Pod znakiem jednorożca

Okładka głosi, ze zdaniem krytyków to najlepsza seria pasków komiksowych od czasów Fistaszków Charlesa Schulza. Cóż daleka jestem od tak kategorycznych stwierdzeń. Raczej jestem skłonna powiedzieć, że ten komiks przypomina mi przygody Ptysia i Billa tyle, że w wersji dziewczęcej. Zatem jest sporo o urodzie jednorożców, o ich niezwykłości i o magii. O tym, że potrafią być wredne i złośliwe wspominać nie będę. Jest trochę współczesnych gadżetów takich jak smartfony czy konsola do gier, co nie ma wpływu na fakt, iż Fibi i jej przyjaciółka świetnie się ze sobą bawią. Można by pokusić się o stwierdzenie, że Marigold jest wyimaginowanym jednorożcem, ale przecież wszyscy ją widzą. A może jednak nie wszyscy, bo przecież w miejscach publicznych używa zasłony banalności. Podsumowując, dobrze się ten komiks czyta, jednak nie jest tak zachwycający i świeży, jak pierwsze tomy. 

Fibi i Marigold powracają już po raz piąty i w tym tomie, tak samo jak w poprzednich, dzieje się naprawdę sporo. Będziemy towarzyszyć naszym bohaterkom przy wyborze przebrań na Halloween, czekają na nas zimowe zabawy, przygotowania do świąt, a także wspólny biwak. A każde z tych wydarzeń będzie niezapomniane ? bo jak mogłoby być inaczej w towarzystwie jednorożca?

Paski komiksowe nigdy nie należały do łatwej formy komiksu. Zawrzeć historię, rozbawić czytelnika czy zmusić go do zastanowienia się nad pewnymi sprawami, w zaledwie kilku kadrach zawsze wydawało mi się niezwykłą sztuką. ,,Fibi i Jednorożeć? to pozycja, która co prawda nie zmusza do jakiś większych refleksji, ale za to stanowi bardzo przyjemną, lekką i zabawną przygodę. Obie bohaterki mają swoje za uszami i nie mają łatwych charakterów, a jednocześnie mimo ogromnych różnic (nie tylko tych gatunkowych) świetnie się uzupełniają i stanowią naprawdę zgrany duet. W komiksie nie brakuje nutki ironii i sarkazmu, a także bezkompromisowego spojrzenia na świat oczami dziecka. I oczywiście mamy jednorożca ? niepowtarzalną Marigold, która przywodzi mi nieco na myśl Jednoroginię z ,,Ostatniego jednorożca? ? a dla mnie osobiście jest to skojarzenie nad wyraz miłe.

,,Fibi i Jednorożec? to kolejny tytuł z serii wydawniczej ,,Komiksy są super? wydawanej przez wydawnictwo Egmont. I choć seria ta skierowana jest do młodszych czytelników, po raz kolejny muszę przyznać, że nawet starsi wydaj dacze komiksów będą się przy nich przednio bawić. Przygody Fibi i Marigold to zbiór wielu, naprawdę zabawnych pasków komiksowych, które przyciągają uwagę nie tylko dość oryginalnym przedstawieniem jednorożców, ale także dość ironicznym spojrzeniem Fibi na pewne sprawy. Dla miłośników jednorożców z pewnością jest to pozycja obowiązkowa, ale i inni spędzą przy komiksie kilka miłych chwil.

Pod znakiem jednorożca to już piąta część serii Fibi i Jednorożec, która wydawana jest na naszym rynku przez wydawnictwo Egmont, w ramach cyklu Komiksy są super. Tytuł kierowany jest do tych wszystkich czytelników, którzy pożądają sporej dawki dobrego humoru, która pozwoli im zapomnieć o troskach dnia codziennego.

Wesoła historia młodej Fibi i jej magicznego jednorożca Marigold rozpoczyna się od poważnych rozważań na temat doboru stroju na zbliżający się Halloween. Każdy doskonale wie, że odpowiednie przebranie to podstawa dobrej zabawy na ?upiornej? imprezie i dużo dobytych cukierków. Niedługo później wspomniana dwójka ma przyjemność oddawaniu się harcom na śniegu, które potrafią zapewnić naprawdę dużą dawkę rozrywki. Kiedy mija zimowa aura, można wyjechać na planowany od dawna biwak i zabrać się za czytanie dobrych książek.

Piąty album serii w zasadzie jest kopią tego, co można znaleźć w poprzednich częściach. W żadnym jednak przypadku nie można tego uznać za wadę. Zawarte w poszczególnych tomach komiksowe krótkie historie pomimo dużej powtarzalności, cały czas zapewniają czytelnikowi masę dobrej zabawy. Niezależnie więc od tego, po którą odsłonę się sięgnie, to można być pewnym, że miło spędzi się przy niej czas.

