Gniew Tiamat

tniała pokusa zasymulowania niewyjaśnionej usterki sprzętu odbiorczego, skasowania dzienników i pozostawienia sprawy w rękach boga Darwina. Gdyby jednak McDowell naprawdę to planował, nie wzywałby Holdena. Ani nie sugerowałby tego w obecności załogi. Holden rozumiał zagranie. Kapitan będzie tym, który zatuszowałby sprawę, gdyby nie Holden. Załoga będzie szanować kapitana za to, że nie chciał zmniejszyć dochodu statku, ale będą też szanować Holdena za naleganie, by przestrzegano przepisów. Niezależnie od tego, co się stanie, kapitan i Holden będą równo znienawidzeni za to, czego wymagało prawo i zwykła ludzka przyzwoitość. - Musimy się zatrzymać - oświadczył Holden. - Zresztą może zdołamy coś odzyskać - zasugerował na osłodę. McDowell stuknął w ekran. Z konsoli zabrzmiał głos Ade, niski i ciepły, jakby była na mostku. - Kapitanie? - Potrzebuję wyliczeń do zatrzymania tej krypy. - Sir? - Jak trudno byłoby ustawić nas obok CA-2216862? - Zatrzymujemy się przy asteroidzie? - Wyjaśnię, gdy wykonacie mój rozkaz, nawigatorze Tukunbo. - Tak jest, sir - odpowiedziała. Holden usłyszał serię kliknięć. - Jeśli odwrócimy statek w tej chwili i będziemy palić jak diabli przez prawie dwie doby, mogę nas ustawić jakieś pięćdziesiąt tysięcy kilometrów od niej, sir. - Coś więcej na temat tego ,,palić jak diabli"? - zapytał McDowell. - Musielibyśmy wsadzić wszystkich do prycz przeciążeniowych. - Oczywiście. - McDowell westchnął i podrapał się po brodzie. - A przesunięcie lodu wgniecie nam kadłub tylko na kilka milionów dolców, jeśli będziemy mieć szczęście. Robię się na to za stary, Holden. Zdecydowanie. - Tak jest, sir. Zgadzam się. I zawsze podobał mi się pański fotel - odpowiedział Holden. McDowell posłał mu ciężkie spojrzenie i wulgarny gest. Rebecca parsknęła śmiechem. Kapitan zwrócił się do niej. - Wyślij wiadomość do radiolatarni, że lecimy. I daj znać Ceres, że będziemy spóźnieni. Jaki jest stan Rycerza, Holden? - Bez lotu w atmosferze do czasu wymiany paru części, ale pięćdziesiąt tysięcy kilometrów w próżni nie będzie problemem. - Jesteś pewien? - Tak powiedziała Naomi, więc to musi być prawda. McDowell wstał, prostując na prawie dwa i ćwierć metra swoje ciało, szczuplejsze niż u ziemskiego nastolatka. Biorąc pod uwagę jego wiek i fakt, że nigdy nie żył w studni grawitacyjnej, ostry ciąg będzie dla niego koszmarem. Holden poczuł falę współczucia, jednak nigdy nie pozwoliłby sobie zawstydzić kapitana, zdradzając się z nim. - Jest tak, Jim - powiedział McDowell na tyle cicho, że słyszał go tylko Holden. - Mamy obowiązek się zatrzymać i podjąć próbę, ale nie musimy się przesadnie starać, jeśli rozumiesz, co mam na myśli. - Przecież i tak już staniemy - zauważył Holden, a McDowell poklepał powietrze szerokimi, owadzimi dłońmi. Był to jeden z wielu gestów Pasiarzy powstałych, by wyrażać emocje, gdy miało się na sobie skafandry próżniowe. - Tego nie da się uniknąć - stwierdził. - Ale jeśli zobaczysz tam coś podejrzanego, nie próbuj znowu odgrywać bohatera. Spakuj zabawki i wracaj do domu. - I zostawić to dla następnego statku, który się napatoczy? - I dopilnować bezpieczeństwa załogi - sprecyzował z naciskiem McDowell. - To rozkaz. Zrozumiano? - Zrozumiano - potwierdził Holden. Do życia obudził się statkowy interkom i kapitan zaczął wyjaśniać załodze sytuację, a Holden miał wrażenie, że słyszy chór jęków przebijających się przez pokłady. Podszedł do Rebeki. - Dobra, to co wiemy na temat tego statku? - Lekki frachtowiec. Zarejestrowany na Marsie, port macierzysty: Eros. Nazywa się Treść dostępna w pełnej wersji eBooka. 1 Stara, wyeksploatowana łódź żaglowa lub motorowa. Podziękowania Jak większość dzieci, ta książka potrzebowała całej wioski. Chciałbym wyrazić najgłębszą wdzięczność moim agentom, Shawnie i Dannyemu, oraz redaktorom, DongWon i Darren. Na wczesnym etapie powstawania książki ważny był wkład Melindy, Emily, Terryego, Iana, Georgea, Stevea, Waltera i Victora z grupy pisarskiej New Mexico Critical Mass, a także Carrie, która przeczytała wczesną wersję. Dodatkowe podziękowania należą się Ianowi, który pomógł z obliczeniami i który nie odpowiada za żadne błędy popełnione przeze mnie w ich zrozumieniu. Jestem też wiele winien Tomowi, Sake Mikeowi, Non-Sake Mikeowi, Porterowi, Scottowi, Raji, Jeffowi, Markowi, Danowi i Joemu. Dzięki za betatesty. Na koniec szczególne podziękowania dla autorów Futuramy oraz Bender Bending Rodriguez za pilnowanie dziecka, gdy pisałem. O autorze James S. A. Corey to pseudonim piszących fantastykę autorów Daniela Abrahama i Ty Francka, asystenta George Martina. Obaj mieszkają w Albuquerque, stan Nowy Meksyk, USA. Więcej informacji na temat tej serii znajdziesz na: