Czerwony Parasol

Bohaterowie byli w porządku, choć odrobinę przerysowani. Tatiana była wszechstronnie utalentowana i oczywiście umiała posługiwać się bronią, miała nieziemski refleks, skakała ze spadochronem... ah, długo by wymieniać. Często bywało też, jak dla mnie, odrobinę zbyt wulgarnie. Szczególnie na początku książki. Nic do tego nie mam jeśli jest to w jakiś sposób powiązane z fabułą lub charakterem bohatera, no ale Wiktor Mrok momentami przesadzał. No ale jeśli komuś przekleństwa nie przeszkadzają to pewnie nawet nie zwróci na to uwagi. Podobało mi się za to poczucie humoru niektórych bohaterów i ich teksty. Uwielbiam rozluźnianie atmosfery w ten sposób, dlatego była to dla mnie swego rodzaju rekompensata. Historia oparta jest na faktach, dlatego momentami daje do myślenia. Takie rzeczy dzieją się naprawdę i to potrafi przerazić... Autor ma u mnie duży plus za odwagę, gdyż poruszył dość kontrowersyjny temat o służbach specjalnych i ich działaniach. Warto też wspomnieć, iż Czerwony Parasol jest debiutancką powieścią Wiktora Mroka. Szczerze mówiąc, nawet tego nie dostrzegłam. Owszem, są pewne widoczne niedociągnięcia, jednak muszę przyznać, że jak na pierwszą książkę to stoi na dosyć wysokim poziomie. A może to przez to, że jestem laikiem w tych tematach? Reasumując, Czerwony Parasol to interesujący i trzymający w napięciu thriller, który po prostu w pewnym momencie na chwilę zgubił swój pierwotny gatunek na rzecz (dość słabego zresztą) romansu. Polecam ten tytuł fanom literatury sensacyjnej i klimatów rodem z filmów o Jamesie Bondzie, na pewno się im spodoba! A ja, kto wie, może jeszcze sięgnę po inny tytuł tego autora?

Zimowa Moskwa. Siedemnastoletnia Tatiana, wracając z treningu gimnastyki, nie wie jeszcze, że jej życie za chwilę zmieni się nieodwracalnie. Kiedy w swoim domu, w zamożnej dzielnicy miasta, znajduje brutalnie zamordowanych rodziców i siostrę, nie pozwala sobie na rozpacz. Działa instynktownie, wiedziona twardym sportowym charakterem. Zabezpieczona przez ojca, odkrywa w domowej skrytce tajemnicze ampułki i pendrive?a. Los nie dał jej wyboru ? musi dorosnąć, musi podejmować decyzje, od których zależy jej życie i dużo, dużo więcej. Czy wykaże się bezwzględnością? Czy będzie potrafiła zabić z zimną krwią? Liczy się wykonanie zadania.

Zacznijmy od tego, że " Czerwony Parasol " jest oparty na faktach, a cała historia rzekomo wyciągnięta z akt tajnych służb specjalnych. Do tego, że jest na faktach nie przyłożyłem większej wagi. Czytałem ją, jak normalną sensacyjno szpiegowską książkę i to jest dobre rozwiązanie, moim zdaniem. Dlaczego ? Ponieważ historia wydaje sie przekoloryzowana i to wręcz świecowymi kredkami. Podsumowując. Podszedłem do niej z dystansem, a to zostało mi wynagrodzone, bo czyta sie ją na jednym wdechu.

Naszą główną bohaterką jest Tatina - nastolatka z dobrego i zamożnego domu. Ćwiczy gimnastykę, jest piękna, błyskotliwa, dobrze radzi sobie ze stresem, nad wiek dojrzała i zdyscyplinowana. To taka damska wersja Jasona Bourna. Jej największą wadą, jest brak wad. Wydaje mi się, że jej charakter traci przez to barwę. Po powrocie z treningu do domu, czeka na nią niemiła niespodzianka. Cala jej rodzina została zamordowana z zimną krwią. Mama , Tato i siostra. Nasza bohaterka jest w szoku, ale to jej nie przeszkadza myśleć logicznie. Coś jej podpowiada, żeby nie dzwoniła na policje i nie panikowała. Musi myśleć chłodno. Po wskazówkach jakie przekazał jej ojciec, znajduję skrytkę. W skrytce są, paszporty, pieniądze, broń i to czego szukali zabójcy. Pakuje wszystko do plecaka i bierze nogi za pas.

