Czart

Po raz pierwszy od bardzo dawna spotkałem się z sytuacją, że główny bohater książki, w tym przypadku oficer ABW Max Keller nie ma kompleksów, nie jest alkoholikiem borykającym się z problemami egzystencjalnymi czy po prostu ze swoją przeszłością. Mamy tutaj przystojnego, wysportowanego i wygadanego człowieka znającego swoją wartość, lubiący poflirtować z każdą przedstawicielką płci przeciwnej oraz śmigać z prędkością dźwięku swoim BMW. Co jest niewątpliwym plusem ?Czarta?

Grupa terrorystyczna Biała Pięść wkracza na Zamek Królewski w Lublinie, zabijają ochroniarza i biorą zakładników. Wysunięte żądania są dziwne i niespójne, zdają się być tylko grą na czas.
W tym samym dniu w kopalni kredy w Chełmie dochodzi do wybuchu oraz uwięzienia grupy zwiedzających. Przypadkowych osób ?.
Czy ma to jakiś związek z wydarzeniami z czasów II wojny światowej dziejącymi się w pobliskim pałacu Zamoyskich w Kozłówce, gdzie patrol sowieckich żołnierzy natknął się na ?.
A co z tymi wydarzeniami łączy międzywojennego lubelskiego poetę Józefa Czechowicza ?

Jest to wciągająca i pełna zwrotów akcji książka z bardzo ciekawie opisanym Lublinem w tle a do tego bardzo pomysłowa intryga. Wymieszanie sensacji i thrillera. Dość zabawne są przepychanki słowne głównego bohaterem z otaczającymi go ludźmi.
Książkę czyta się szybko i miło ale niestety równie szybko zapomina się o funkcjonariuszu ABW Maksymilianie Kellerze i odkrywanej przez niego tajemnicy.

Do przeczytania książki ze zdjęcia zabieram się od kilku tygodni. Na początku miałam na nią wielką ochotę po przeczytaniu opis. Po czasie zarys fabuły nieco ostudził mój zapał. Może to dziwnie zabrzmi, ale przestraszyłam się tego, że mimo moich dobrych chęci, ta konkretna pozycja nie przypadnie mi do gustu.

Jest rok 2019. Terroryści wkraczają do zamku w Lublinie i biorą zakładników. Maks Keller z ramienia ABW zostaje oddelegowany do wyjaśnienia tej sprawy. Komu zależało na zrobieniu zamieszania? Jaką rolę w tym wszystkim odegra rolę osoba o pseudonimie Czart?

Od pierwszej zostałam wciągnięta w intrygę jaką autor nam zaserwował. Sensacja w połączeniu z thrillerem daje wybuchową mieszankę, co powoduje, że akcja nawet na moment nie zwalnia tempa. Jestem aktualnie w trakcie oglądania Domu z papieru i w niektórych momentach chcąc nie chcąc doszukiwałam się pewnych analogii. Ciekawym zabiegiem w tej książce okazało się mylenie tropów. Na pierwszy rzut oka nie wiadomo było kto jest przyjacielem, a kto wrogiem. Komu można ufać, a kto okaże się zdrajcą. Myślę, że to dodawało smaczku całej historii. Wstawki historyczne również zasługują na pochwałę. Ciekawostki historyczne dodatkowo pobudzają wyobraźnię i zainteresowanie daną epoką czy to miejscem miejscem osadzenia fabuły. Patrząc na całokształt ode mnie solidne 8/10.

,,Czart jest przebiegły, inteligentny. Można nawet uznać, że jego działania są błyskotliwe, choć oczywiście nie mogą być akceptowane.
,,Dziecko nie boi się zjechać z góry na nartach, mając je po raz pierwszy na nogach. Dorosły oczami wyobraźni już widzi siebie z połamanymi kończynami. Dlatego to dzieci uczą się wszystkiego szybciej.

W mojej opinii ?Czart? jest pozycją godną polecenia. Żyjemy w świecie, gdzie na każdym kroku słyszymy o różnych atakach terrorystycznych, a ta historia idealnie obrazuje, że nawet w Polsce nie jesteśmy w 100% bezpieczni. Dzięki niej poznałam poezję Czechowicza, za co również jestem bardzo wdzięczna. Nie jest to jednak historia w całości bazująca na ataku terrorystycznym, bowiem w tej ponad 400-stronnicowej powieści znajdziemy też rozważania dotyczące relacji damsko-męskich, czy relacji wewnątrzrodzinnych. Najmocniejszym punktem jest zdecydowanie zakończenie, więc warto doczytać do końca! Mimo że nie jest to najlepszy kryminał, który czytałam to oceniłabym go na mocne 7/10 i zachęcam każdego do lektury :)

Od pierwszych strone tej książki zauważyła, że tutaj akcja nie zwalnia nawet na moment. Wszystko szybko się dzieje, wątki ładnie się ze sobą przeplatają i nawet przez moment nie będziecie się nudzili. Rozdziały są bardzo krotkie, ale to właśnie dzięki temu mamy cały czas wrażenie, że wszystko szybko pędzi do przodu.

