Gdybym cię nie spotkała

Bardzo rzadko czytam książki świąteczne. Ale postanowiłam dać im szanse, tak samo jak dałam szanse antologiom. Te drugie jednak mnie do siebie nie przekonały. A jak jest z książkami świątecznymi? Znacie jakieś godne polecenia?

Z twórczością Agaty Przybyłek nie miałam wcześniej styczności, choć zdarzało mi się mieć na półce jej książki, ale nigdy nie mogłam się za nie zabrać. ?Gdybym cię nie spotkała? to już ósma część serii z domkami ? więc sami widzicie ;) nawet o tym nie wiedziałam i zabrałam się do tego od złej strony :P jednakże aby poznać historię w niej zawartą nie trzeba znać pozostałych siedmiu, więc bez obaw.

W książce poznajemy historię z dwóch perspektyw czasowych ? przeszłości i teraźniejszości, przy czym obie są bardzo różne, ale na koniec okazuję się, że jednak mają ze sobą sporo wspólnego. W czasach teraźniejszych poznajemy Sarę, nauczycielkę, która prowadzi warsztaty teatralne dla dzieci. Jest z nimi bardzo zżyta, dlatego w momencie gdy dowiaduję się, że jedno z nich jest ciężko chore i potrzebuję specjalistycznej opieki, co wiąże się z ogromną ilością pieniędzy, postanawia zorganizować licytację. I dzięki niej poznaję Daniela, sportowca, który po poważnej kontuzji, postanowił spędzić czas z rodzinnym miasteczku. Z drugiej strony mamy historię Chany z czasów wojennych, która poświęca praktycznie każdą chwile swojego życia na ochronię dzieci i zapewnieniu im normalnego życia. Ale czy jej się to uda?

Mnie osobiście, bardziej do gustu przypadła historia Chany, była naprawdę poruszająca, prawdziwa i łapiąca za serce. Pokazuję ona do jakich poświęceń jest zdolna kobieta, jeśli chodzi o dobro dzieci ? już nawet nie tylko swoich. Pomimo sprzeciwów i protestów najbliższych, ona wybrała to co była dla niej ważniejsze, przez co naprawdę, jak dla mnie, była bohaterką. Z kolei Sara i Daniel?no cóż, ta część książki to dla mnie już całkowite cukierki ;) pomimo tego, że kobieta organizuję licytację ? co jest fajne, tak cała ich relacja była dla mnie za słodka. Do tego może trochę przekolorowana, ale ja do ogromnych romantyczek nie należę, więc może akurat to normalne? :P jeśli chodzi o klimat świąteczny, to niestety żadnego nie odczułam ? ale książka przyjemna, choć momentami za słodka. Oczywiście, jeśli lubicie serie z domkami, to pewnie i ta wam się spodoba :)

Sara pracuje z dziećmi w ośrodku kultury. Gdy jedna z jej podopiecznych okazuje się ciężko chora, organizuje licytację charytatywną, bo święta to czas, w którym ludzie chętniej otwierają swoje serce. Dzięki tej akcji poznaje Daniela, znanego sportowca, który przez nieszczęśliwy wypadek musi odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

?Gdybym Cię nie spotkała? to tak naprawdę dwie przeplatające się historie. Sara i Daniel to postaci z teraźniejszości ? pojawi się między nimi niejedna iskra! Druga opowieść ma miejsce czasie wojny, a jej główną bohaterką jest Chana. Ich punktem styku jest nie tylko ośrodek kultury będący niegdyś synagogą i przytułkiem dla dzieci. Obie opowiadają o niesamowitej ludzkiej dobroci, miłości i poświęceniu, nawet za najwyższą cenę. Początkowo uważałam tę książkę za bardziej zimową, ale im dłużej o niej myślę, tym bardziej przekonuję się, że ma w sobie świąteczną magię (niekoniecznie tą związaną ze śniegiem i pięknie wystrojoną choinką). To właśnie w okresie bożonarodzeniowym nasze serca są otwarte szerzej niż zwykle i chętniej niosą pomoc. Historia Sary i Daniela nie miałaby tyle uroku, gdyby umieścić ją w jakimkolwiek innym momencie roku. Mnie osobiście najbardziej poruszyły wydarzenia, w których udział brała Chana. Autorka zdecydowała się na zaskakujące połączenie dwóch opowieści, z pozoru kompletnie do siebie niepasujących. Lekturę pochłania się jednym tchem. Jest niesamowicie ciepła i niesie ze sobą iskierkę nadziei, nadziei której potrzeba każdemu z nas w tym cudownym przedświątecznym czasie. Lubię pióro Agaty Przybyłek i cieszę się, że kolejny raz mogłam spędzić z jej powieścią kilka miłych godzin. Jeśli potrzebujecie książki, która rozgrzeje Wasze serca w te chłodne prawie-zimowe dni, ?Gdybym cię nie spotkała? powinna znaleźć się w Waszych rękach!

Moje pierwsze spotkanie z "Domkami" i w dodatku pierwsze z autorką. I oczywiście zaczynam czytać od ostatniego tomu i w dodatku w wersji świątecznej. Cała ja.
Chociaż aż tak światecznie to nie było, owszem pod koniec książki mamy przygotowania do Wigilli, jednak na pewno czytanie tej powieści w środku lata też by w niczym nie przeszkadzało. To tak słowem wstępu.

Akcja toczy się dwutorowo, współcześnie i podczas wojny. Ja lubię taki zabieg w książkach, dobrze mi się czyta takie przeplatane historie. Część współczesna jest bardziej lekka, przyjemna, chociaż nie pozbawiona trudności i problemów, za to przeszłość jest bardzo smutna i co gorsze, wiemy, że takie sytuacje zdarzały się na prawdę. Całość to z pozoru dwie historie nie związane ze sobą, które łączy jedno miejsce.

Ogólnie książka mi się podobała, jednak chyba po tych świetnych opiniach dotyczacych książek Agaty Przybyłek spodziewałam się czegoś bardziej zachwycającego. Nie zaskoczyła mnie akcja, było trochę przewidywalnie i tak typowo, jak to w obyczajówkach. Doceniam jednak styl autorki, bo świetnie mi się tą powieść czytało, były emocje, wzruszenia, radość przeplatana ze smutkiem, a akcja toczyła się powoli i przyjemnie. To taka pozycja, która odrywa nas od rzeczywistości i pozwala zatopić sie w fabule jak w ciepłym kocu. Na zimowy wieczór idealna.