Akcja toczy sie na kilku płaszczyznach, w różnych miejscach na swiecie. Wszystko zamyka sie spójnie i płynie. Mamy też tutaj wątek miłosny, który mógł być fajnym tłem, ale został za bardzo wyciągnięty na pierwszy plan. Czy mi to przeszkadzało ? Nie. Cały ten wątek jest lekki i często zabawny. Konwersacje między postaciami są ironiczne i sarkastyczne. Czuć tu delikatnie czarny humor, który pasuje do scenerii historii i zrzuca jej ciężar na bok. Dzięki czemu, czyta sie ją jeszcze luźniej i szybciej.

Jak dla mnie, książka jest dobra. Dostarcza rozrywkę, czyta sie przyjemnie i szybko. Nie ma tu momentów , przez które chciałem przebrnąć, by dalej poznawać historie. Fajna sensacyjno szpiegowska książka, którą można przeczytać dla przyjemności. Wiadomo, ma kilka wad. Jedną z nich jest zbyt idealna bohaterka. Mimo to, mi w odbiorze, to jednak nie przeszkadzało.

Już od samego początku chciałam przeczytać tą książkę. Było w niej coś co przykuwało moją uwagę. Na samym początku bardzo zaimponowała mnie okładka. Estetyczna, lekko mroczna. Rozlana ampułka z podejrzaną cieczą. Napis ? Z tajnych akt służb specjalnych?. Już samo to zdanie sprawiło, że musiałam koniecznie ją przeczytać. Była to książka w sam raz dla mnie. Muszę się wam przyznać iż ten thriller bardzo przypadł mi do gustu. Napisany w bardzo wciągający sposób. Nie sposób się od niej oderwać.

Historia oparta na faktach a konkretnie z tajnych służb specjalnych, co potęgowało moją chęć przeczytania tej książki. Uwielbiam wręcz właśnie takie historie. Od samego początku książka była utrzymana w napięciu. Przy każdej stronie autor mnie zaskakiwał. Nie potrafiłam nic przewidzieć, co zdarza mi się bardzo często. Czułam jakby Tatiana była kobiecym Bondem?

Wyczuwałam wątki polityczne, które miały swoje korzenie w przeszłości. Bardzo podobało mi się to, że fabuła książki nie toczy się w jednej miejscowości ale także na innych kontynentach czy krajach. Nie brakuję także wątku miłosnego?

Język głównych bohaterów został bardzo realnie ukazany. Przekleństwa, docinki do drugiej osoby? wszystko to pokazywało jak bardzo świat w którym żyła Tatiana jest brutalny.

Długi wstęp sprawił, że omal nie odłożyłam książki. Na szczęście czytałam dalej i zostałam wciągnięta w akcje, która jest bardzo dynamiczna! Książka napewno wzbudza emocję, ja choć nie polubiłam wyidealizowanej Tatiany z ciekawością przewracałam kartki! Warto się samemu przekonać co to jest ten tytułowy Czerwony Parasol i jak to wygladało z działaniem służb specjalnych! Tym bardziej, że historia oparta na faktach!

Romans w szpiegowskim klimacie, z konkretnym zakończeniem oraz ciekawe spojrzenie na działalność tajnych służb. Ta książka zaostrzyła mój apetyt! Z pewnością przeczytam kolejne powieści w podobnej odsłonie. "Czerwony Parasol" to historia, którą pochłania się w zastraszającym tempie, co jest ogromną zaletą, bowiem blisko 600 stron może budzić pewne wątpliwości.

