Wojna jest jednym z tych wydarzeń, które pozostawiają w sercu człowieka niezrozumienie, żal, strach i niepewność o jutro. Dżuma jest zarazą, jest chorobą, która uderzając w człowieka masowo stara sie nie oszczędzić ani jednej duszy. Co jednak ma wspólnego wojna z dżuma, czy mogą one ze soba konkurować na jakiejkolwiek płaszczyżnie. Okazuje się, że tak. Autor Albert Camus widząc orucieństwo wojny dostrzegł, że nie ma wtedy ludzi różnych, mniej lub bardziej ważnych, mądrych lub też nie. Wojna i dżuma dla wszystkich sa jednakowe. Wykształcenie czy pieniądze nie mają wtedy znaczenia. Ludzie żyja dla drugich, a poświęcenie sie swojemu szczęściu jest zbronia przeciwko samemu sobie. Czy ta książka może choć trochę zmienić nasze człowieczeństwo? Być może tak. Książka ta jest jednak najwspanialszą refleksją napisanną w powojennych czasach. Własnie dlatego, że nic nie jest napisane w niej wprost, nie jest jednoznaczne. To pozwala podczas czytania przeżywać pełną refleksję często nawet na temat włsnego życia.
