Halina

m końcu grupy, trzymając pod ramię niemłodego, łysiejącego już mężczyznę, szła trzydziestoletnia, średniego wzrostu szatynka o pociągłej twarzy, małym nosku i sięgających ramion włosach. Była ładną, zadbaną kobietą o proporcjonalnej budowie ciała zdradzającej zainteresowanie sportem. Sprężysty krok, szczupła figura i energiczne ruchy kontrastowały z nieco chwiejnym chodem jej partnera, który wyraźnie odczuwał skutki wypitego przy kolacji alkoholu. Po usłyszeniu pierwszych strof piosenki kobieta obejrzała się i zatrzymała. Zaczęła wsłuchiwać się w słowa. Jej twarz stopniowo straciła swój rozbawiony wyraz, spoważniała. -- Wspomnij mnie -- powiedziała sama do siebie i jakby przybladła. -- Co mówiłaś, Halszko? -- zapytał towarzyszący jej mężczyzna. -- Ech, nic takiego. Nie lubię, jak mówisz do mnie Halszka, mam na imię Halina -- powiedziała nieco poirytowana i ponownie zaczęła wpatrywać się w piosenkarkę. -- Ładnie śpiewa. Nie słyszałam tej piosenki wcześniej. Czy to coś nowego? Takie nostalgiczne, smutne i tęskne zarazem. -- Wiesz, że nie wiem. Ale chyba nowe, bo ja też tego nie znam -- bąknął jej partner, który nie zwracał uwagi na piosenkę i nie wiedział, o co chodzi. -- Jakie piękne słowa -- kobieta nie ruszała się z miejsca. ,,Tak, słowa wywołują wspomnienia -- pomyślała. -- Dużo wspomnień. Złych i dobrych wspomnień. Przypominają mi tamto lato". Nie wiedziała, czy wspominać czy odrzucić natrętne myśli i żyć tylko w realnym świecie codzienności. Jej partner, nieco zniecierpliwiony, rozejrzał się za resztą towarzystwa, które doszło już do szatni i teraz stało na podeście z paltami w rękach, czekając na niego. Spróbował wziąć ją pod ramię i poprowadzić do góry, ale ona, nie zdejmując wzroku z estrady, wyjęła swoje ramię z jego uścisku i nie zwróciła na to uwagi. Z zapartym tchem słuchała słów piosenki, starając się je zapamiętać. Od jednego ze stolików w głębi sali ktoś wstał i lekko się zatoczywszy, poszedł nieco chwiejnym krokiem do łazienki, przykładając rękę do twarzy. Kobieta zauważyła to i pomyślała z pewną dozą pogardy: ,,Czy wszyscy faceci muszą tyle pić?". Sama nie lubiła wódki i nie rozumiała pędu, szczególnie widocznego u mężczyzn, do nadużywania alkoholu. Piosenka po chwili dobiegła końca i kilka osób nagrodziło ją wymuszonymi oklaskami. Halina oderwała się od swoich myśli, spojrzała na partnera, który ciągle stał obok niej, i uśmiechnęła się szeroko. Uśmiech był wymuszony, ale wywołał na twarzy dwa zalotne dołeczki w policzkach, które spowodowały, że jej oblicze emanowało radością. Wymownym gestem podała mu ramię. Ruch był nieco teatralny, jakby miał przykryć uczucia, których nie chciała okazywać. Uczucia związane ze wspomnieniami, z rozmysłem spychanymi do podświadomości. Jej partner nie zauważył przesadnego gestu, wziął ją pod rękę i zaczęli razem wchodzić po schodach. Kiedy pochylił się ku niej i zaczął mówić, odwróciła głowę w bok. Jej niebieskie, zwykle wesołe oczy były apatyczne, lecz zalśniły niezwykłym blaskiem. Może było to tylko odbicie elektrycznego światła, a może łza wywołana przez wspomnienia. [1] Za ,,atuty" uważano odznaczenia bojowe: Krzyż Virtuti Militari i Krzyż Walecznych. Oficerami ,,dwa bez atu" nazywano tych, którzy zakończyli wojnę polsko-sowiecką bez odznaczeń bojowych. W czasach pokojowych zwykle otrzymywali dwa medale, francuski i brytyjski, zwane Międzyalianckim Medalem Zwycięstwa, za udział w wojnie. Później po 1928 roku w niepodległej Polsce mówiono tak o oficerach noszących masowo nadawane Medal Dziesięciolecia i Polska Swemu Obrońcy. Rozdział I Dostępne w wersji pełnej Rozdział II Dostępne w wersji pełnej Rozdział III Dostępne w wersji pełnej Rozdział IV Dostępne w wersji pełnej Rozdział V Dostępne w wersji pełnej Rozdział VI Dostępne w wersji pełnej Rozdział VII Dostępne w wersji pełnej Rozdział VIII Dostępne w wersji pełnej Rozdział IX Dostępne w wersji pełnej Rozdział X Dostępne w wersji pełnej Rozdział XI Dostępne w wersji pełnej Rozdział XII Dostępne w wersji pełnej Rozdział XIII Dostępne w wersji pełnej Halina Spis treści Okładka Karta tytułowa Wstęp Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Rozdział IX Rozdział X Rozdział XI Rozdział XII Rozdział XIII Karta redakcyjna Copyright (C) by Witold Ławrynowicz, 2010 All rights reserved Projekt okładki i stron tytułowych Olga Reszelska Redaktor Joanna Brodniewicz Wydanie I ISBN 978-83-7506-622-7 Zysk i S-ka Wydawnictwo ul. Wielka 10, 61-774 Poznań tel. 61 853 27 51, 61 853 27 67 Dział handlowy, 61 855 06 90 Plik EPUB przygotowała firma al. Szucha 8, 00-582 Warszawa e-mail: