Dziewczyna Feniksa

?Dziewczyna Feniksa?


Znacie dylogię Moniki Skabary ? A może czytaliście jej wcześniejszą trylogię mafijną ? Ja zaczęłam od tej serii choć poprzednia czeka na półce. Niesamowicie zachwalana, przyciągała uwagę i kusiła na tyle, że postanowiłam po nią sięgnąć .

Ava Collins, ma wyjątkowego pecha w życiu. Kochająca i kochana mężatka, jednego dnia dowiaduje się, że zostanie matką i traci męża. Gdy z pomocą teściów stara się podnieść po tej tragedii i wziąć życie za rogi by wychować dziecko, okazuje się, że mała Aubrey ma autyzm i wymaga szczególnej opieki.

Wątek tej choroby nie jest często spotykany. Czytając myślałam o tym jak dawniej takie dzieci uznawane były za "uszkodzone", a bardzo często są to wyjątkowo zdolne i inteligentne osoby. Jednak otoczenie, to co dla nas jest standardem, ich często przytłacza. Tak jest też z córką Avy. Nie lubi zmian, tłumów, obcych osób.

Jednak gdy Ava rozpoczyna pracę w wyjątkowym salonie tatuażu, jej nowi pracodawcy i przyjaciele szybko zadomawiają się zarówno w życiu jak i w sercach obu dziewczyn. Choć jeden z nich nie tak od razu ????

Feniks - Finn McDucan, jest w stosunku do Avy niesamowicie nieprzyjemny i opryskliwy. Kobieta z reguły cicha i sympatyczna, przy nim zmienia się nie do poznania. Jednak niezaprzeczalnie ciągnie ich do siebie. Da się tu zauważyć wyraźny wątek hate-love stopniowo zmieniający charakter na wyłącznie love.

Książka z początku jest dość schematyczna. Ona przytłoczona życiowym bagażem i tęsknotą za utraconym mężem, boi się angażować w kolejną relację z mężczyzną, nie do końca czuje się na to gotowa. On też przeszedł dramat życiowy przez który wciąż goni za przeszłością z chęci zemsty. Ale czy tym samym nie traci możliwości na to by cieszyć się teraźniejszością ? Czy zdąży zrozumieć jak wiele traci goniąc to co już minęło ?

Styl autorki pozwala czytać tę książkę niebywale szybko. Pół dnia i już sięgałam po drugi tom ciesząc się, że mam go pod ręką bo autorka przerywa historię w takim momencie, że koniecznie jak najszybciej chce się dowiedzieć co dalej.

Pozostawia nas w szoku, bo wydarzenia na ostatnich stronach były przynajmniej dla mnie , totalnym zaskoczeniem. A także w niepewności co stało się z bohaterami, którzy z początku wydawali się zwyczajnymi pracownikami salonu tatuażu . A kim są w rzeczywistości ?

Ciekawie autorka poprowadziła te książkę, wydarzenia w niej zawarte. Realistycznie przedstawiła zachowania dziecka ze spectrum autyzmu. I wprowadziła w już niełatwe życie Avy bohaterkę niesamowicie podłą i irytującą. Opieka społeczna, jak sama nazwa wskazuje, powinna otaczać ludzi opieką i wsparciem. Tu kojarzy się z niebezpieczeństwem, zagraża rodzinie a nie jej pomaga. Czy Avie uda się udowodnić, że jest dobrą matką ?

Sama Ava jako bohaterka momentami mnie irytowała. Są chwile, że potrafi być silna i stanowcza, jednak też takie gdy o byle drobiazg dzwoni dopytywać innych bo sama nie potrafi sobie poradzić. Lubię wyrazistych bohaterów, o silniejszych osobowościach, przez co nie do końca jestem do niej przekonana.

W tej książce chyba najciekawszą postacią była sama Aubrey. Podoba mi się to, że autorka wykorzystała wątek tej choroby w swojej książce, warto ją lepiej poznać i przede wszystkim , zrozumieć. Żeby uniknąć przykrych w szczególności dla rodziców takich dzieci, którzy starają się o nie dbać jak najlepiej, chwil gdy są oskarżani o złe podejście do dzieci czy nawet zaniedbania.

Sądzę, że teraz szczególnie warto sięgnąć po tę dylogię, gdy już oba tomy są wydane i nie trzeba wyczekiwać premiery drugiego tomu, cierpiąc w niepewności. Polecam ??

