Epidemia

Śmierć w powietrzu

"Epidemia" Alex Kava
Seria: Ryder Creed
Tom: III
wyd. Harper Collins
rok: 2017
str. 320
Ocena: 5/6

Uwielbiam Alex Kavę. Czytam ją od lat i to moje przekonanie absolutnie nie osłabło. Co prawda wraz z kolejnymi tomami jej powieści zmieniła się ich objętość, ale jakoś nie wpłynęło to negatywnie na moje ich odbieranie. Zdziwiło mnie za to zmienienie tytułu serii, bo aktualnie traktują one niby o Ryderze Creedzie, ale przecież wciąż kluczową rolę odgrywa w nich Maggie ODell. Dla mnie więc ta zmiana nie miała większego sensu, choć oczywiście rozumiem, że chodzi o wprowadzenie nowego głównego bohatera i odświeżenie serii.

Po Chicago od kilku dni przechadzał się na pozór nieszkodliwy mężczyzna. On jednak wiedział, jaki cel mają jego wędrówki ? znaleźć się w jak najbardziej uczęszczanych miejscach. Zetknąć się z jak największą liczbą osób, dotykać wszystkiego i wszystkich jeśli to tylko możliwe. Zapłacono mu w końcu za to, by zarażał. To kolejny eksperyment, taki test ? jak tylko go wykona, oni mu zapłacą i podadzą antidotum. Tak przynajmniej robiono wcześniej. Więc i teraz tak się stanie. Prawda? Pewnie mocno by się zdziwił, widząc swoje ciało, zmiażdżone od samobójczego upadku z 18-tego piętra hotelu.

Tymczasem po Nowym Jorku zaczyna przechadzać się pewna kobieta. Codziennie rano otrzymuje karteczki ze wskazówkami, gdzie tego dnia powinna się udać. Dziewczyna nie czuje się najlepiej, kaszle, gorączkuje, strasznie się poci. Nie poddaje się jednak, bo ma do wykonania zadanie. Znaleźć się we wskazanych miejscach. Dotknąć jak największej liczby osób i rzeczy. Zarażenie wirusem kogo tylko się da. Sama nie może poddać się chorobie, spożywa więc jak najwięcej witaminy C i pije dużo wody. Rano nie zawsze ma siłę wstać z łóżka i coraz częściej zapomina, by powiesić plakietkę "nie przeszkadzać", gdy wychodzi na codzienną wędrówkę. Ale daje radę. Dopóki na ulicy nie zaczepia jej człowiek i nie przekazuje jej czegoś, co służby powinny znaleźć po wszystkim przy jej ciele. Jak to przy jej ciele. Przecież gdy wykona zadanie podadzą jej lek. Prawda?

Późnym wieczorem do Rydera Creeda przyjeżdża ekipa ludzi z agentem Taborem na czele. Chcą wybić całą jego psiarnie, bo jeden z jego psów tropiących podniósł martwego ptaka w lesie podczas akcji. Ludzie Creeda do tego jednak nie dopuszczają. Wszyscy jednak zdają sobie sprawę, że to tylko odroczenie wyroku i jeśli szybko nie zadziałają, to wkrótce agenci wrócą i naprawdę skażą stado na zagładę. Hannah w tajemnicy przed Ryderem kontaktuje się z Maggie, mając nadzieję, że ta zrobi co tylko może, by im pomóc. Nie zdaje sobie jednak sprawy, że opowiedziana jej historia jest tylko kolejnym kawałkiem układanki, nad którą pracuje właśnie agentka ODell. Jak skończy się ta historia? Czy dane nam będzie dowiedzieć się, jak potoczą się losy Rydera i Maggie? Czy wspólnie rozwiążą zagadkę, której zegar tyka coraz głośniej? By się tego dowiedzieć, koniecznie musicie sięgnąć po najnowszą powieść Alex Kavy, zatytułowana Epidemia.

Nie powiem ? obawiała się odrobinę, że tym razem coś mi w powieści Kavy nie spasuje. Na szczęście autorka ponownie stanęła na wysokości zadania i oddała czytelnikom wspaniałą powieść. Ja się nie zawiodłam. Czytało się świetnie i w tempie dla mnie, szczególnie teraz, iście ekspresowym. Myślę, że i wam Epidemia przypadnie do gustu, szczególnie jeśli wcześniej mieliście już okazję zapoznać się z twórczością autorki. Jak dla mnie super. Zdecydowanie polecam.