W tej książce przeplatają się ze sobą glówne wątki i oba bardzo mnie zaintrygowały. Po pierwsze mamy oczywiście atak terrorystyczny na zamek w Lublinie i szybko okazuje się kto może za wszystkim stać i mowa tutaj o naszym tytułowym "Czarcie". Po drugie mamy atak na kopalnie kredy. I po trzecie mamy też pewną historyczna sprawę w tle. Wszystko zamknięte na lekko ponad 400 stronach i momentami miałam wrażenie, że kompletnie się w tej historii pogubiłam! Żaluje, że niektóre postaci, wątki i sprawy nie zostały bardziej rozwinięte i mocniej rozbudowane. Mimo to książkę czytalo mi się bardzo dobrze i historia wciągnęła mnie.

Cieszę się, że miałam możliwość poznać twórczość pana Kilenta, który wszystkie swoje zainteresowania zamknął w jednej bardzo interesującej książce. Mamy tu historię podzieloną na dwie części: na okres II wojny światowej oraz czasy obecne, które ładnie się między sobą przeplatają.

Poznajemy tu Maksa Kellera, który razem z Saszą Majkowskim rozwiązuję zagadkę zamachu na zamek w Lublinie i jak wszystko wskazuje na to, że prawdopodobnie za sprawą stoi jeden z najniebezpieczniejszych terrorystów z frontu Rosji tzw. ,,Czart". Czy uda im się go złapać i uchronić, kolejne istnienia, zanim dojdzie do tragedii?

Książkę czyta się jednym tchem podczas galopu tempa jakie nadał jej autor, ale ani przez chwilę nie jest nudno i bardzo polecam ją każdemu, kto lubi klimaty zarówno thrilleru jak i powieści historycznej, ponieważ każdy znajdzie tu coś dla siebie. Ja na pewno do niej jeszcze wrócę.

Czart to wielowątkowy thriller z intrygą, który łączy w sobie atak terrorystyczny na zamek, wydarzenia z czasów II wojny światowej, legendy i twórczość polskiego poety Czechowicza. Ciągle zwroty akcji i krótkie rozdziały sprawiają, że fabuła staje się wartka i dynamiczna.

Sami bohaterowie też są w miarę dobrze skonstruowani, niektórzy prowadzą podwójną grę, inni wciąż trzymają się tej samej strony. Każdy ma swoją rolę do odegrania w świecie, w którym nie tylko Czart pociąga za sznurki. Ciekawym bohaterem jest Sasza Majkowskij. Z jednej strony pomaga Maksowi w rozwiązywaniu sprawy, z drugiej zataja pewne informacje. Wciąż budzi wątpliwości i trudno go rozgryźć.

Książka ma też swoje słabe strony. Szczególnie rzucają się w oczy sztucznie umieszczone w fabule opisy zamku i bohaterowie, którzy raz wykazują się inteligencją, a kiedy indziej nadinterpretowują fakty i nie potrafią wysnuć wniosków z prostej rozmowy.

Jest to dobra lektura, choć mogła być zdecydowanie lepsza, gdyby autor zadbał nie tylko o intrygę, ale też o inne elementy fabuły.

"Czart" Roberta Kilena to połączenie faktów z fikcją, prawdy z fantazją. Istnieją miejsca, o których jest tutaj mowa i warto je zobaczyć tak jak Zamek królewski w Lublinie i kaplica Trójcy Świętej, Kozłówka- majątek Zamoyskich oraz trasa turystyczna korytarzami kredowymi w Chełmie. Niektóre postacie pojawiające się w historii też są prawdziwe i przez co łatwiej się czyta całą książkę. Akcja rozgrywa się częściowo podczas drugiej wojny światowej, a późniejsi potomkowie chcąc odzyskać to co im się po dziadach należy, nie bacząc na konsekwencje odzyskują to. Akcja toczy się bardzo szybko i ciekawie. Ludzie z Rosji i z Polski współpracują ze sobą. Ci, którzy są dobrzy walczą o wspólne dobro, natomiast ci tzw. źli za pieniądze. Mafia nie dba o to, czy komuś się coś złego przydarzy, jeżeli jest już zbędny to najlepiej, żeby zginął. Książka jest tak ciekawie napisana, ze praktycznie do końca nie wiemy, kto to jest ten tytułowy Czart. Czytając już myśli się, że to jeden z polaków, a za chwilę, że jeden z Rosjan, później okazuje się, że to jeszcze nie ta osoba. Istotne jest to, że dla pieniędzy wiele osób wmieszanych jest w odnalezienie niebezpiecznego minerału, który może zniszczyć wiele istnień ludzkich, ale pieniądz jest najważniejszy. Fikcja z prawdą w tym przypadku w bardzo ciekawy sposób przeplata się ze sobą. W 1944 roku Rosjanie wkraczają do majątku w Kozłówce, gdyby nie mądrość niektórych dowódców, to pewnie wszystko zostałoby rozkradzione i zniszczone, a tak możemy zobaczyć wiele ciekawych eksponatów opisanych również w "Czarcie", atak terrorystyczny na Zamek w Lublinie to fikcja, do rozwiązania problemu włączeni są agenci ABW, świetnie wyszkoleni łącznie z agentami służb specjalnych Rosji. Małe flirciki również się tu pojawiają, żeby akcji dodać pikanterii. Dzięki wyszkolonym agentom ABW i dostępnym środkom technicznym szybko zostaje rozwiązana sprawa " Czarta" i jego przygoda ze spadkiem po dziadku. Polecam przeczytanie tej książki, bo jest inna od kryminałów, których dużo na naszym rynku.