Ta książka to bardzo interesujące połączenie książki historycznej i niezłego kryminału. Wciągająca fabuła już od początku owija czytelnika i nie pozwala mu odłożyć książki ani na sekundę. Uważam, że każdy, kto lubi się w tym gatunku nie będzie zawiedziony. Autor w przyjemny sposób wplątał w tę powieść również wątek miłosny, co dodatkowo wzbogaca treść i dodaje smaku całej książce. Jeśli jeszcze się zastanawiacie czy sięgnąć po tę książkę, to rozwieję Wasze wątpliwości. Czas poświęcony na tę lekturę z pewnością nie będzie zmarnowany. Rozpoczęcie przygody z "Czerwonym parasolem" zapewni Wam niezłą dawkę emocji, sensacji przeplatanej wątkami sekretów z dużą ilością faktów historycznych, które sprawiają, że książka nabiera rzeczywistej wartości.
To książka z mocnym charakterem, możliwe, że nie dla każdego czytelnika, jednak ma w sobie coś, co sprawia, że ma się ochotę na więcej. Całokształt książki oceniam celująco, to na prawdę genialna książka!

Czy siedemnastoletnia dziewczyna może sobie poradzić z tym, że gdy wraca domu zastaje zamordowaną rodzinę, musi ukryć ważne dokumenty i uciec, by sama nie stracić życia? Książka Wiktora Mrok ukazuje nam życie Tatiany, lecz to nie jest proste życie nastolatki, lecz dorosłej kobiety, która szybko musiała dorosnąć i wziąć w ręce swoje życie.

Jeśli macie ochotę przeczytać coś świeżego, coś oryginalnego, różniącego się od czytanych na co dzień lektur to ja polecam Czerwony Parasol, który w księgarniach już w ten piątek! Myślę, że powieść sensacyjna w takim wydaniu, gdzie główną bohaterką jest 17 letnia, inteligentna, błyskotliwa Tatiana, która w jednej chwili traci całą swoją rodzinę i nieoczekiwanie zostaje zaplątana w międzynarodową szpiegowską aferę stając się żywym celem może zainteresować nawet przeciwników tego gatunku. Tym bardziej, że powieść łączy w sobie nie tylko oparte na faktach wątki sensacyjne, ale również obyczajowe, romantyczne, kryminalne, a do tego trzyma w napięciu, jak dobry thriller. Mnie się książka bardzo podobała!

Czego może się obawiać siedemnastolatka wracająca w piątkowy wieczór nieco później do domu? Może reprymendy, może kary, ale na pewno nie takiej krwawej scenerii, którą zobaczyła Tatiana Siergiejewicz. Widząc zamordowaną rodzinę, zaskakująco szybko zrozumiała, co należy zrobić, spakowała to, co ojciec ukrył przed oprawcami i uciekła do człowieka, któremu postanowiła zaufać. Od tej chwili jej życie zmieniło się w sensacyjną przygodę, w której ma niewielką szansę przeżyć, o ile zachowa ostrożność i zimną krew.

Debiutancka powieść Wiktora Mroka kryje w sobie wiele niespodzianek. Po pierwsze, zaskoczyło mnie to, że zarys tej historii oparty jest na faktach ? wyciągniętych z tajnych akt służb specjalnych. Na co dzień myślę, że żyję w świecie, w którym w jakimś stopniu mogę czuć się bezpiecznie, zapominając o tym, co dzieje się za kulisami działań niektórych instytucji. Po drugie, zaskoczyło mnie to, jak sprawdziła się nastolatka jako główna bohaterka takiej powieści. A po trzecie, niespodziankę sprawiły mi wrażenia odnośnie całej książki.