Seria zdecydowanie nie jest czymś, po co sięga się dla wciągającej i nietuzinkowej fabuły. Autora stawia na tutaj prostotę pasków komiksowych, gdzie w iście magicznym i przezabawnym stylu stara się ona pokazać zarówno trywialność niektórych aspektów życia, jak i poruszyć kilka głębszych tematów. Dotyczy to zarówno pogłębiającej się przyjaźni dwójki bohaterek, które mogą zawsze na siebie liczyć oraz stopniowego rozwoju dziewczynki (Fibi), która niekiedy lepiej rozumie otaczający ją świat niż pojawiający się w komiksie dorośli. Sprawia to, że humor albumu powinien rozbawić zarówno młodszego czytelnika, jak i kogoś o wiele starszego.

Jeśli chodzi o oprawę graficzną albumu, to stoi ona na przyzwoitym poziomie. Proste, kolorowe rysunki, są doskonałym uzupełnieniem iście ?fantazyjnej? treści. Dodatkowo kadry poszczególnych plansz są duże i wyraźne, co znacząco ułatwi odbiór komiksu młodszemu czytelnikowi.

Z FIBI I JEDNOROŻCEM PRZEZ CAŁY ROK

Kolejny tom ?Fibi i jednorożca? pojawił się właśnie na polskim rynku. I cóż tu mogę więcej dodać? Ci, którzy polubili przygody dziewczynki i jej niezwykłej towarzyszki, będą zadowoleni. Ci, których one nie kupiły, nie będą przekonani tym razem. A kto ma ochotę na niewymagający komiks rozrywkowy dla dzieci, może sięgnąć po tytuł i przekonać się, czy to opowieść dla niego.

Dorastająca Fibi i jej magiczna przyjaciółka, jednorożec Marigold, powracają. Zbliża się Halloween, czas się przebierać i zbierać cukierki, ale? Właśnie, w co się przebrać? A kiedy już uda się rozwiązać ten problem zostaje kwestia dość osobliwej imprezy, w której mają wziąć udział. Kiedy mija Halloween, nachodzi w końcu także i zima, a wraz z nią zabawy śniegiem, lód? A potem kolejne miesiące i pory roku, a wraz z nimi takie atrakcje, jak powrót na biwak czy czytanie wakacyjnych lektur. A to tylko część tego, co czeka na bohaterki i? czytelników.

Fibi i jednorożec? to seria specyficzna. Niby jest to kolejny przedstawiciel długiej tradycyjni komiksu prasowego, niby są to typowe paski drukowane w gazetach czy w internecie, przeznaczone do codziennego czytania, ale nie do końca. Wiecie, co jest siłą tego typu publikacji? Spójrzcie tylko na Garfielda, Fistaszki, Mafaldę albo Calvina i Hobbesa. Każdy pasek bawi, autentycznie śmieszy, zaskakuje, ale co najważniejsze, niesie ze sobą coś zdecydowanie więcej: satyrę, ponadczasową prawdę, komentarz społeczny, filozoficzną zadumę? Dzięki temu nadają się zarówno jako niewymagająca rozrywka dla dzieci, jak i ambitna lektura dla dorosłych, którzy chcą się nad czymś pochylić i zadumać. Niełatwo jest osiągnąć coś takiego ? wręcz należałoby rzec, że wielka to sztuka i w Fibi tego nie ma.

Seria ta jest lekka, prosta i niewymagająca. Dość naiwna przy tym, a większość pasków nie śmieszy ani nie skłania do zadumy. Na cały tomik możecie znaleźć dwie, trzy strony, na których autorka próbowała zawrzeć coś więcej, ale nie jest to głębia na miarę wspomnianych opowieści. Cała reszta to po prostu krótkie perypetie z życia bohaterki i jednorożca (nawet jako dziecko nie byłem fanem tych ?istot? i tym bardziej nie jestem teraz). Plusy całości są takie, że nie nudzi. Czyta się to szybko, lekko i przyjemnie, czasem potrafi rozśmieszyć i pozostaje ładnie wydaną publikacją.

I przy okazji nieźle narysowaną. Nieźle, bo do mistrzostwa Daviesa czy Schultza nie można tego nawet porównać, ale dzieciom się spodoba, szczególnie, że całość jest dość mocno kolorowa. I tak najkrócej można całość podsumować. To seria dla dzieci, z niewykorzystanym potencjałem na opowieść wnoszącą się ponad takie ograniczenia, ale jako rzecz dla najmłodszych, mająca swój urok, podlany nutą prostego dydaktyzmu w temacie przyjaźni. Dorośli niestety niewiele znajdą tu dla siebie, ale ich pociechy mogą bawić się nieźle.