?Dziewczyna feniksa? to moje pierwsze spotkanie z twórczością Moniki Skabary, wiem, że nie jest to jej pierwsza książka, a zadebiutowała powieścią ?Rosyjska Księżniczka?. Nie miałam okazji jej czytać, dlatego nie bardzo wiedziałam, co powinnam myśleć. Czytając opis fabuły byłam ciekawa tego, jak potoczy się historia bohaterki i tego tytułowego feniksa. Co czeka na nas w powieści?
Główną bohaterką książki jest Ava, młoda kobieta, której życie wydawało się poukładanym i stabilnym, jednak okazuje się, że bardo szybko coś może pójść nie tak. Jako młoda dziewczyna opuściła rodzinny dom, aby zająć się swoją edukacją. Poznała Aleksa, który szybko stał się jej bliski, nawet, jeśli jej rodzina nie darzyła go sympatią, kobieta nie miała zamiaru kończyć tej znajomości. Była zakochana i szczęśliwa, dlatego też postanowiła przyjąć oświadczyny. Rodzina Avy jest bardzo konserwatywna i nie podobało jej się to, w jaki sposób układała sobie życie. W obcym kraju z dala od nich i z człowiekiem, którego nie akceptowali. Nie wszystko jednak poszło w życiu kobiety tak, jak powinno. Szczęście szybo pryska niczym bańka mydlana, Aleks umiera zostawiając ją na dodatek w ciąży. Ava robiła wszystko, co mogła, aby sobie radzić, pomagali jej teściowie, jej własna rodzina ją osądziła i wszystkie problemy, które na nią spadły określili, jako karę za to, co zrobiła. Okazało się, że córeczka dziewczyny zachorowała, co stawiało przed nią kolejne wyzwania, jednym z nich było znalezienie pracy. Studio tatuażu było miejscem, które zwróciło uwagę dziewczyny, właściciel okazał się miłym człowiekiem, który zdecydował się ją zatrudnić. Sęk w tym, że studio ma także drugiego właściciela, a on nie należy do przyjemniaczków. Co się wydarzy, kiedy w drzwiach stanie Finn?
?Dziewczyna feniksa? jest powieścią, która może się wydawać zwyczajną, taką, jakich wiele, jednak ma w sobie wiele aspektów, które ją wyróżniają. Rodzina Avy powinna się wstydzić, traktując w ten sposób kobietę, w końcu ułożyła sobie życie z kimś, kogo kochała, a to, co ją spotkało było nieszczęściem i tragedią, nie karą za grzechy, jak to sobie wymyślili. Monika Skabara potrafi zbudować napięcie w chwilach, kiedy jest ono konieczne, rozbudzić emocje, sprowadzić akcję i niebezpieczeństwo. Zapewne przewidzieliście, że Ava poczuje szybsze bicie serca do kogoś, o kim nigdy by nie pomyślała. Autorka potrafi zmienić coś oczywistego, przewidywalnego w coś, czego w życiu byście się nie spodziewali i wychodzi jej o całkiem dobrze. Mamy tutaj nie tylko krzywdę, problemy, ale także chorobę dziecka, która nie należy do łatwych, a od najbliższych wymaga wiele cierpliwości. ?Dziewczyna feniksa? to świetna książka z zakończeniem, które potrafi pogruchotać serce. Będziecie zbierały szczękę z podłogi.

Na książkę trafiłam przypadkiem. Nie miałam jej w planach, a autorka to dla mnie nowość. I teraz mam dylemat jak ugryźć recenzję. Książkę czyta się rewelacyjnie, rozdziały są pisane z dwóch perspektyw: Avy i Finna. Uwielbiam takie książki.

Ava to młoda dziewczyna, która bardzo szybko musiał dorosnąć. Wyjeżdżą do obcego kraju nawet na inny kontynent, spontaniczny ślub, szczęśliwe chwile i ciąża. Wszystko byłoby fajnie gdyby nie mały wypadek. Po śmierci tragicznej męża wychowuje samotnie córkę, która ma autyzm. Tu duży ukłon w stronę autorki. Za przybliżenie i uświadomienie ludziom czym jest spectrum. I z jakimi problemami borykają się rodzice, zwłaszcza ci samotni, wychowując dziecko z autyzmem. Sama wiem jak to jest z autopsji, bo moja dwójka ma spectrum. Kiedy trafia na ogłoszenie o pracę w studio tatuażu nie myślałam, że odnajdzie tam przyjaciół i coś więcej....

Finn to młody mężczyzna, który ma za sobą stratę dziecka. W przenośni i dosłownie. Często znika bez uprzedzenia, i nadal nie potrafi pogodzić się ze stratą córki. Gdy w salonie , którego jest współwłaścicielem spotyka Avę okazuje się, że między nimi jest coś więcej. Tyle że początkowo drą koty a chemia między nimi aż paruje.

Pomysł na fabułę jest nietuzinkowy. Akcja rozwija się tak, że początkowo trochę się pogubiłam, ale szybko nam autorka wszystko powyjaśnia, posegreguje i wrzuci na odpowiednie tory myślenia. Ponieważ nie czytałam innych książek autorki, nie mam porównania do stylu, ale po tej wiem, że już go pokochałam. Książka od początku łapie za serce, potem wprowadza nas w inny bardziej brutalny świat. Jest i zwykła obyczajówka, i cos na granicy gangsterski. Z każdą stroną autorka trzyma nas w większym napięciu. A końcówka? Aż szeroko otwierałam oczy ze zdumienia. Co tam się wydarzyło...

"Dziewczyna Feniksa" to nietuzinkowa książka. Pełna emocji, tajemnic, gorącego romansu, słownych przepychanek, mrocznego świata, zmusza do przemyśleń i refleksji. I to zakończenie , które wbija w fotel. Tylko jedno ale i to bardzo duże ale. Pani autorko jak tak można? Jak można tak kończyć książkę? I to w takim momencie i tak zaskakująco. Mam nadzieje, że kontynuacją nastąpi szybko....