Atmosfera szpiegowsko - kryminalnej Moskwy jest bardzo ciekawa. Pomimo tego, że książka jest dosyć gruba - to czyta się ją z wielkim zaciekawieniem. Zderzenie spojrzenia młodej dziewczyny i jej odwagi, przeplata się z mrożącymi krew w żyłach historiami. Mamy tu wszystko to, czego szukają fani polityki, kontrwywiadu i służb specjalnych. Tym bardziej jest to interesujący tytuł, ze względu na historię opartą na faktach autentycznych.
Kim lub czym jest tytułowy "Czerwony Parasol"? I czego chce od Tatiany? Tego zdradzić nie mogę, ale zapewniam Was, że fani kryminałów/ thrillerów na pewno nie będą zawiedzeni :)

Cześć!

Czy ktoś z Was lubi thrillery? Ja ostatnio pokochałam je za nutkę strachu który przez siebie niosą. To zdecydowanie lepsze niż film, bo odczuwam dużo większą liczbę bodźców i to dogłębnie! Lubię czytać debiuty z dwóch prostych powodów. Po pierwsze zazwyczaj autorzy się bardzo starają, bo chcą pokazać się publice i zyskać czytelników. Po drugie poznaje nowy styl pisania i jeśli mnie urzeknie zostaje z nim na długo. Ja zawsze daje szanse nowością. Czy historia Wiktora Mroka mnie urzekła? na recenzję "Czerwony parasol".

Mimo małych problemów książka bardzo mnie zaskoczyła. Wszelkie książki w których są służby specjalne mają nieco irracjonalne rozwiązania ale dla mnie zawsze to coś niepodziewanego. Książka jest idealnym wyborem dla fanów thrillerów i sensacji. Historia ciekawa, pełna zwrotów akcji i szybkiego tempa. Wszyscy fani mocnych wrażeń będą zadowoleni!

Czerwony parasol, to historia siedemnastoletniej Tatiany, która wracając z treningu gimnastyki odnajduje brutalnie zamordowanych rodziców i siostrę. Nie wie jeszcze, jak bardzo jej życie się zmieni. Działa instynktownie, jak drapieżnik. Nie wie komu i czy komukolwiek może zaufać. Rozwiązując zagadkę dostarczoną jej przez ojca przed śmiercią, odkrywa skrytkę, pendrive i wielki sekret, który zaważy na całym jej dalszym życiu.
Jest to historia tym bardziej przerażająca, że oparta na faktach. Na historii wyciągniętej żywcem z tajnych akt służb specjalnych. KGB, CIA, kontrwywiad, Mosad - to tylko niektóre ze służb specjalnych pojawiających się w książce. Cała historia przedstawiona jest z perspektywy wydarzeń dziejących się równocześnie w wielu miejscach świata. Mam wrażenie, że z każdym kolejnym rozdziałem, z każdą rozmową przeprowadzoną przez członków poszczególnych służb specjalnych akcja książki się uzupełnia. Świat przedstawiony staje się coraz bardziej zrozumiały, jakby trybiki wskakiwały na odpowiednie miejsca. Zastanawia mnie jedynie, ile z tego jest prawdą, żywcem wyciągniętą z akt. Jeśli większość historii faktycznie miała miejsce - nie zazdroszczę tym ludziom ich życia. Książka sprawdzi się zarówno dla fanów thrillerów, sensacji jak i opowieści o specsłużbach. Ja zdecydowanie polecam!

Jedna z ciekawszych książek tego roku. Porywająca, trzymająca w napięciu, mająca w sobie wszystko to, co powinna posiadać dobra książka sensacyjna. Autor zaprasza nas w podróż wraz ze swoimi bohaterami. Pokazuje nam silną siedemnastolatkę, która musi stawić czoła nie tylko własnym słabościom, ale przede wszystkim tym, którzy bardzo by chcieli, by skończyła na cmentarzu. Dziewczyna jednak nie jest łatwym celem. Wychował ją w końcu mężczyzna, który prowadził podwójne życie. Wiedziała, że ojciec nie jest zwyczajnym naukowcem. I że jej los wcale nie jest tak oczywisty, jak można by się spodziewać. Historia trzyma w napięciu od samego początku aż do końca. A fakt, że jest ona oparta na faktach, dodaje jej rumieńców.

