Czas żelaza (miękka)

Marzena Kowalska

• 23-06-2016
• 14:54

... masakra. Powiem Wam, że czasem człowiek juz traci nadzieję i... pojawia się coś nowego. Pojawia się szokująca powieść, dokładnie trylogia, ale wiecie i trylogię trzeba zacząć od początku. A ów początek jest aż nadmiernie obiecujący!

No dobra, zakochałam się i tyle!!!

Oto opowieść z nie do końca wiadomego okresu tej części świata, który zwiemy Wielką Brytanią. Poznajcie naszych bohaterów: wojownika, wojowniczkę, dziewczynkę i świat, który oczekuje najazdu Rzymian. Zawieszony w niepewności. Pełen wciąż swoich bogów, swoich wierzeń i swoich własnych tradycji. Druidzi stoją obok władców, zwykli ludzie obok tych, którzy nie sa w stanie wpasować się w jakiekolwiek definicje. Fatum zdaje się mieć własny pomysł na tą opowieść...

Świetnie opisana, waleczna i krwawa, dosłowna, ale bez przesadzonych i przydługich scen walki, mądra i szalenie... akuratna. A tak, świat tamtych dni mógłby tak wyglądać. Naprawdę! Zatopienie się w owej przeszłości doprawdy nie pozwala sie oderwać od stron. Czytacie, przypalacie obiad i zawalacie terminy... ale nic to. Bo drugi tom już w księgarniach, a trzeci na dniach!

Nic to!!! Czytajcie, bo warto. Czytajcie, jeśli lubicie przygodę, historię, magię, fantasy, ale i gdybania na temat tego, co by mogłoby być...

Marcin Przeszyński

• 24-02-2016
• 00:00

Czas Żelaza to jedna z najlepszych książek fantasy, jakie ostatnio miałem przyjemność czytać. Oj tak, lektura tej powieści była najczystszą przyjemnością :). Autor zawarł w niej wszystko to, co spodoba się prawdziwym fanom dobrej fantastyki. Szczególnie, że mocna mocnym klimatem i świetną fabułą, jest tu również baaardzo, baaardzo dużo rubasznego humoru. Takie wydania lubimy! :D Polecam!

Cathleen Denis (www.public-reading.blogspot.com)

• 25-11-2015
• 09:48

Dug Foksiarz to podstarzały najemnik, który przez większość swojego życia wojował u boku tego dowódcy, który był w stanie zaoferować mu najwięcej. Mimo swojego wieku wciąż świetnie sprawował się na polu bitwy i budził strach u przeciwników. Nadszedł jednak czas, gdy Dug zapragnął spokoju i wizja ?emerytury? wydawała mu się całkiem kusząca. Mężczyzna jednak za swe ostatnie zadanie przed upragnionym odpoczynkiem powziął zaciągnięcie się do armii niepokonanego króla Zadara. Aczkolwiek cały jego plan wywraca się do góry nogami, gdy pomaga wykaraskać się z tarapatów atrakcyjnej łuczniczce. Od tego momentu nic nie toczy się tak, jakby tego chciał.

Charakterystyczną cechą ?Czasu żelaza? są szczegółowe opisy. Autor bardzo dużo miejsca poświęca na przedstawienia zarówno wyglądu bohaterów jak i scenerii, w której rozgrywają się zdarzenia. Często jest to męczące, gdyż przez to akcja wznaczącym stopniu się spowalnia.Opis z tyłu książki informuje nas, że w książce możemy się spodziewać ?brutalnych i nieprzyzwoitych scen?. Rzeczywiście tego typu epizody, jednak według mnie nie są one aż tak bestialskie jak można byłoby przypuszczać, dlatego czytelnicy o słabszych nerwach nie mają się czego obawiać (przynajmniej przez większość czasu).

Angus Watson ma niezwykły talent to kreowania bohaterów. Każda postać występująca w powieści jest inna. Osobiście najbardziej polubiłam Duga i Wiosnę. Dug zaskarbił sobie moją sympatię swoim podejściem do życia i ?borsuczymi powiedzeniami?, Wiosna natomiast urzekła mnie swoją tajemniczością i dziecięcą radością. Dodatkowo historię poznajemy z perspektywy różnych bohaterów, co daje nam możliwość jeszcze lepszego poznania charakteru bohaterów a także pobudek, którymi kierują się w swoich działaniach.

Książka jest naprawdę dobra szczególnie jeśli ktoś lubi fikcję historyczną. Wszystko byłoby idealne, gdyby nie ten dodatek fantastyki, który według mnie jest zupełnie niepotrzebny i sprawia, że akcja staje się nieprawdopodobna. Do czasu pojawienia się pierwszych paranormalnych elementów czytelnik jest w stanie uwierzyć, ze opowiadana przez autora historia mogła wydarzyć się naprawdę, jednak gdy druidzi zaczynają przy pomocy energii z zabitych ofiar czynić różnego typu magiczne sztuczki takie jak rozpalenie ogniska czy dodanie drugiej osobie sił witalnych cała powieść niestety traci na realności.

?Czas żelaza? rozpoczyna trzytomową sagę przygód Duga i Lowy. Szczerze powiedziawszy wydaje mi się, że gdyby skrócić przydługawe opisy i dodać parędziesiąt stron to w obecnym tomie można byłoby spokojnie zmieścić wszystko, co autor chciał nam przekazać. Mimo to z przyjemnością sięgnę po kolejne części serii, gdy tylko zostaną wydane.