacji, zdumieniu i zakłopotaniu. Nic z tego, co wydaje się prawdziwe, nie potwierdza zgodności z rzeczywistością. Zwabiona podstępem do pozornie zwykłej kryjówki tajemnic i zagadek, dopiero po jakimś czasie przekonuję się, że weszłam w siedlisko koszmaru i potworności. Uwielbiam snuć domysły i przypuszczenia, ale jeszcze bardziej dać się złowieszczo oszukać, uświadomić sobie, że dokonywane przeze mnie interpretacje ulegają nieustannej fluktuacji. Świetna gra z czytelnikiem, prowadzona na wysokim poziomie, choć otulona w fałszywą przeciętność i banalność, tak dla zmyłki i blefu.

Powieść we frapujący sposób wymyka się realności, im dłużej w niej przebywamy, tym bardziej wydaje się pokręcona, a sploty wątków coraz ciaśniej okręcają się wokół siebie. Narastający strach, niepokój o losy postaci, drżenie migających obrazów ciemności. Zupełnie jakby, poprzez śledzenie i przeżywanie tego, co przytrafia się bohaterom, wciągano odbiorcę w rozmowę na kilku poziomach podświadomości. Niektóre ścieżki prowadzą w obsesyjne, paranoiczne i paranormalne strefy. Nie tylko Mark i Steph dochodzą do kresu wytrzymałości, także śledzący fabułę wyczuwają coś piekielnie złego, co z każdą chwilą intensyfikuje moc, rozlewa się na wszystkich, a przy tym zupełnie nie przejmuje się wyrządzonymi szkodami. Przetrwanie wymaga poświęceń i ofiar, niezaspokojony głód istnienia domaga się krwawych rozwiązań, zaś instynkt zachowawczy jest silniejszy nad wszystko. Rodzinna trauma uruchamia lawinę niebezpiecznych zdarzeń. Paryskie wakacje mające uzdrowić relacje męża i żony przybierają nieoczekiwany obrót, czarne chmury i złośliwe podszepty wzburzają spokojne wody linii życia, zaczyna się spektakl wstrząsających wydarzeń. Przygoda czytelnicza zrobiła na mnie pozytywne wrażenie, tylko niekiedy brała mnie mega złość na bohaterów, gdyż nie wykazywali się konsekwencją w działaniu. Ale kto wobec potworności, z jakimi przyszło im się zmierzyć, miałby myśleć w oparciu o racjonalne podstawy?

Małżeński koszmar.

Niepokojąca? To chyba najlepszy epitet na oddanie wrażeń po lekturze tej książki. ?Apartament? zapadł mi w pamięć i zapewne trochę czasu w niej zostanie. A wszystko dzięki nietuzinkowej historii, dzięki dreszczykowi emocji oraz dzięki znakomicie zbudowanej od strony psychologicznej fabule, która nakręca napięcie aż do ostatnich stron.

Mark i Steph wiodą dobre, szczęśliwe życie. Szczęście pryska jednak niczym bańka mydlana pewnej nocy, w której para pada ofiarą napadu rabunkowego. Nikomu nic się na szczęście nie stało, jednak po wszystkim została ogromna trauma, strach, ciągłe i nieznośne oczekiwanie na ujawnienie się jakiegoś nowego zagrożenia, panika ? jednym słowem cała codzienność Marka i Steph legła w gruzach? Zgodnie z radą przyjaciółki Steph pewnym remedium na zaistniałą sytuację mogłaby być zmiana otoczenia, w związku z czym para w ramach wakacyjnej wymiany leci do Paryża udostępniając innej parze swój dom w Kapsztadzie. Czy Paryż pomoże uleczyć małżeńskie traumy? Niestety nie ? Steph i Mark wpadli, nie przymierzając, jak z deszczu pod rynnę?

