Dziewczyna z Krakowa

Cała opinia na https://wroclawianka-czyta.blogspot.com/

" - Po co ci książka? Znasz ją na pamięć.
- Nie znam jeszcze całej. Próbuję ją zapamiętać.
- Całą? Jak to możliwe? Przecież to czterysta stron.
- Ale słowa się rymują. Więc to możliwe. Iliadę i Odyseję śpiewano z pamięci, na długo zanim zostały spisane. Kiedy nauczę się całej książki, nikt mi jej nie odbierze. Będę w stanie uciec od tego wszystkiego, kiedy tylko zechcę."

Ten cytat mówi więcej niż to możliwe. Jeśli chcecie wiedzieć, co sądzę o "Dziewczynie z Krakowa" to zapraszam na bloga :]

Rita Feuerstahl z pochodzenia jest żydówką. Dziewczyna udała się na studia prawnicze do Krakowa, żeby zaczerpnąć wolności i cieszyć się planami na świetlaną przyszłość, chciała zostać prawniczką. Jednak nie wszystko poszło zgodnie z jej zamysłem.. Pewnego dnia natknęła się na Ursa, studenta medycyny. Między nimi nawiązuje się nić sympatii i zaczynają się spotykać. Oboje dochodzą do wniosku, że chcą się pobrać, mimo że Rita wcale nie jest zakochana w Ursie. Dziewczyna porzuca studia na rzecz bycia panią domu. Niespełnione ambicje i marzenia oraz znużenie doprowadzają do tego, że wdaje się w gorący romans z dawnym przyjacielem męża. Ta pozamałżeńska przygoda dość szybko musi się skończyć. Rita wraca do małżonka i rodzi synka. Wybuch wojny sprawia, że Urs udaje się na pole bitwy, a kobieta wraz z dzieckiem trafia do getta. Żeby przetrwać uczy się kłamać i pilnie strzeże tajemnicy, która może zaważyć o losie świata. Alex Rosenberg stworzył świetny dramat wojenny z subtelną nutką romansu. Wątek miłosny został doskonale wyważony. Nadaje książce pewnej lekkości, jakby ściąga z niej trochę tego ciężaru, jednak choć istotny, nie przyćmiewa tego co najważniejsze. Autor oczami Rity przedstawia czytelnikowi poruszający obraz wojennych zgliszczy, gruzowisk. Ludzi, którzy tak naprawdę nie wiedzieli za co spotyka ich to piekło na ziemi. Jestem zdumiona wolą walki i przetrwania ludzi. Postawa głównej bohaterki jest godna uznania i pochwały. Nie wiem czy na jej miejscu poradziłabym sobie z dźwiganiem takiego brzemienia. Rzec, że załapałam do niej sympatią to mało. Podziwiam ją. Autor w przystępny sposób serwuje fakty i zagadnienia polityczne, nie ma najmniejszych problemów ze zrozumieniem treści czy znużeniem lekturą. W książce przewijają się sceny erotyczne, jednak są one czułe i piękne. W żadnym stopniu nie powodują obrzydzenia czy zniechęcenia, pokazują piękno tego typu relacji pomiędzy dwojgiem ludzi. Na koniec dostajemy zaskakujący finał. To wartościowa lektura, od której nie sposób się oderwać.

Książka o czystkach rasowych w trakcie wojny z Niemcami. Przetrwali tylko najsilniejsi i nie byli nimi Naziści. Człowiek, jako istota wyższego rzędu, która nagle upada i dokonuje rzezi niewinnej ludności.

Bardzo ciekawie nazwane części odnoszące się do czasu opowieści. Pomimo, że o tytułowej dziewczynie z Krakowa, to jednak śledzimy przygody nie tylko o tej bohaterki. Książka porywa i pasjonuje. Dobra lektura na weekend.

Fajne scenerie. Studencki Kraków, tętniące życiem dzielnice kulturalnego Paryża czy słonecznej Barcelony i dużo więcej. Z książkowymi bohaterami odwiedzamy kraje, które są na każdej turystycznej liście, które trzeba zobaczyć lub chociaż o nich przeczytać.

Rita miała plany i marzenia, które pokrzyżowała jej wojna. Studiując prawo, nigdy nie spodziewała się, że jej życie może całkowicie się odmienić. Strata rodziny, konieczność ukrywania się, życie w getcie- to tylko część wydarzeń, z jakimi musiała się zmierzyć. A na dodatek na sercu ciążyła jej wielka tajemnica.

