Czas pokaże (twarda)

"Czasami nie jest źle być pokrzywdzonym przez los... Niektórzy ludzie trwają przy nas w biedzie, inni nas opuszczają, a tylko garstka wybrańców zbliża się do nas, by zostać jeszcze lepszymi przyjaciółmi."

Pierwszy tom "Kronik rodziny Cliftonów" zapowiada interesującą sagę, opisującą niezwykle losy bardzo ciekawych bohaterów, wypełnioną intrygującymi i zaskakującymi zdarzeniami, wplatającą w fabułę tajemnice i sekrety, które niespodziewanie wymykają się spod kontroli, aby ujrzeć światło dzienne. Przenosimy się do Bristolu, miasta mocno związanego z portowym życiem, gdzie bieda i bogactwo przenikają się wzajemnie. Poddajemy się klimatowi lat dwudziestych i trzydziestych dwudziestego wieku, międzywojennym nastrojom, uczuciu niepewności i niebezpieczeństwa. To czasy, kiedy trudno znaleźć pracę, wyżywić rodzinę, a co dopiero myśleć o zapewnieniu jakiegoś wykształcenia. Chyba, że jest się w uprzywilejowanej sytuacji, jako dziedzic właściciela linii żeglugowej, albo los obdarza wyjątkowym talentem znajdującym uznanie w oczach innych. Autor bardzo umiejętnie stopniuje napięcie, w odpowiednich momentach zawieszając akcję, wrzucając nowe incydenty, zdarzenia i przygody, rozbudowując profile pozytywnych postaci i czarnych charakterów, nadając im wieloraki i unikalny zestaw cech, zgrabnie nawiązując do prowadzonych równolegle wątków i poruszanych zagadnień, dynamizując akcję z wyczuciem i z różnych perspektyw. Styl narracji bardzo przyjazny i niezwykle wciągający, za nic nie chcemy odrywać się od książki.

Z narastającą ciekawością i zniecierpliwieniem zagłębiamy się w kolejne rozdziały książki, pragniemy poznać jak najwięcej faktów i przypuszczeń odnośnie Harrego Cliftona, syna dokera i kelnerki, którego przeznaczenie już od dzieciństwa wiedzie bardzo niepewnymi, lecz fascynującymi ścieżkami, naznaczonymi szczęściem i smutkiem, próbami wyrwania się z przygnębiającego i ponurego środowiska, dokonaniem czegoś wartościowego i znaczącego w życiu. Pomimo przeciwności losu i niesprzyjających okoliczności, młody chłopak wykazuje się wielką determinacją w walce o swoją przyszłość, odwagą w pokonywaniu trudności, świadomością konieczności brania steru życia w swoje ręce. To wzmacnianie własnej tożsamości, odnajdywanie swojego miejsca w świecie, uczenia się odpowiedzialności, nie byłoby możliwe, gdyby nie mądrość i życzliwość prawdziwie oddanych mu osób. Jednak Harry oprócz bliskich sercu i przyjaciół, ma również bardzo zakłamanego, perfidnego i niebezpiecznego wroga, który nie cofnie się przed niczym, aby skomplikować mu życie i wnieść w nie wiele bólu i cierpienia. Jak potoczą się mocno zagmatwane i burzliwe losy Harrego? Jakie niewiadome, wątpliwości, wzruszenia i namiętności będą mu towarzyszyć w wędrówce przez świat? Z jakich życiowych szans uda mu się skorzystać i wyciągnąć coś dla siebie? Przyznam, że z ogromną niecierpliwością czekam na kontynuację sagi, w której nie brakuje świetnej sensacji, kryminalnego wątku i romantycznej nuty, wciągnęła mnie w swój świat i to bardzo, wyśmienicie mi się ją czytało.

...

Za każdym razem gdy czytam powieść Jeffreya Archera, wydaje mi się ona lepsza od poprzedniej.
"Czas pokaże" to początek cyklu "Kroniki Cliftonów".
Poznajemy Harryego Cliftona-Syna Maisie(kelnerki) i dokera(Arthura),który umarł niedługo po jego narodzinach. Choć chłopiec pochodzi z ubogiej rodziny, dostaje stypendium w prestiżowej szkole Św. Bedy. Ma on bowiem niesamowity talent wokalny. W szkole poznaje nowych przyjaciół, w tym Gilesa Barringtona, syna właściciela linii żeglugowej, byłego szefa swojego ojca. Harry i Giles stają się niemal nierozłączni. Jednak Hugo Barrington nie akceptuje tej znajomości.
Chłopcy uczą się razem w liceum Bistolskim, a w czasie późniejszym na Uniwersytecie Oxfordzkim. W między czasie Harry zdobywa serce siostry Gilesa, jednak staje im na drodze do szczęścia, tajemnica Hugona. Wszyscy dowiadują się, dlaczego tak bardzo nie lubi on przyjaciela swoich dzieci. Czy chodzi jedynie o różnice klasowe?
Aby rozwiązać swoje problemy Harry znajduje niecodzienne wyjście. Byłam szczerze zaskoczona, że akurat takie.

Książka kończy się sceną, która zmusza wręcz czytelnika do sięgnięcia po kolejny tom serii(zmusza, w pozytywnym tego słowa znaczeniu). Ja na 100 % przeczytam dalszy ciąg losów Harryego Cliftona. Z całego serca polecam!