Ta książka jest PO PROSTU ŚWIETNA. Nie ma w tych słowach cienia przesady ? rzadko kiedy trafia się lektura, która łączy zalety dobrej sensacji z thrillerem i z elementami grozy, która trzyma w napięciu do samego końca i nie zawodzi po przeczytaniu ostatniej strony. ?Apartament? łączy w jedną całość wszystkie powyższe elementy, nie ma w tej pozycji poważniejszych potknięć, a zatem: WIELKIE BRAWA DLA S.L. GREY!

W ?Apartamencie? zachwyca przede wszystkim mistrzowskie budowanie napięcia i warstwa psychologiczna powieści, która świetnie współgra z fabułą i walnie przyczynia się do budowania wspomnianego już napięcia. Nie raz i nie dwa czytelnik w ogóle nie spodziewa się tego, co za chwilę się wydarzy. Włącznie z finałem, który jest naprawdę dobry.

Główni bohaterowie także wpisują się w pozytywne wrażenia po lekturze. Postacie Marka i Steph są bardzo dobrze nakreślone i zdecydowanie nie brak im potrzebnej w tego typu powieściach charakterologicznej głębi. Tajemnice skrywane przez Marka, który w toku rozwoju wydarzeń pokaże Steph swoją prawdziwą twarz, dodają tej kreacji dodatkowych walorów. W ogóle cały ciężar tej opowieści obraca się właśnie wokół tej dwójki, przez co powieść można poniekąd określić jako metaforyczne studium rozpadu małżeństwa w obliczu traumy, stresu pourazowego, wygaszania wzajemnego zaufania i czających się tuż za rogiem kłamstw. Pozwolę sobie podkreślić: całość skonstruowano NAPRAWDĘ ŚWIETNIE.

Cóż tu dodać? Po prostu przeczytajcie tę książkę, bo naprawdę warto to zrobić :) Zapewniam, że nie będzie to czas stracony. I nie miejcie w związku z ?Apartamentem? żadnych obaw ? nawet jeśli pod koniec książki pojawią się wasze wątpliwości, czy końcówka rzeczywiście będzie sensowna (a takowe wątpliwości być może się zdarzą), to bądźcie spokojni: końcówka BĘDZIE sensowna ;)

Na koniec, jako ciekawostkę, dodajmy słów kilka na temat S.L. Grey. Nie jest to ani pan, ani pani, lecz? pisarski duet (!). Tworzą go Sarah Lotz i Louis Greenberg :) Duet ów jest zdecydowanie duetem do zapamiętania.

Dziękuję ....

Małżeński koszmar.

Niepokojąca? To chyba najlepszy epitet na oddanie wrażeń po lekturze tej książki. ?Apartament? zapadł mi w pamięć i zapewne trochę czasu w niej zostanie. A wszystko dzięki nietuzinkowej historii, dzięki dreszczykowi emocji oraz dzięki znakomicie zbudowanej od strony psychologicznej fabule, która nakręca napięcie aż do ostatnich stron.

Mark i Steph wiodą dobre, szczęśliwe życie. Szczęście pryska jednak niczym bańka mydlana pewnej nocy, w której para pada ofiarą napadu rabunkowego. Nikomu nic się na szczęście nie stało, jednak po wszystkim została ogromna trauma, strach, ciągłe i nieznośne oczekiwanie na ujawnienie się jakiegoś nowego zagrożenia, panika ? jednym słowem cała codzienność Marka i Steph legła w gruzach? Zgodnie z radą przyjaciółki Steph pewnym remedium na zaistniałą sytuację mogłaby być zmiana otoczenia, w związku z czym para w ramach wakacyjnej wymiany leci do Paryża udostępniając innej parze swój dom w Kapsztadzie. Czy Paryż pomoże uleczyć małżeńskie traumy? Niestety nie ? Steph i Mark wpadli, nie przymierzając, jak z deszczu pod rynnę?

