GILDIA MAGÓW Księga I Trylogii Czarnego Maga

W pierwszej części trylogii, Trudi Canavan z rozmachem kreśli wizję świata, w której nic nie jest oczywiste. Magowie, potomkowie bogatych rodów, są w stanie pomagać, leczyć, czynić życie łatwiejszym. Jednak nie robią tego bezinteresownie, ich usługi dostępne są jedynie wyższym warstwom społecznym, które magowie mają chronić przed biedotą, urządzając coroczne czytski, skierowane przeciwko mieszkańcom slumsów. Ci drudzy żyją na marginesie społeczeństwa, na granicy prawa, zapomnieni i zaniedbani. Dla nich Magowie to ciemiężyciele, patrycjusze z obrzydzeniem patrzący na smród i ubóstwo części miasta, w której mieszkają. W tym świecie jasno podzielonych ról, pojawia się Sonea, sierota, która stoi ponad podziałami. Pochodząca z biedoty dziewczyna, posiada magiczny talent, który o ile nie nauczy się go kontrolować, będzie niebezpieczny zarówno dla niej jak i dla otoczenia. Jej pojawienie wprowadza ferment w gildii magów, uwypukla uprzedzenia klasowe części jej członków, ale ukazuje też magów szlachetnych, skłonnych do myślenia i przewartościowania skostniałego systemu wartości. Sonea – to dziewczę bystre i myślące, trudne do okiełznania a jednak ciekawe świata i możliwości, które może jej ofiarować magia, nieufna nastolatka z zaskakująco rozwiniętym poczuciem sprawiedliwości, która musi dokonać istotnego wyboru dotyczącego własnej przyszłości. „Gildia magów” nie roi się od smoków, wampirów i bazyliszków. To książka o ludziach, ich ograniczeniach, uprzedzeniach i walce z nimi, pełna postaci nakreślonych z dbałością o ich autentyczność. Pierwsza część trylogii skupia się na Sonei i jej wewnętrznym konflikcie i rozdarciu, jednak akcja toczy się wartko, przenosząc nas raz po raz ze świata slumsów do świata bogaczy, ze świata Złodziei do świata Magów. Oba dalekie są od ideału. Czy Sonea może stać się mostem łączącym te dwa światy? Na odpowiedź przyjdzie nam poczekać…

"Gldia Magów" jest pierwszą częścią trylologi "Czarnego Maga"... pierwszą i najlepszą! Trudi Canavan serwuje nam niesamowitą opowieść o pokonywaniu własnych lęków i uprzedzeń! Przez książkę przelewa się magia. Prominiuje ona czystą siłą... "sama się czyta". Jest po prostu idealna! Opowiada ona o historii pewnej dziewczyny... . Sam czytałem ą z zapartym tchem... nie spałem, nie jadłem i nie piłem czytają ją... .

Literatura fantastyczna z natury rzeczy powinna być łatwa i przyjemna, aby zapewnić rozrywkę. Generalizując tak właśnie jest, choć jak w każdej materii obowiązuje tu krzywa Gaussa, gdzie po jednej stronie mamy Tolkiena, przez którego nie potrafiłam przebrnąć, a po drugiej pozycje, których nie powstydził się nawet Kligore Trout – książki o przeznaczeniu zbieżnym z papierem toaletowym. Pośrodku krzywej plasuje się kwiat literackiej fantastyki – czyli to, co czyta się jednym tchem i z wypiekami na twarzy. Gildia Magów niebezpiecznie odchyla się od optimum w stronę dziecięcej fantastyki z czarodziejem-okularnikiem na czele.
Trudi Canavan poszła tropem nastoletniej dziewczyny, która odkrywa w sobie talent magiczny.
Schemat znany, styl pisarski z początku bardzo toporny - wręcz męczący, nie bez znaczenia jest tu na pewno wkład tłumaczki, która mogłaby zwrócić większą uwagę na rażącą ilość powtórzeń i nauczyć się, że pomimo iż „znikł” jest poprawną formą „zniknął” brzmi o niebo lepiej.
Niezależnie jednak od formy, książka "sama się czyta". Może to kwestia znalezienia nici porozumienia między autorem a mną - czytelnikiem. Łatwiej jest mi się wczuć w rolę nastolatki odkrywającej w sobie magiczne zdolności, niż w kobietę wchodzącą w wiek średni, która ma chroniczne kłopoty z mężczyznami, pracą, samą sobą i z żadną z tych rzeczy sobie nie radzi. Fenomen tej pozycji to przede wszystkim wciągająca akcja, nie pozwalająca się oderwać od czytania i bohaterka - dziewczyna z biednej dzielnicy, która niczemu winna, znalazła się w samym środku wielkiej afery prowadzonej przez wyrachowaną Gildię Magów. Mała, niewinna dziewczyna vs. dorośli, silni i władczy mężczyźni. Sięgając po książkę czytelnik nie zastanawia się Kto z nich zwycięży?, bo wie, że na pewno dziewczyna. Zastanawia się Cholera, jak ona to zrobi!? I nie zważając na drapiące ciernie niedojrzałego jeszcze stylu pisarki (wzmaganego przez denerwujące maniery tłumaczki), dotrze do celu.
Sonea - główna bohaterka - zdaje się być żywcem wyciągnięta z "Wiedźmina" i aż chce się na nią wołać Ciri. Wiek już nastoletni, ale nie można jej jeszcze określić mianem kobiety. Niepokorna i buńczuczna. Mimo, że pochodzi z niskich sfer skupiła na sobie uwagę wszystkich wysokourodzonych. Nie dziwi fakt, że posiada ponadprzeciętną moc magiczną i wykazuje ogromny talent. Rozdarta pomiędzy swoimi potrzebami a zobowiązaniami wobec rodziny i przyjaciół, popełnia szereg nieprzemyślanych decyzji.
Dość stereotypowo i przewidywalnie, niestety.
"Gildia Magów" jest debiutem autorki i widać to bardzo dotkliwie. Jeśli jednak ktoś po przeczytaniu zapychacza czasu, jakim jest pierwsza część, sięgnie po kolejną - czeka go miła niespodzianka. "Nowicjuszka" napisana jest już dużo lepiej, wartka akcja nie pozwala ani na moment oderwać się od książki, a jeśli już naprawdę trzeba to zrobić - nie można przestać myśleć Co będzie dalej?! i wraca się do niej przy pierwszej okazji.
To, co mi się spodobało, to dość niekonwencjonalne podejście do fantasty, pojawiają się wątki, których ze świecą można szukać w tym gatunku. Motyw homoseksualnej miłości, który zawsze w takich pozycjach jest tematem tabu, bo przecież mężczyźni powinni zabijać smoki, a nie robić słodkie oczy do innych mężczyzn! Oraz główna bohaterka, która - przy swoich wszystkich zdolnościach i miłości do świata - nie jest akceptowana ani przez dorosłych, ani przez rówieśników. Pomimo jej wszystkich chwalebnych czynów nikomu nawet na myśl nie przyszło, aby ochrzcić ją mianem bohatera. Po przeczytaniu każdego kolejnego tomu ma się nieodpartą chęć sięgnąć po następny.