Siedemnastoletnia Tatiana jest typową moskiewską nastolatką, dorasta w zamożnym domu w dobrej dzielnicy. Mimo życia w dostatku dziewczyna wcale nie jest rozkapryszona ani zuchwała. Czuje się szczęśliwa w swojej rodzinie, ma przystojnego przyjaciela i hobby, któremu całkowicie się poświęca i z którego czerpie satysfakcję. Jednak pewnego wieczoru jej życie wywraca się do góry nogami , gdy po wyczerpującym treningu gimnastyki wraca do domu i natrafia tam na brutalnie zbezczeszczone zwłoki rodziców i siostry. Nastolatka już od progu czuła, że coś jest nie tak, ale tego co zobaczyła kompletnie się nie spodziewała. Pomimo tego wstrząsającego odkrycia, jest w stanie zachować zimną krew i zastanowić się nad tym co się stało. W domowej skrytce znajduje dziwne ampułki i pendrive, pozostawione jej przez ojca. Instynktownie postanawia nie zawiadamiać policji o tym zdarzeniu. Tatiana wie, że może być teraz na celowniku mordercy. Zabiera tajemnicze znalezisko i ucieka z domu, żeby znaleźć schronienie u swojego przyjaciela. Dziewczyna musi odbyć przyśpieszoną lekcję dojrzewania i wykonać śmiertelnie niebezpieczną misję.

Wiktor Mrok stworzył absorbującą i pełną sprzeczności opowieść. Nie jest to zła książka, jest po prostu specyficzna. Do stylu autora trzeba się przyczaić i albo go się polubi, albo znienawidzi. Początkowo treść jest ciąży i trochę się dłuży. Akcja powoli, ale stopniowo się rozwija, dopiero gdzieś w 1/3 zauważalnie przyśpiesza. Sporo stron poświęconych jest wprowadzeniu i skomplikowaniu fabuły, dostajemy jedynie strzępki nie do końca zrozumiałych informacji. Jednak wszystkie te niedopowiedzenia składają się później w spójną całość, nie ma zauważalnych luk w rozumowaniu. Niektóre sytuacje wydają się być niekiedy naciągane. Mimo wiedzy o tym, iż książka opiera się na autentycznych wydarzeniach, to ciężko stwierdzić co było prawdą, a co jedynie fikcją literacką. Przeważający jest wątek miłosny, szczególnie widoczny gdzieś od połowy książki, wtedy intryga kryminalna trochę usuwa się na bok i akcja ponownie zwalnia. Tatiana jest typową superbohaterką, niesamowicie opanowana i twarda. Jeżeli chodzi o kreację bohaterów, to wszyscy oni są wyidealizowani, co irytuje. Byli tacy sztuczni i nienaturalni, nie zżyłam się z żadnym z nich. Pomimo tych kilku wad uważam, że jak na debiut autorowi wyszło naprawdę dobrze. W istocie jest to dobra, trzymająca w napięciu pozycja.

Historie związane ze służbami specjalnymi są niesamowicie ciężkie do przerzucenia na papier. Zwłaszcza, jeśli ktoś próbuje zrobić z tego thriller lub powieść sensacyjną, która jedynie w pewnej części opiera się na wydarzeniach autentycznych. Książkę taką bowiem powinna cechować nie tylko w miarę realistyczna wizja, ale również powinna trzymać czytelnika w napięciu od początku do końca. Wiktorowi Mrokowi udała się ta sztuka, choć nie bez pewnych potknięć. "Czerwony parasol" można polecić wszystkim, którzy chcą przeżyć kawał dobrej przygody, od której ciężko będzie się oderwać. Należy jednak pamiętać o tym, że nie jest to historia do końca wiarygodna, choć trudno ocenić które części wydarzyły się naprawdę (choć są absurdalne), a które to wynik puszczenia wodzy fantazji.