Moje odczucia dotyczące lektury w zaskakujący sposób mieszają się z pustką w głowie. Choć może raczej chodzi o uczucie pustki w sercu? Z każdą kolejną powieścią dotyczącą tematyki wojennej to uczucie się pogłębia, a nieodłącznie składają się na nie zaskoczenie, niezrozumienie, złość. Tych negatywnych emocji wciąż jest więcej, a jednak czuję nieustającą potrzebę, by po takie książki sięgać. Zwłaszcza, kiedy tak jak w przypadku ?Dziewczyny z Krakowa?, są one poruszające i pozwalają nieco pogłębić wiedzę.

Rosenberg oferuje nam niezwykłą literacką podróż, dzięki której poznajemy miejsca, zgłębiamy ludzkie uczucia, ocieramy się o wydarzenia historyczne. Z niezwykłą wyobraźnią, bogatą wiedzą i wspaniałym przygotowaniem oferuje czytelnikowi dość zaskakującą mieszankę, wielokrotnie szokującą i skłaniającą do przemyśleń. Mnogość poruszanych przez niego tematów, ich zestawienie, niezwykłość czasów, do których wraca, sprawia, że nie sposób przejść obok tej lektury obojętnie. I nawet, kiedy wydaje nam się, że niektóre kwestie niekoniecznie nas przekonają, warto spróbować. Przekonałam się o tym na własnym przykładzie.

Podążając za tytułową ?Dziewczyna z Krakowa? przenosimy się w wojenne czasy trosk, braków, strat, a przede wszystkim niekończących się obaw. Rosenberg odmalowuje niezwykle smutny obraz, sprawiając, że emocje towarzyszące podczas czytania zaskakują i biorą górę nad czytelnikiem. Stworzony przez niego klimat bardzo wyraziście podkreśla to, z czym kojarzy nam się wojna, mocno akcentując śmierć, biedę, pustkę i wszystkie negatywne zjawiska, jakie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Mimo że nie są to tematy sympatyczne, gorąco wierzę, że warto do nich wracać, wiedzieć albo dopiero się dowiadywać, zadawać pytania i szukać odpowiedzi. Myślę, że ta powieść nam to umożliwi.

Wielkie wrażenie wywołał na mnie sposób, w jaki Rosenberg wykreował swój książkowy świat. Czytałam już wiele powieście wojennych i żadna nie pozostawiła mnie obojętną, a jednak ta wydaje się nieco inna. Autor pisze z wielkim przekonaniem i dużą wiedzą. Przekazuje swą dojrzałość i doświadczenie. Widać, że na karki powieści przelał emocje, że jego również ta opowieść wzruszyła, a te wzruszenia wplótł w historie swoich bohaterów. Nieco się martwiłam, kiedy przeczytałam, że powieść zawiera nutę erotyki. Szybko przekonałam się, że dołożono również do niej nieco polityki. A jednak te dwa tematy mnie nie raziły, został zachowany pewien umiar. Co więcej- w moim przekonaniu w interesujący sposób pokazały oblicze wojny, które na polityce w dużej mierze się przecier opierało, a cały ból, smutek i beznadzieja nie odebrała jednak ludziom potrzeby bycia ludźmi- ich emocji, tęsknot, a nawet popędów.

Bardzo podoba mi się grono stworzonych przez autora bohaterów. Ku mojemu zdziwieniu obok ?Dziewczyny z Krakowa? postawionych zostało wiele barwnych postaci. Każda z nich musiała podejmować trudne decyzje, mierzyła się z własnymi bolączkami, walczyła o siebie i swoje jutro. Nie każdą z nich łatwo jest polubić, ale książkowe okoliczności sprawiają, że zostajemy zmuszeni popatrzeć na nich z różnych perspektyw. Sama Rita, główna bohaterka tej historii, wywołała we mnie wiele sprzecznych odczuć, niemniej to jedna z bohaterek, o których na pewno szybko nie zapomnę. Silna, zdeterminowana, rezolutna, a nawet trochę zadziorna- będę ją dobrze wspominać.

Rosenberg pokazuje nam swą historię za sprawą różnorodnych bohaterów i jeszcze różniejszych miejsc. To świat wielokrotnie zaskakujący, wywołujący mieszaninę emocji, łączący dobro i zło, najlepsze cechy z najgorszymi instynktami. Czyta się dobrze, choć powoli, niespiesznie. To lektura, którą warto się cieszyć, a także powieść, nad którą warto się pochylić. Mnie podobała się szalenie.