Dam ci to wszystko (twarda)

Wyjątkowo głębokie profile postaci. Nacisk nie tyle na samą tylko intrygę, co właśnie na historię bohaterów literackich ? osobowości oraz później kroki postępowania. W książce wszystko jest takie bezpretensjonalne, w ogóle pozbawione książkowej sztuczności. Akcja jest niewymuszona i tym autorka pozyskuje fanów.

Do finału nie ma pewności, kto jest zabójcą, bo mamy kilku podejrzanych i to na plus. Jest to opasłe tomisko i to nie każdy lubi, ale ja tak. Homoseksualiści pojawiają się w literaturze od lat, zatem to również mnie nie przeraża. Świetny tytuł.

"Wynalazł sobie tę wymówkę, aby się przekonać, że może uciec przed kłamstwem, chociaż tak naprawdę uciekał przed prawdą, lekceważąc sygnały, że w swoim wnętrzu miał już tę substancję, która zżerała jego wnętrzności, niszcząc go doszczętnie."

Książka dostarcza sporo wciągającego i satysfakcjonującego zaczytania. Trudno oprzeć się urokowi narracji, barwnej, lekkiej, wdzięcznej, pięknie prowadzącej po emocjach, wydobywającej na powierzchnię istotne szczegóły, jednocześnie niezapominającej o zręcznym prowadzeniu zapętlającej się intrygi, zaskakujących zwrotach czy wyrazistych rytmach przebiegu akcji. Intuicyjnie czujemy, że pod oficjalną prawdą kryją się dowody wskazujące na diametralnie odmienny wydźwięk, wystawieni jesteśmy na cierpliwość w ich dostrzeganiu i wyłapywaniu, a to wspaniale angażuje i daje poczucie uczestnictwa.

Frapująco było zanurzać się w rodzinnych tajemnicach, odsłaniać kulisy przeszłości rodu, docierać do najmroczniejszych sekretów ciemnej natury człowieka. Zgrabne powiązania tego, co było dawno, z tym, co dzieje się współcześnie. Wkraczamy w inną rzeczywistość, w której nie brakuje elementów zahaczających o nadprzyrodzone zjawiska, wielowiekowej tradycji, historii i świadomości społecznej. Paleta ciekawych postaci, różnorodnych, realnych i przekonujących. Komfortowo czytało mi się ten kryminał, wzbogacony obyczajową melodią, jakże różny od innych, mający wiele do zaoferowania, pozostawiający z poczuciem przeżycia przyjemnej, zajmującej i nietuzinkowej przygody czytelniczej.

Manuel Ortigosa, uznany pisarz, dowiaduje się o śmierci w wypadku samochodowym swojego męża Alvara Muniza. Wydaje się, że nie ma wątpliwości co do przyczyn tragedii i oficjalne dochodzenie zostaje zamknięte. Manuel okazuje się spadkobiercą majątku Alvara, choć wcześniej nie miał wiedzy o jego hiszpańskim galijskim majątku i arystokratycznych korzeniach. Rodzina męża przyjmuje go wyjątkowo chłodno oczekując, że natychmiast wyniesie się z ziem i posiadłości, wróci do życia w Madrycie. Jednak pewne sygnały, niepokojące słowa, nienaturalne gesty, wzbudzają podejrzenia. Za namową policjanta Manuel decyduje się wszcząć prywatne śledztwo, zebrać obiektywne opinie i dotrzeć do faktów. Nie zdaje sobie sprawy, że to, czego się dowie, diametralnie odmieni jego życie, wystawi na próbę trudnego zrozumienia i przebaczenia.

Powieść-rzeka, trochę przypomina kronikę rodziny, sagę- luźne skojarzenie z Ojcem chrzestnym, jakby go pozbawić otoczki mafijnej. Skupia się na niedoli człowieka, braku odpowiedzialności i kontroli nad losem, koszmarem straty.

Tajemnicza śmierć, nie ma pewności czy był to wypadek. Historia partnera odkrywana na nowo, po tropach przeszłości. Ludzie zagubieni w swoich małych światach, nie potrafiący się wyzwolić z okowów rozmaitych uzależnień - uczuciowych, finansowych, światopoglądowych. Ważne jest, żeby móc podążać dalej swobodnie, wybraną przez siebie drogą, być wolnym.

Wydawnictwo kobiece nie wydaje tylko erotyków, z których jest kojarzone. W ręce wpadła mi ich nowość, czyli książka Dam ci to wszystko. Zachęcił mnie klimat Hiszpanii, którą bardzo polubiłam, zaczytując się w powieściach Zafona.

Myślę, że homoseksualizm w tej książce jest czymś co wyróżnia ją na tle innych. Akcja prowadzona jest w naszych czasach, po niespodziewanej śmierci męża Manuela - Alvara. Od tej pory Manuel zostaje wprowadzony w świat niedomówień, zagadek i kłamstw, a na jego barki spada ciężar niepoznanej wcześniej rodziny Alvara oraz majątek.

Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej autorce, a teraz żałuję. Jestem tak bardzo zaskoczona! Język, którym się posługuje, jest bogaty w piękne epitety i dzięki temu stwarza cudowny wykreowany świat. Hiszpańscy pisarze mają tę wspaniałą zaletę, że zasypują nas opisami i porównaniami, które idealnie wkomponują się w ciekawe dialogi. Takich książek nie powinno się omijać, je powinno się czytać i podziwiać, bo są piękne. Dolores Redondo słusznie uzyskała nagrodę za tę powieść, wbiła mnie nią w fotel pociągu, gdzie ją czytałam. Zagadka śmierci Alvara fascynowała mnie do końca, akcja nie pozwalała odetchnąć, ale była przeplatana rozmyśleniami Manuela.

Urzekła mnie kreacja bohaterów, którzy wydali się bardzo realni, a na dodatek humor pojawiający się w powieści, rozweselał mnie i przypominał styl pisania Zafona.

Co jest ogromną korzyścią dla czytelnika, tej książki się nie męczy, nie jest ciężka w odbiorze. Przez nią się wręcz płynie, kartka po kartce i wcale nie jest takim grubaskiem na jakiego wygląda. Jeśli lubicie kryminały, to błagam, zapoznajcie się z tą autorką, bo ominie Was naprawdę świetna powieść, nie bez powodu nagrodzona. Mam nadzieję, że o niej w Polsce będzie się mówiło, tak jak o Cieniu wiatru, bo na to zasługuje. Dam ci to wszystko od początku pokazuje nam obraz Hiszpanii, jesteśmy w stanie wczuć się w losy bohatera i przeżywać z nim kolejne dni, kolejne odkrycia. Właśnie takie powieści cenię, wzbudzające emocje, realne, nie nudzące i dobrze napisane.

POLECAM.