Dotyk życia i śmierci

o tym komukolwiek? - Nie, od razu, jak się dowiedziałam, napisałam do ciebie. - To dobrze. Wiesz, że oboje nie jesteśmy gotowi na to, by zostać rodzicami. Nie chcę cię do niczego zmuszać, ale musisz rozważyć możliwość wizyty u lekarza, przepisałby ci pigułki wczesnoporonne i nie byłoby problemu. Ola patrzy na niego, w jej oczach widać zrozumienie. Wie, że wpadka może pokrzyżować wszelkie plany, jakie miała na przyszłość. Sama nie śmiała nawet myśleć o tym, aby usunąć ciążę, od małego miała wpajane, że każde życie jest cenne i należy go bronić. Jednak gdy sama znalazła się w takiej sytuacji, moralność zeszła gdzieś na dalszy plan. Krzysiek ciągnie dalej: - Wiesz, że cię kocham, i bez względu na to, co zdecydujesz, będę z tobą i będę popierał twoją decyzję. Rozumiesz? Ola znów kiwa głową. To zapewnienie o wspólnej decyzji powoduje, że całkowicie uszło z niej powietrze. Cały ten stres i zmartwienia, jakie przeżyła tego ranka, odchodzą już w niepamięć. Młodzi przytulają się do siebie. W jej głowie panują teraz spokój i chaos; jest spokojna, bo wie, że nie zostanie z tym sama; ogarnia ją chaos, bo decyzja, którą musi podjąć, jest niesamowicie trudna. Krzysiek szepcze jej na ucho: - Kocham cię. Znów trzymają się za ręce i patrzą sobie prosto w oczy. Widać w nich oddanie i miłość. Bardzo im zależy na sobie. Są młodzi i zakochani, dwa najpiękniejsze stany w życiu człowieka, które prowadzą do silnego i długotrwałego związku, ale także do szaleństwa i samotności - wszystko zależy od drogi, która zostanie obrana. - Słuchaj, może skoczę do delikatesów i przyniosę ci twój ulubiony deser czekoladowy? Może to poprawi ci humor i zobaczę uśmiech na tej pięknej twarzy. Dobrze? Ola kiwa głową. - To czekaj, zaraz wracam. Krzysiek wstaje, zmierza w kierunku sklepu. Ola patrzy za nim. Chłopak trochę ją uspokoił, jego zapewnienie o miłości i tym, że podejmą wspólną decyzję, ukoiły jej skołatane nerwy. Dziewczyna wygląda na spokojną i tak też się czuje. Po histerycznym ataku płaczu i szału nie ma już żadnego śladu. Zaczyna się bawić szalikiem. ,,Jakoś to będzie - myśli. - Niezależnie od decyzji, jaką podejmę, Krzysiek będzie ze mną". Z lewej strony z tyłu pojawia się matka z dzieckiem w nosidełku. Ławka jest duża, więc siada w przeciwległym rogu. Nosidełko stawia trochę na prawo od siebie, tak aby dziecko ją widziało. Na ławce zmieszczą się spokojnie trzy osoby. Mimo to matka dziecka pyta: - Mam nadzieję, że to miejsce nie jest zajęte? To chodzenie strasznie mnie zmęczyło. Ola przecząco kręci głową, nie jest w stanie otworzyć ust. Patrzy na brzdąca. Tymczasem dziecko spogląda na matkę i się śmieje. Na jej twarzy również pojawia się uśmiech. Nagle maluch kieruje wzrok na Olę. Jak na małe dziecko przystało, robi wielkie oczy i słodką minę. Uśmiecha się do Oli, ona zaś jest w rozterce. Spogląda właśnie na wariant przyszłości, który mógłby stać się jej udziałem. Wszystko zależy od jednej decyzji. W końcu na twarzy Oli pojawia się uśmiech, taki prawdziwy, szczery, pierwszy tego dnia. W momencie gdy się uśmiecha, dzieciak wydaje piskliwe dźwięki. Cały świat nagle znika, cała uwaga skupiona na dziecku, które wyciąga rękę w stronę dziewczyny i ewidentnie chce, aby ta jej dotknęła. Matka bacznie obserwuje sytuację. - No, moja droga, teraz to będziesz musiała potrzymać tego małego podrywacza za rękę, inaczej nie da ci spokoju. Ola nieśmiało przesuwa się w lewo, po czym nachyla się nad nosidełkiem. Dotyka ręki malucha, który wyraźnie jest z tego zadowolony, ten dotyk stanowi potwierdzenie, że małe dziecko potrafi obdarzyć bezinteresowną miłością każdego człowieka. Dziecko śmieje się jeszcze bardziej, Ola odwzajemnia ten uśmiech. To połączenie, ta nić zrozumienia i bezgranicznej miłości zaczyna kiełkować w dziewczynie coraz bardziej, gdzieś w głębi podświadomości budzą się instynkty macierzyńskie. Przeżywa przemianę wewnętrzną; ta kuracja uśmiechem i dotykiem sprawia, że jej życie nabiera nowego sensu. Chce urodzić to dziecko, chce zostać matką i doświadczać takiej miłości każdego dnia. Dotyk życia i śmierci Wydanie pierwsze, ISBN: 978-83-8083-824-6 (C) Mateusz Kowalczyk i Wydawnictwo Novae Res 2017 Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie, reprodukcja lub odczyt jakiegokolwiek fragmentu tej książki w środkach masowego przekazu wymaga pisemnej zgody wydawnictwa Novae Res. REDAKCJA: Barbara Kaszubowska KOREKTA: Paulina Zyszczak, Magorzata Szymańska OKŁADKA: Artur Rostocki KONWERSJA DO EPUB/MOBI: WYDAWNICTWO NOVAE RES al. Zwycięstwa 96/98, 81-451 Gdynia tel.: 58 698 21 61, e-mail: Publikacja dostępna jest w księgarni internetowej Wydawnictwo Novae Res jest partnerem Pomorskiego Parku Naukowo-Technologicznego w Gdyni.