Gabriel

DRUGI Z BRACI I DZIEWCZYNA Z PRZESZŁOŚCI
Wie pani Armentrout jak budować postaci chwytające za serce, oj wie. A już na pewno przy okazji serii o tajemniczej posiadłości w Luizjanie. Kolejny z braci rodu złapał mnie za serce, młody de Vincent, Gabriel vel Demon w przeszłości okazał się prawdziwym dupkiem. Z jednej strony człowiek potrafiący okazać pomoc i przyjacielską duszę, z drugiej jest nieco nieprzewidywalnym i dopiekającym draniem z kawałkiem lodu zamiast serca. Która z masek jest tylko warstwą pozorów, a która prawdziwym obliczem? Nicolette z kolei to uczynna i kochająca córka, która właśnie przyjechała wesprzeć swoich rodziców. To jednak też dorosła już kobieta, która wreszcie dojrzała fizycznie i przyciąga męskie spojrzenia. Potrafiąca wiele znieść, stawiająca czoła upokorzeniom. Żadne z nich nie zostało wyidealizowane i choć w trakcie czytania ma się poczucie wyjątkowości postaci, pozostają one zachowane w ramach wiarygodności. Tak, że za ich udziałem ciarki pojawiają się na rękach, ale są oznaką wyłącznie pozytywnych wrażeń.

MIŁOSNE PRZESZKODY
Na głównym planie książki staje miłosna relacja, która miała już kiedyś swój trudny początek. Stąd zdążyła wzbogacić się o mury i uprzedzenia. Nikki miała już okazję przekonać się, jak boli upokorzenie, Gabriel z kolei doświadczył, jak smakują wyrzuty sumienia. Teraz mogliby zatem startować z czystą kartą, ale nie jest to takie proste. Po pierwsze muszą sobie wiele wyjaśnić, po drugie, nie są sami. W tle, niczym cień, podąża za nimi klątwa rodu i osoby trzecie, które nie zawahają się zadziałać na wiele nieprzewidywalnych sposobów.

WĄTKI POBOCZNE I ŚLADY POZOSTAŁYCH CZĘŚCI
Dzięki bohaterom drugoplanowym, książka została wzbogacona o kilka wątków pobocznych i to wcale nie tych kreowanych na siłę, jakby odspojonych od reszty akcji. Tutaj wszystko pięknie łączy się w jedną, absorbującą historię. Pojawia się pewna uciążliwa kobieta, która nieraz obierze sobie za cel uprzykrzanie Nikki życia, pojawia się sekret, przez który pracownicy posiadłości de Vincentów zrezygnowali ze swoich stanowisk. Jest śmierć ojca, a więc i depczący po piętach komisarz, jest Lucjan ze swoją ukochaną ? jako gratis dla fanek poprzedniej części. Jest i Devlin, dający się we znaki, mroczny trzeci brat, na opowieść o którym już zacieram ręce. Tak mocno, że aż bolą. Oby nie trzeba było długi czekać.

PODSUMOWANIE
Historia łączy w sobie wyraziste elementy romansu, bez zbędnego zarzucania wielu stron scenami zbliżeń, z klimatem tajemnicy, ale i śladami paranormalnych zdarzeń, które od czasu do czasu niepokoją bohaterów i budzą czujność czytelnika. Jennifer L. Armentrout miała rewelacyjny pomysł na tę serię, o czym przekonuję się drugi już raz i w pełni go wykorzystała, wstrzeliwując się z kompozycją pomysłów tworzącą książkę oryginalną i tak wciągającą, że trudno odmówić sobie przyjemności sięgnięcia po kolejną i kolejną stronę. Choć drugi tom cyklu może funkcjonować jako samodzielna historia, radzę jednak zacząć od Lucjana. Seria jest na tyle dobra, że nie szkoda czasu na żadną jej stronę. Żadna fanka wyjątkowych romansów nie będzie zawiedziona.

https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2019/04/gabriel-jennifer-l-armentrout-dawna.html

Nicolette Besson opuściła dom de Vincentów ze złamanym sercem, garścią rozczarowań i mocnym postanowieniem, że już nigdy nie będzie uganiać się za jednym z braci. Z powodu choroby matki, dziewczyna wraca do domu po czterech latach i przejmuje jej obowiązki w przerażającej posiadłości. Ponowne spotkanie z Gabrielem nie jest tym, czego się spodziewała. Mężczyzna jest pełen złości i dręczą go wyrzuty sumienia z powodu tego, co zaszło między nimi cztery lata temu. Nikki dorosła, dojrzała i mocno zawróciła mu w głowie. Niestety Nicolette przytrafiają się złe rzeczy, czy ktoś pragnie jej śmierci?

Gabriel to średni z braci i już w pierwszym tomie wydał mi się bardzo sympatyczny. W tej części kilkakrotnie zachował się bardzo źle, mówił i robił rzeczy, które nawet mnie bolały. Gabriel jest złożonym mężczyzną, z licznymi sekretami, ale ma też coś uroczego w sobie. Nikki jest dobrą i słodką dziewczyną, ma dwadzieścia dwa lata i jest dziesięć lat młodsza od Gabriela. Kiedyś stanowiło to kolosalną różnicę, lecz teraz już nie tak bardzo. Naprawdę miła i sympatyczna dziewczyna. Połączyło ich nie tylko pożądanie, ale i pasja do drewna i pracy z nim.

?Lucyfer? bardzo mi się podobał, ale ta część okazała się jeszcze lepsza. Lubię styl autorki i jestem jej ogromną fanką. Jeszcze żadna jej książka mnie nie zawiodła, choć ta seria nie należy do najwyższych lotów, a mimo to, nie mogłam się od niej oderwać. Czyta się bardzo szybko, bohaterów łatwo polubić, tajemnica intryguję, a wybuchy namiętności przyprawiają o rumieniec. Opisy seksu są odważne i napisane ze smakiem. Jednak wiele wątków jest grubymi nićmi szyta, a niektóre sytuacje były wręcz absurdalne. Okładka nie jest najważniejsza, jednak tego paskudztwa nie mogę przemilczeć. Gabriel ma długie włosy, a aktor z okładki kompletnie go nie przypomina. Nie rozumiem również, dlaczego zdecydowano się na tytuł ?Gabriel, a nie ?Demon?, co lepiej by pasowało, tym bardziej że pierwsza część to ?Lucyfer?.

Romans między głównymi bohaterami jest najważniejszy i stworzyli oni wokół siebie bańkę. Nie zauważają ważnych rzeczy, podejrzanych sytuacji, lekceważą samoistnie przesuwające się szklanki, bo to przecież normalne. Klątwa wisząca nad domem? Może jest prawdziwa. Wszyscy mówią, że de Vincentowie są podejrzani i ludzie im bliscy znikają, ale poznając ich losy, jakoś to do nich nie pasuje. Ogólnie seria nieco dziwna i niezrozumiała, lecz z czasem bańka, którą otoczyli się bohaterowie, zaczyna pękać i brakujące elementy, zaczynają tworzyć spójną całość. Czekam na kolejny tom, ten dotyczący Deva i liczę, że uzyskam odpowiedzi na wszystkie nurtujące mnie pytania.



?Gabriel? to ognisty i bardzo tajemniczy romans! Jeśli macie ochotę na sporą dawkę namiętności i trudnej miłość, osnutej nico mrocznym klimatem, to jak najbardziej warto poznać tę serię! Polecam 7/10!