Pośród tłumu książek na bibliotecznych regałach prawdopodobnie mało kto zwróci uwagę na "Gildię Magów" - niepozorna, biała okładka i równie niepozorny tytuł, słowem nic, co wyróżniałoby tę pozycję spośród miliona innych. A jednak nauczyciele nie bezpodstawnie powtarzali - nie oceniaj książki po okładce! Trudi Canavan serwuje nam niesamowitą opowieść o pokonywaniu własnych lęków i uprzedzeń, która uprzednio gotowana na dużym ogniu wyobraźni, została polana magią w najlepszym wydaniu i przyprawiona lekkim, łatwostrawnym stylem autorki.

Sonea jest zwyczajną dziewczyną ze slumsów i nikt, dosłownie nikt nie spodziewał się, że to właśnie w niej - w biedaczce z nizin - drzemie wielka moc i potencjał na maga. Co najgorsze - już teraz, na samym początku swojej "kariery", naraziła się Gildii, raniąc kamieniem, który jakimś cudem przedostał się przez barierę magiczną, jednego z jej członków. A Gildia może zechcieć się zemścić za taką zniewagę. Oznacza to dla niej życie w strachu i ciągłą ucieczkę. W końcu jednak trafia do siedziby Gildii, ale i tam nie zazna spokoju.
W historii, w której za rogiem czyha podstęp i oszustwo, wszystko się może zdarzyć!

Słysząc słowo fantastyka pierwsze skojarzenie jakie nam nasuwają to walka dobra ze złem, elfy, smoki itp.Ta powieśc jako jedna z nielicznych powieści fantasy odbiega od tych skojarzeń.Po jej przeczytaniu wiemy ze jest ksiazka fantastyczna ale nie taka jak większośc...jest bliższa nam,ludziom...opowiada przede wszystkim o naszych problemach i to jest wlasnie urok tej ksiazki...mozna narzekac na dlugosc rozwoju akcji ale przemyslania nad ludzkimi problemami dzisiejszego swiata sa ciekawe i co najwazniejsze trafne....GORĄCO POLECAM!

Kto z nas w dzieciństwie nie marzył o tym, aby móc czarować? Aby za dotknięciem palca realizować rzeczy istniejące w myślach? Trudi Canavan odwołuje się do świata marzeń dziecięcych ubierając je w nieco doroślejsze szaty. Główna bohaterka bowiem odkrywszy w sobie magiczną moc, traktuje swój dar jako brzemię skazujące ją na wygnanie ze świata ludzi. Niestety zajęcie należnego miejsca pośród budzących strach Magów również wydaje się być niemożliwe... Napisana doskonałym piórem opowieść o czarodziejskim świecie, gdzie walka z podziałami klasowymi i niesprawiedliwością władzy wystawia przyjaźń, uczciwość i poglądy na niejedną próbę. Polecam zagorzałym czytelnikom zarówno baśni jak i fantastyki.