Droga wstydu

"Droga wstydu" to drugi tom serii kryminalnej, w której ponownie spotykamy policjanta Tomasa Wolfa oraz dziennikarkę Verę Berg. Akcja książki rozpoczyna się w Sylwestra 1995 roku, kiedy to społeczeństwo szwedzkie nadal przeżywa traumę po katastrofie promu MS Estonia, w której zginęło 852 osoby. Tomas Wolf, policjant zmagający się z własnymi demonami, zostaje wezwany do zbadania sprawy morderstwa w burdelu. Jego osobiste problemy z przeszłości ciągle dają o sobie znać, utrudniając mu prowadzenie śledztwa.

Z drugiej strony, Vera Berg, dziennikarka próbująca odnaleźć się w nowym miejscu pracy, również angażuje się w sprawę, badając makabryczne morderstwo w klubie porno. Pomimo wielu różnic i osobistych problemów, Tomas i Vera są zmuszeni współpracować, gdy odkrywają, że oba morderstwa mogą być ze sobą powiązane. Kluczowym pytaniem staje się, jaki związek łączy te zbrodnie i kto może być następną ofiarą?

"Droga wstydu" to książka, która od pierwszych stron trzyma w napięciu i nie pozwala się od siebie oderwać. Engman i Sel?ker doskonale oddają mroczny klimat skandynawskich kryminałów, co sprawia, że miłośnicy gatunku poczują się tutaj jak w domu. Główni bohaterowie, Tomas Wolf i Vera Berg, to postacie złożone i pełne sprzeczności, co nadaje książce głębi i sprawia, że czytelnik z łatwością wchodzi w ich skórę. Tomas, walczący z osobistymi demonami, i Vera, próbująca odnaleźć swoje miejsce w nowej rzeczywistości, tworzą duet, który idealnie balansuje pomiędzy współpracą a konfliktem.

Jednym z największych atutów tej powieści jest mistrzowsko zbudowane napięcie. Autorzy stopniowo odkrywają kolejne elementy układanki, prowadząc czytelnika przez labirynt fałszywych tropów i zaskakujących zwrotów akcji. Pomimo skomplikowanej fabuły, wątki są prowadzone w sposób przejrzysty, co sprawia, że książka jest wciągająca i przystępna.

Charakterystyczne dla skandynawskich kryminałów mroczne i zimne tło społeczne, w połączeniu z realistycznymi bohaterami, tworzy atmosferę, która z jednej strony przeraża, z drugiej ? fascynuje. Relacja między Tomasem i Verą jest pełna napięcia, a ich współpraca, mimo różnic, staje się kluczowa dla rozwiązania zagadki. Autorzy doskonale balansują między rozwijaniem postaci a budowaniem skomplikowanej intrygi, która trzyma w napięciu aż do samego końca.

"Droga wstydu" to kolejny świetny skandynawski kryminał, który z pewnością przypadnie do gustu fanom gatunku. Choć jest to drugi tom serii, fabuła jest na tyle odrębna, że można sięgnąć po tę książkę bez znajomości poprzedniej części. Niemniej jednak, warto nadrobić pierwszy tom, by w pełni docenić rozwój postaci i ich relacje. Engman i Sel?ker stworzyli porywającą opowieść, która zaskakuje, intryguje i nie pozwala o sobie zapomnieć. Ten tom przebił nawet pierwszy, który szybko podbił moje serce. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom skandynawskich kryminałów!

" [...] To mogło być jego miesz­ka­nie, gdyby go­dzi­nę wcze­śniej naci­snął na spust. Powi­nien już nie żyć. A mimo to na­dal znaj­do­wał się wśród ży­wych. [...]"

To było moje drugie spotkanie z trzydziestojednoletnim policjantem (śledczym w wydziale zabójstw) Tomasem Wolfem i młodą dziennikarką Verą Berg. Jak tym razem wyglądać będzie ich współpraca? Co dla nich przygotowali Pascal Engman i Johannes Selker w najnowszej powieści pod tytułem "Droga wstydu"? Przekonacie się o tym, podczas czytania tej historii.

Podobają mi się powieści tego Szwedzkiego duetu. Autorzy nieźle się postarali. Stworzyli kryminał, który trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Ich bohaterowie walczą z osobistymi demonami i niestety muszą ścigać morderców. Czy osobiste problemy Tomasa i Very nie wpłyną negatywnie na ich pracę?

Fabuła jest tutaj ciekawie przedstawiona. Podzielona jest na pięć części. Z zapartym tchem czytałam stronę po stronie. Dzięki dobrym opisom czułam się, jakbym tam była i brała udział między innymi w sprawie morderstwa. Co ponad siedemdziesięcioletni dziadek robił w burdelu? To może was zaskoczyć.
Oprócz wątków kryminalnych miałam tutaj do czynienia z dobrze przedstawionymi wątkami obyczajowymi.

Prolog jest bardzo oryginalny. Wyobraźcie sobie: znajdujecie się na promie w czasie sztormu na Bałtyku. Obok was mnóstwo osób zapada na chorobę morką. Jak się czujecie? Ja zapewne byłabym przerażona i dołączyłabym do chorych. Czytając ten prolog, czułam strach pasażerów promu pasażerskiego "Estonia". A to był dopiero początek...

Z tą powieścią poruszamy się w latach 1994- 1995.

Oprócz głównych bohaterów poznałam tutaj między innymi: prostytutkę Lucy -Ellen Alm - biedaczka musiała w sylwestrową mroźną noc, uciekać naga przed mordercą. Kto chciał ją zabić? Czy teraz jest bezpieczna?

Warto poznać tę zimową mroźną i momentami bardzo niebezpieczną powieść. Ja już się nie mogę doczekać kolejnej części przygód Tomasa i Very. A wam polecam "Drogę wstydu".