Dziedzictwo tom II (twarda)

Cykl Dziedzictwo księga czwarta

książka

Wydawnictwo Mag
Oprawa twarda
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Eragon - bohater Paoliniego, młody wiejski chłopak - znajduje niebieski kamień i przynosi go do domu. Zanim udaje mu się sprzedać go handlarzowi, z `kamienia` wykluwa się szafirowy smok, Saphira. Smoka próbuje ukraść zły Urgals, który brutalnie morduje wuja Eragona. Chłopcu i smoczycy w ostatniej chwili udaje się uciec. Od tej chwili Eragon poprzysięga zemstę mordercy wuja i wyrusza na wyprawę, by uratować świat i stać się ostatnim legendarnym Jeźdźcem Smoków.
Eragon jest związany z Saphirą magiczną mocą, psychiczną więzią, która wzmacnia ich wzajemną siłę, lecz jest trochę... nieprzewidywalna. Król krainy, w której rozgrywa się akcja - Alagaesii - jest także Jeźdźcem, zaprzedał się jednak ciemnej mocy...
W książce znajdujemy wszystko co niezbędne dla nowej generacji fantasy: wspaniałe walki, historyczne bronie, tajemniczy spisek i... kobieta elf, która pojawia się w snach Eragona. Czy Eragon pokona złego króla i zostanie Jeźdźcem Smoków, czy ulegnie ciemnej mocy? Odpowiedź poznamy w `Dziedzictwie`.

Najgłośniejszy światowy megabestseller od 2003 roku. Od sierpnia 2003 roku nieprzerwanie na szczycie list bestsellerów.



Więcej książek z serii Dziedzictwo
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Mag
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Wprowadzono: 25.01.2012

RECENZJE - książki - Dziedzictwo tom II, Cykl Dziedzictwo księga czwarta

4.6/5 ( 7 ocen )
  • 5
    6
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    1
  • 1
    0

Akazasona

ilość recenzji:243

brak oceny 26-07-2012 23:50

Dawno dawno temu, był sobie chłopiec, który postanowił napisać książkę. Ów wielkie, niezwykłe i godne szacunku zadanie, szybko zostało docenione przez dziennikarzy. W telewizji, internecie, w prasie - wszystkim nam obiło się coś o uszy na temat utalentowanego piętnastoletniego chłopca. Nie przyszło nam długo czekać na rozpoczęcie trwających do dzisiejszego dnia konfliktów: czy, i jak wiele, błędów można wybaczyć autorowi, biorąc poprawkę na jego młody wiek, czy, i jak wiele, istot/krain/wydarzeń/motywów zostało zapożyczonych od innych twórców?
To bardzo niefortunne, ale Paolini doświadczył najgorszego, co autor może ofiarować swojej książce - stał się ważniejszy od niej samej.
Miałam szczęście trafić na serię "Dziedzictwo" gdy ta dopiero uczyła się raczkować. Ominęło mnie wątpliwe szczęście pójścia do kina przed zaglądnięciem do pamiętnej niebieskiej okładki (nie dajcie się zrazić filmowi - ma zdecydowanie więcej błędów niż nie ma). Czytałam, czytałam, momentami nurkowałam i latałam, czekałam, uczyłam się pokory, współczucia i logiki, czekałam, zwiększałam swoją wiedzę, płakałam i nie dowierzałam , a potem długo czekałam, czekałam, czekałam... i oto on. Ostatni i wytęskniony (szczególnie przez nas Polaków) ostatni tom "Dziedzictwa". Dużo dużo magii, dużo brawurowych lotów, dużo akcji, niebanalnych pomysłów, Kotołaki(miau!), a także bardzo mądry pomysł na ostateczny pojedynek. I chociaż mam niedosyt po braku wyjaśnień odnośnie kilku szczegółów, a zakończenie nie jest zupełnie tym, na co miałam cichutką nadzieję, to mogę z czystym sumieniem napisać, iż poleciłabym "Dziedzictwo" swojej siostrze, przyjaciółce. Poleciłabym ją także Tobie. Ponieważ Alagaesia zasługuje na to byś ją odwiedził!