Dzięki krótkim rozdziałom, kończącym się w ?odpowiednim? momencie, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jak dla mnie w treści było trochę za dużo odniesień do wcześniejszych wydarzeń. Z jednej strony jest to dobre dla czytelnika, który nie zna losów bohaterów. Jednak Epidemia to część cyklu, więc z założenia sięgać po nią mają osoby, które czytały poprzednie tomy. Oczywiście wzmianki takie są dobre, ale miałam wrażenie, że tutaj jest ich ciut za dużo.

...

Z Kavą i jej powieściami miałam do czynienia dwukrotnie. Pierwsza książka pt. "Kolekcjoner" była o samej ODell, druga pt. "Mroczny trop" to już połączenie przygód Maggie z Ryderem, którego wyjątkowo mocno polubiłam - nie mówiąc o Grace. Oba spotkania uznałam za dość udane stąd też decyzja by sięgnąć po kolejną pozycję. A jako, że już w tedy nie odczułam braku innych tomów to decyzja o czytaniu tego nie była trudna.

W dwóch różnych miejscach, dwie różne osoby popełniają samobójstwo. W Chicago mężczyzna skacze z osiemnastego piętra z balkonu hotelu, a w Alabamie dziewczyna wkłada sobie do kieszeni kamienie i topi się w rzece. Sprawy trafiają do lokalnych policjantów i nagle okazuje się, że obie osoby zarażone były zmutowanym wirusem, a za zadanie miały zarazić jak największą liczbę osób. Sprawa trafia, więc w ręce FBI, a dokładnie do Maggie ODell. Ta by ułatwić sobie pracę kontaktuje się z Ryderem Creedem z którym miała okazję już pracować.

Czy podejrzenia, że ofiary nie zabiły się same i nie popełniły samobójstwa jest słuszne? Jakiego wirusa nosicielami był mężczyzna i kobieta? Ile osób jeszcze starci życie? Kto zginie jako ofiara nieznanej infekcji?

Nie będę zdradzać więcej, bo nie ma sensu. Pytania może Was zachęcą do przeczytania, może nie. Osobiście po tej książce czuję ogromny niedosyt. Nie wiem czy powodem jest fakt, że niedawno czytałam książkę o bardzo podobnej tematyce - także epidemii i to nawet tego samego wirusa, a wiemy że choroby jak to choroby przenoszą się w ten sam sposób i objawy dają te same, więc ciężko trafić na coś nowego czego się jeszcze nie znało. W każdym razie przy tamtej bawiłam się dużo lepiej. Tu się wynudziłam i jedyne co ma wpływ na pozytywną opinię to chyba fakt wykorzystania psów, ich tresura i dość realne przedstawienie ich pracy. Reszta była dla mnie niestety porażką.

Bez celu, bez powodu, bez sensu. Bez dynamiki, bez treści, bez akcji... Co zatem było? Słowo pisane i to takie nie przykuwające uwagi na dłużej. Mam wrażenie, że na dniach zapomnę o czym była "Epidemia", a ja zazwyczaj o książkach pamiętam długo nawet jeśli mieszam ich autorów, treści czy bohaterów. Ta jest z gatunku: jednym uchem wpadam drugim wypadam tylko tu odniosła bym to do oczu, bo jednak ją czytałam, a nie słuchałam. Aż nie chce mi się wierzyć, że dwa wcześniejsze tomy napisała ta sama autorka. Jednym plusem dla osób nie znających wcześniejszych przygód ODell jest to, że autorka co rusz przypomina co było "kiedyś". Mi jako laikowi w temacie się to przydało, osobom śledzącym losy Maggie od początku na pewno nie przypadnie to do gustu. Wręcz przeciwnie mocno zirytuje.

Dla mnie gdyby nie psi bohaterowie oraz Ryder była by to powieściowa masakra. Tak chociaż czworonogi i ratownik ratują ocenę i wrażenia. Nie polecam, nie zniechęcam - podejmijcie decyzję sami. Ja pomyślę czy chcę czytać kolejne tomy jeśli takowe się ukażą.

Więcej na:
...

KAVA NA ŁAWĘ

Alex Kava nigdy nie była szczególnie dobrą pisarką, ale w ostatnich latach prezentowany przez nią poziom spadał coraz bardziej. Jeszcze pierwsze dwie książki były udane, kolejne jednak okazywały się albo co najwyżej niezłe, albo mocno przeciętne, albo najzwyczajniej w świecie niestrawne. Jak na osiemnaście powieści, trzy opowiadania (dwa z nich ukazały się po polsku w ?Kolekcjonerze? oraz antologii ?Thriller?) i jedną nowelę (?Before Evil?) nie najlepiej świadczy to o autorce. ?Epidemia? nie zmienia tego stanu rzeczy, bo chociaż jest nieco lepsza od niespójnego i nużącego ?Ściśle tajne?, to nadal pozostaje tylko prostą, zachowawcza lekturą, o której szybko się zapomina.

Jakiś czas temu Ryder Creed i Maggie O?Dell pracowali na miejscu osuwiska terenu, które pochłonęło jedno z wojskowych laboratoriów. Akcja jednak okazała się nie mieć na celu ratowania ludzi, a dotarcie do pojemnika z próbkami wirusów, nad którymi prowadzono tam badania. Okazało się jednak, że zajmująca się nimi doktor Clare Shaw upozorowała swoją śmierć i uciekła z kilkoma z nich. Teraz w końcu pojawia się ślad jej obecności.
A wszystko zaczyna się od śmierci chorego mężczyzny, który miał jedno zadanie ? dotykać jak największej liczby przedmiotów w jak największej liczbie miejsc. Wszystko wskazuje na to, że popełnił samobójstwo wyskakując z okna, ktoś mu w tym jednak dopomógł. Na miejscu zjawia się Maggie O?Dell, która szybko przekonuje się, że mężczyzna zarażony był zmodyfikowanym wirusem ptasiej grypy.
Tymczasem Ryder Creed poszukuje w lasach zaginionej dziewczyny. Niestety odnajduje tylko jej zwłoki, jednak na miejscu zbrodni jego uwagę zwraca coś jeszcze: padnięte ptaki. Wkrótce po raz kolejny łączy on siły z Maggie, żeby stawić czoła zagrożeniu epidemią. Oboje jednak trafiają na ślad głęboko zakonspirowanego spisku?

Kavie chyba skończyły się pomysły, bo tematyka zagrożenia biologicznego i epidemii już któryś raz przewija się w jej książkach. O ile w ?Zabójczym wirusie? miała jeszcze namiastki świeżości, tak w późniejszych tomach, włącznie z tym, zostało jedynie powielanie tych samych schematów. I błędów. Nie wiem dlaczego, ale Maggie od początku, choć była jedynie profilerką, działała jak agent terenowy. Teraz już całkiem zatraciła swoją rolę specjalistki od portretów psychologicznych seryjnych morderców (choć nie zostało to umotywowane) i bierze udział w akcjach wszelakich. Zupełnie, jakby w FBI nie było innych agentów. Ryder Creed, który od trzech powieści powinien być głównym bohaterem serii, jak zawsze schodzi na dalszy plan, a sama Maggie (jak to było wcześniej) miota się pomiędzy dwoma mężczyznami ? zmieniają się tylko ich dane osobowe. Postacie zresztą nie różnią się charakterami, a zagadka nie wciąga tak, jak powinna; nawet najciekawszy zdawałoby się wątek (podpatrzony zresztą w ?Z archiwum X?) czyli zaginięcie siostry Creeda, kiedy oboje byli dziećmi, nie ma w sobie mocy. Zresztą na jego rozwiązanie przyjdzie nam poczekać do kolejnego tomu.

Co jeszcze w pisarstwie Kavy jest na minus to z pewnością ciągłe przypominanie wydarzeń. Seria ukazuje się wprawdzie od lat i przypomnienie dawnych wątków miałoby pewną rację bytu, jednak ciągłe wspominanie na czym polegają relacje między bohaterami i co wydarzyło się poprzednio (i to wspominanie co kilka, kilkanaście stron) mija się z celem. Jeśli autorka chce robić powieści samodzielne, niech konstruuje je tak, by podobne zabiegi nie były konieczne, jeśli natomiast tworzy spójną serię (a takie wrażenie sprawia ten tom, podejmujący bezpośrednio akcję swego poprzednika, którego treść swoją drogą nie miała większego sensu) miłośnicy i tak już to wszystko wiedzą, a krótkie przypomnienie kluczowego wątku w konkretnym momencie w zupełności wystarczy. Częściowo jednak rozumiem ten zabieg, Kava pisze w sposób tak niewyróżniający się, prosty i niewywołujący emocji, że łatwo jest zapomnieć to, co się czytało.

Jednak ?Epidemia? ma też swoje plusy. Po pierwsze, co wspominałem na wstępie, jest nieco lepsza niż poprzedni tom serii. Czyta się ją także w miarę szybko, a kilka scen przypomina o dobrych latach autorki. Trzeci tom serii o Ryderze Creedzie wciąż jednak pozostaje tylko i wyłącznie jednym z setek thrillerów, jakie znajdziemy na rynku; kolejną pozycją przeznaczoną jedynie dla zagorzałych miłośników gatunku czy serii. Chociaż wciąż mam nadzieję, że wyjaśnienie losów siostry Creeda w planowanej powieści ?Lost Creed? rozrusza nieco cykl.

Mająca niedawno premierę, dzięki HarperCollins, najnowsza powieść Kavy - ?Epidemia? obnaża być może największe lęki współczesnego świata, jakimi są śmiercionośne wirusy i broń biologiczna. Kiedy w Chicago i Alabamie dochodzi do dwóch upozorowanych samobójstw, nikt nie podejrzewa jakie niebezpieczeństwo czyha na każdego, kto miał jakikolwiek kontakt z denatami. Sprawę przejmuje FBI, jak również wojskowe służby m.in. do spraw chorób zakaźnych. Szybko wychodzi na jaw, że ofiary były nosicielami niezwykle groźnej mutacji wirusa ptasiej grypy, a ich celem było zarażenie jak największej liczby osób poprzez uczęszczanie w oblegane miejsca publiczne. Każdy ruch został dokładnie przemyślany. Nosiciele otrzymują szczegółowe instrukcje od tajemniczych opiekunów. A gdy zarażeni nie są już potrzebni, następuje ich cicha eliminacja. Czas ucieka nieubłaganie. Kolejne wydarzenia osiągają coraz szerszą skalę (deszcz padniętego ptactwa).

Dla agentki O?Dell sprawa w oczywisty sposób wiąże się ze zdarzeniami sprzed kilku miesięcy (przedstawionymi w tomie ?Ściśle tajne?), kiedy to w Karolinie północnej błotna lawina pochłonęła tajne wojskowe laboratorium badawcze należące do DARPA (Agencja Zaawansowanych Projektów Badawczych w Obszarze Obronności). Ryder Creed podejmuje się w związku z tym trudnego zadania wyszkolenia psów pod kątem wykrywania przez nie nosicieli wirusa. Ma zresztą ku temu konkretny powód i interes... Zegar tyka, pojawiają się kolejne przypadki zarażeń. Czy nie jest już aby za późno?
W ?Epidemii? akcja mknie lotem błyskawicy. Duża w tym zasługa autorki i jej sposobu narracji. Rozdziały są bardzo krótkie, konkretne. Wręcz nakłaniają czytelnika do zarwania części nocy, aż ten przewracając kolejną stronę dotrze do akapitu z podziękowaniami pani Kavy. Nie będzie to szczególnie trudne zważywszy na opowiedzianą historię, która jest tak niebezpiecznie realna, że nieraz wywoła ciarki na waszym ciele. Atak z użyciem broni biologicznej, czy też kontrolowane eksperymenty z wirusami nie są oderwaną od rzeczywistości fikcją. Należy się wręcz spodziewać (niestety), że prędzej czy później taka sytuacja na dużą skalę będzie miała miejsce. Pytanie, gdzie wtedy my będziemy...?
...

To nie jest moja pierwsza styczność z książkami Alex Kavy, miałam już wcześniej okazję czytać książki z agentką ODell w roli głównej. Było to jednak już kilka lat temu, do tego niechronologicznie, ale nie przeszkadzało mi to w lekturze Epidemii. Śmiało mogą po książkę sięgać nawet niezaznajomieni z serią czytelnicy. Główny wątek, to jest zagrożenie epidemią i sposób, w jaki wirus rozprzestrzenia się po kraju jest najważniejszą zaletą tej książki. Kava bardzo sugestywnie skonfrontowała nas z realną i niewątpliwie przerażającą wizją możliwej epidemii i niebezpieczeństwa wykorzystania wirusa do ataku terrorystycznego. Wizja autorki dotycząca tego, jak łatwo i szybko można wywołać prawdziwą pandemię to jedno. Zobrazowanie czytelnikowi jak bardzo jesteśmy na takie niebezpieczeństwo nieprzygotowani jest chyba jeszcze bardziej przejmujące(...)
coprzeczytalam