Sprytnie uknuta intryga na masową skalę, kilka agencji zataczających coraz ciaśniejsze kręgi wokół poszukiwanej przez wszystkich rzeczy i nastolatka w centrum tych wydarzeń. Mimo niezbyt pozytywnego pierwszego wrażenia, wnętrz książki nie jest tak sztampowe, jakie się wydaje być. Ciągłe napięcie tonowane jest czasem spokojnymi chwilami przedstawiającymi życie Tatiany, co może stanowić zarówno plus, jak i minus. W każdym razie czas spędzony nad tą pozycją absolutnie nie jest dla mnie czasem straconym. Jeśli tylko człowiek nastawi się na konieczność ustąpienia w pewnym aspektach logice, to z pewnością będzie mógł czerpać przyjemność z lektury. W końcu to powieść ze specsłużbami w tle - tutaj nigdy nie można być pewnym co jest prawdziwe, a co nie... http://zpiorem.pl

Tajne akta służb specjalnych są tym, co wielu ludzi chciałoby poznać. Mrożące niekiedy krew w żyłach historie, które wydarzyły się naprawdę intrygują. Książki czy też filmy oparte na faktach moim zdaniem zdecydowanie wzbudzają większą ciekawość, niż fikcyjne. Dlatego też z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po powieść "Czerwony parasol".
Zimowa Moskwa. Siedemnastoletnia Tatiana wracając z treningu gimnastyki nie wie, że jej życie za chwilę zmieni się nieodwracalnie.
Już po przekroczeniu furtki dziewczyna zauważa, że coś jest nie tak. Gdy wkracza do domu jej obawy się potwierdzają. Znajduje tam brutalnie zamordowanych rodziców i siostrę. Pomimo tego udaje jej się zachować zimną krew. Wiedziona instynktem odkrywa tajemniczą skrytkę i zabiera z niej całą zawartość. Z jakiegoś powodu przeczuwa, by nie dzwonić na policję i ucieka z miejsca zdarzenia. Wkrótce zbiegiem okoliczności odnajduje pomoc, tym samym rozpoczynając misję toczącą się w różnych krajach i na różnych kontynentach.

Początkowo niezbyt rozumiałam co się dzieje w tej książce. Urywki spotkań, z których ciężko coś zrozumieć i padające co chwila nowe nazwiska mnie dezorientowały. Po pewnym czasie jednak wszystko zaczęło się układać w dość spójną całość i w końcu wciągnęłam się w lekturę bez konieczności powrotu do poprzednich stron. Akcja rozgrywa się płynnie i trzyma w napięciu. Sporą część fabuły stanowi wątek miłosny. Momentami miałam wrażenie, że to głównie na nim opiera się powieść. Mimo że nie podchodzi pod typowy romans i spójnie łączy się z całością, oczekiwałam więcej kryminalnego motywu.
W trakcie historii poznajemy siedemnastoletnią Tatianę, którą spotkała prawdziwa tragedia. Dziewczyna straciła całą rodzinę, jednak twardy charakter nie pozwala jej na rozpacz. Nastolatka w większości działa instynktownie, przeczuwając co robić. Muszę przyznać, że byłam zaskoczona jej osobowością i opanowaniem. Jednak według mnie autor stworzył z niej prawie że superbohaterkę, co mi osobiście nie do końca przypadło do gustu. W tego typu powieściach wolę bardziej wiarygodne postacie. Pozostali bohaterowie byli bardzo intrygujący i dosyć zagadkowi, przez co do końca nie byłam pewna co o nich sądzić.
Styl pisania bardzo przypadł mi do gustu i z chęcią sięgnę po kolejne książki pisarza. Bez wątpienia mogę powiedzieć, że powieść "Czerwony parasol" miło mnie zaskoczyła i z czystym sumieniem Wam ją polecam.
Recenzja również na u: