Dżus & Dżin

Ludzie żyją w zwykłej szarej codzienności. Budzą się rano idą do szkoły, bądź pracy, wracają umęczeni do domów i idą spać. Tak w kółko.
Nagle przez tą szarość przebija się wydarzenie, które odbiega od normy.
I zostajemy sami zdani na łaskę losu, bądź dobrych ludzi, których jest już coraz mniej na świecie.

Katarzyna Materlak chodzi do obskurnego LO, mieszka z rodzicami i ma trójkę bardzo dziwnych przyjaciół.
Rodzice jak przystało na Ukraińców, ale w połowie, są przemytnikami.
Przez polską granicę przewożą różne rzeczy, poczynając od kabin prysznicowych papierosach, a kończąc na zwierzętach.
Pewnego razu wpadają, nie jest to sprawka nielegalnie przewożonych żółwi. Na proces czekają w więzieniu w Rzeszowie na Załężu.
Zrozpaczona Ryba nie wie co począć. Ostatek ferii, a ona nie dość, że została sama bez grosza przy uszy, to jeszcze poluje na nią bardzo groźny facet, który handluje narkotykami.
Jak nic dziewczyna siedzi po uszy w bagnie.
Kiedy kolejny już raz z rzędu, zamroczona dżusem i skostniała na sopel siedzi na kanapie, do mieszkania zaczynają dobijać się nieznane głosy. Na początku myśląc, że to gangster, Ryba zamyka drzwi na cztery spusty i stawia ciężką barykadę przed drzwiami. Lecz kiedy wyłączają jej prąd, ogrzewanie, nie ma ciepłej wody i psuje się telefon, dziwnym trafem okazuje się że pukającymi są: Luśka, Master, Zenek i Haskal.
Ostatkiem sił dziewczyna widzi jak wszyscy naraz wdzierają się za drzwi i zapada ciemność.

Więzienie, szemrane interesy na bazarze i ?kałachy? na dnie szafy.

Drugi tom przygód Ryby i jej przyjaciół okazał się chyba najbardziej śmieszny ze wszystkich. Autorka w książce chce nam pokazać, jak niektórzy naprawdę żyją i tym się nie przejmują.
Czasami zapominanie o problemach ? bardzo ważnych, problemach niekoniecznie można zastąpić upojeniem alkoholowym i stopniowym zamykaniu się w sobie.
Polecamy, zespół...

Ludzie żyją w zwykłej szarej codzienności. Budzą się rano idą do szkoły, bądź pracy, wracają umęczeni do domów i idą spać. Tak w kółko.
Nagle przez tą szarość przebija się wydarzenie, które odbiega od normy.
I zostajemy sami zdani na łaskę losu, bądź dobrych ludzi, których jest już coraz mniej na świecie.

Katarzyna Materlak chodzi do obskurnego LO, mieszka z rodzicami i ma trójkę bardzo dziwnych przyjaciół.
Rodzice jak przystało na Ukraińców, ale w połowie, są przemytnikami.
Przez polską granicę przewożą różne rzeczy, poczynając od kabin prysznicowych papierosach, a kończąc na zwierzętach.
Pewnego razu wpadają, nie jest to sprawka nielegalnie przewożonych żółwi. Na proces czekają w więzieniu w Rzeszowie na Załężu.
Zrozpaczona Ryba nie wie co począć. Ostatek ferii, a ona nie dość, że została sama bez grosza przy uszy, to jeszcze poluje na nią bardzo groźny facet, który handluje narkotykami.
Jak nic dziewczyna siedzi po uszy w bagnie.
Kiedy kolejny już raz z rzędu, zamroczona dżusem i skostniała na sopel siedzi na kanapie, do mieszkania zaczynają dobijać się nieznane głosy. Na początku myśląc, że to gangster, Ryba zamyka drzwi na cztery spusty i stawia ciężką barykadę przed drzwiami. Lecz kiedy wyłączają jej prąd, ogrzewanie, nie ma ciepłej wody i psuje się telefon, dziwnym trafem okazuje się że pukającymi są: Luśka, Master, Zenek i Haskal.
Ostatkiem sił dziewczyna widzi jak wszyscy naraz wdzierają się za drzwi i zapada ciemność.

Więzienie, szemrane interesy na bazarze i ?kałachy? na dnie szafy.

Drugi tom przygód Ryby i jej przyjaciół okazał się chyba najbardziej śmieszny ze wszystkich. Autorka w książce chce nam pokazać, jak niektórzy naprawdę żyją i tym się nie przejmują.
Czasami zapominanie o problemach ? bardzo ważnych, problemach niekoniecznie można zastąpić upojeniem alkoholowym i stopniowym zamykaniu się w sobie.
Polecamy, zespół...

POZBAWIONE ZŁUDZEŃ SPOJRZENIE NA MŁODYCH

Magda Skubisz tym razem przeszła samą siebie! Doskonale bawiłem się czytając ?LO Story? i równie dobrą rozrywkę zapewnił mi ?Chałturnik?, ale to ?Dżus i dżin? sprawił, że nie mogłem opanować śmiechu, a jednocześnie uderzył prawdziwością i sentymentalną nutą, połączonymi z drapieżną satyrą.

W życiu Ryby źle się dzieje. Strzała Amora utkwiła nie tam gdzie trzeba, a jak wiadomo nieszczęścia lubią chodzić parami. Kiedy okazuje się, że Haskal, profesor, do którego dziewczyna czuje o wiele więcej, niż powinna, wyjeżdża do Warszawy (bo dobra praca w IPN-ie, bo lepiej, żeby zniknął nim wycieknie historia z molestowaniem), zaczynające się ferie okazują się dla niej katuszą. Miłość, która miała szansę się rozwinąć, kończy się brutalnie, a Ryba smutki postanawia zapić tanim alkoholem zza wschodniej granicy. Metoda dobra, jak każda inna, szczególnie, że jej rodzice zajmują się przemytem tak procentów i papierosów, jak wszelkiej maści zwierząt, które teraz w samopas biegają gdzieś po domu, a ktoś przecież wątpliwej jakości trunki musi kosztować. Szczególnie, że i jej przyjaciele, Master, Luśka i Burak też do osób wolnych od nałogów nie należą. Oczywiście los dla Ryby przygotował nie tylko to. Pewnej nocy budzi ją telefon od rodziców, którzy pojechali właśnie na Ukrainę w służbowych sprawach. Wszystko miało być dobrze, właściwa zmiana celników, każdy element dopięty i przemyślany, ale nie wzięli pod uwagę, że wspólnik podrzuci im narkotyki. Teraz trzeba wpłacić kaucję, a rozwiązanie problemów spada na Rybę?

Nie mogłem przestać się śmiać. Chociaż Skubisz pisze o młodzieży w sposób brutalnie prawdziwy, przedstawiając ich wady i wątpliwe zalety, to jednocześnie robi to z tak zadziornym humorem, że nie ma chyba czytelnika, który nie parsknąłby śmiechem. Ten tom, najbardziej sensacyjny i przygodowy ze wszystkich, jest także najzabawniejszym, a przez to najlepszym z całej trylogii. I nie żeby pozostałym czegoś brakowało, ?LO Story? i ?Chałturnik? to naprawdę rewelacyjne powieści, pełne wulgarnego słownictwa i licealnych realiów przepuszczonych przez specyficzny filtr, ale ?Dżus?? w jeszcze lepszy sposób wykorzystuje wszystkie składowe. Mamy więc emocje, mamy więc wspomniany humor, mamy wreszcie pozbawione złudzeń spojrzenie na młodych i ciekawie poprowadzoną fabułę.

Wszystko to jednak nie byłoby tak dobre, gdyby nie świetny styl autorki. Skubisz pisze lekko, pisze z pazurem i pisze w sposób trafiający do czytelnika. Dobra zabawa przeplata się tu z refleksją, a ujęte w krzywym zwierciadle realia Polski z pogranicza stanowią doskonały komentarz do sytuacji, która w podobnych miejscach nie zmieniła się po dziś dzień. Wszystko to daje razem rewelacyjną powieść o młodzieży, ale zdecydowanie nie tylko dla niej. Nie wahajcie się więc, sięgnijcie koniecznie. Polecam, zachęcam, namawiam. Naprawdę warto.