Ta książka jest PO PROSTU ŚWIETNA. Nie ma w tych słowach cienia przesady ? rzadko kiedy trafia się lektura, która łączy zalety dobrej sensacji z thrillerem i z elementami grozy, która trzyma w napięciu do samego końca i nie zawodzi po przeczytaniu ostatniej strony. ?Apartament? łączy w jedną całość wszystkie powyższe elementy, nie ma w tej pozycji poważniejszych potknięć, a zatem: WIELKIE BRAWA DLA S.L. GREY!

W ?Apartamencie? zachwyca przede wszystkim mistrzowskie budowanie napięcia i warstwa psychologiczna powieści, która świetnie współgra z fabułą i walnie przyczynia się do budowania wspomnianego już napięcia. Nie raz i nie dwa czytelnik w ogóle nie spodziewa się tego, co za chwilę się wydarzy. Włącznie z finałem, który jest naprawdę dobry.

Główni bohaterowie także wpisują się w pozytywne wrażenia po lekturze. Postacie Marka i Steph są bardzo dobrze nakreślone i zdecydowanie nie brak im potrzebnej w tego typu powieściach charakterologicznej głębi. Tajemnice skrywane przez Marka, który w toku rozwoju wydarzeń pokaże Steph swoją prawdziwą twarz, dodają tej kreacji dodatkowych walorów. W ogóle cały ciężar tej opowieści obraca się właśnie wokół tej dwójki, przez co powieść można poniekąd określić jako metaforyczne studium rozpadu małżeństwa w obliczu traumy, stresu pourazowego, wygaszania wzajemnego zaufania i czających się tuż za rogiem kłamstw. Pozwolę sobie podkreślić: całość skonstruowano NAPRAWDĘ ŚWIETNIE.

Cóż tu dodać? Po prostu przeczytajcie tę książkę, bo naprawdę warto to zrobić :) Zapewniam, że nie będzie to czas stracony. I nie miejcie w związku z ?Apartamentem? żadnych obaw ? nawet jeśli pod koniec książki pojawią się wasze wątpliwości, czy końcówka rzeczywiście będzie sensowna (a takowe wątpliwości być może się zdarzą), to bądźcie spokojni: końcówka BĘDZIE sensowna ;)

Na koniec, jako ciekawostkę, dodajmy słów kilka na temat S.L. Grey. Nie jest to ani pan, ani pani, lecz? pisarski duet (!). Tworzą go Sarah Lotz i Louis Greenberg :) Duet ów jest zdecydowanie duetem do zapamiętania.

Dziękuję...

Muszę przyznać, że sięgnęłam po tę książkę w dużej mierze za sprawą jej okładki. Gdy tylko napotkałam ją wzorkiem od razu zapragnęłam ją przeczytać. Dopiero później przyszedł czas na przyjrzenie się opisowi, który choć interesujący nie wzbudził we mnie jakichś większych nadziei na porządny thriller. Spodziewałam się raczej ciekawy lektury, a nie jakoś specjalnie porywającej. I tutaj spotkałam się z miłym zaskoczeniem. Autorzy świetnie rozwinęli swój zamysł na fabułę. Lektura całkowicie wciąga już po kilkunastu stronach. Tym bardziej, że bohaterowie zachęcają do przyglądania się ich losom z zaangażowaniem. Zostali dobrze wykreowani, nie sprawiają wrażenia papierowych i z łatwością wzbudzają sympatię. Styl, w jakim została przedstawiona cała ta historia, jest prosty i przystępny w odbiorze, więc treść dosłownie się pochłania.Autorzy umiejętnie budują napięcie, choć pod koniec zabrakło im tego polotu. Tuż przed końcówką akcja jakby spowalnia, choć wcześniej była nieźle nakręcona, i czytanie już nie dostarcza tylu emocji. Ale nie ma się co martwić, bo sama końcówka w pełni to wynagradza.

Jeżeli jesteście spragnieni ciarek wędrujących po plecach, mrocznej atmosfery i pełnej niedopowiedzeń historii, to pozycja idealna dla Was.