Terroryści atakują zamek w Lublinie, a tuż po tym zostaje wysadzony korytarz w podziemnej ścieżce turystycznej w Chełmie. Czy coś łączy oba ataki?

Prawdopodobnie jedynym rozwiązaniem zagadki może okazać się znajomość twórczości Czechowicza oraz umiejętność rozwiązania zagadki sprzed lat. Jednak ABW nie ma zbyt wiele czasu na rozwiązanie sprawy. Śladów jest niewiele, a czasu coraz mniej?

Bardzo umiejętne połączenie wątków historycznych z czasami współczesnymi. Podobało mi się rozwiązywanie zagadek wraz z głównymi bohaterami i podążanie tropami, które pozornie nic nie znaczą. Autor w bardzo interesujący sposób stworzył główne postacie, które nie boją się niczego i potrafią walczyć z najgorszym złem, jednak sami padają ofiarami ludzkich przyzwyczajeń.

Książka, która już od pierwszej strony wciąga, a do ostatniej trzyma w napięciu. Tutaj nic nie jest do przewidzenia. Winnego nie da się jednoznacznie wytypować, a sprawa nie jest tak łatwa do rozwiązania, jak początkowo może się wydawać. Sama wpadłam w sieć intryg snutych przez tytułowego Czarta ? postać nie do określenia, tajemniczą i przebiegłą zarazem.

Jedna z lepszych książek jakie ostatnio czytałam. Podoba mi się atmosfera grozy i tajemniczości, którą stworzył autor. Cały czas mamy świadomość, że czasu jest coraz mniej a zagadki zamiast się wyjaśniać zaczynają się mnożyć.

Książkę odebrałam za punkty w portalu czytampierwszy.

Książka łączy w sobie wiele gatunków. To powieść sensacyjna z nutką thrillera, pełna zaskoczeń i napięcia.
Autor świetnie łączy wydarzenia i postacie historyczne z fikcyjną fabułą, choć jest ona tak dobrze skonstruowana i przemyślana, że nie jest wykluczone, iż mogła się ona wydarzyć naprawdę. Połączenie wielu wątków, które na pierwszy rzut oka mają ze sobą niewiele wspólnego, tworzą spójną całość, która zachęca do odwiedzenia lokacji z kart powieści.
Dodatkowym plusem przedstawionej historii, są krótkie i dynamiczne rozdziały oraz doskonałe dialogi między bohaterami. Zabawne, sarkastyczne i pełne nawiązań do tytułu książki.
Od książki trudno jest się oderwać. Jest to jedna z tych historii, które wciągają bez reszty i ani się człowiek nie obejrzy, jak dotrze do końca.

Książki w których dużo się dzieje najtrudniej zrozumieć, szczególnie kiedy współczesność przeplata się z przeszłością, "czart" to mocna dawka emocji i strachu, czyli idealna dla osób którzy lubią chwile grozy, z tą książką nie da się nudzić.
Strażnik Marian Godewski pracował jako ochroniarz w zamku, praca wydawała mu się bardzo nudna a do tego w domu nie czekało go nic dobrego, kłótliwa żona która nawet nie ugotuje mu obiadu, jego życie wydawało mu się monotonne a do tego nie miał wsparcia. Kiedy widzi kobietę po której spływała krew szybko do niej podbiega i próbuje pomóc niestety zaraz sam pada martwy od strzału. Strzelał Adam, mężczyzna który jest snajperem i który uwielbia działać sam, nigdy nie chybia więc patrzy tylko z ciekawości na ofiarę, tak było i tym razem, strzelił, zabił a potem zachwycił się latem.
Kiedy spojrzałam na okładkę od razu wiedziałam że w tej książce będzie dużo się działo, tytuł mnie tylko w tym utwierdził, mocna dawka śmierci i jeszcze większa dawka krwi. Już od pierwszej strony książka ocieka ofiarami, jedna z zabitych osób przed skonaniem twierdzi że to diabeł, to wyznanie jest bardzo przerażające a dalej nie jest lepiej. W kolejnym rozdziale przenosimy się już do teraźniejszości gdzie terroryści opanowują zamek w Lublinie jednych zabijają innych biorą jako zakładników, ilu ludzi wyjdzie z tego cało?
Zawsze w takich książkach najtrudniejsze dla mnie jest skupienie się na tym co jest teraz a co było, kiedy zatapiam się w lekturze to czytam ciągiem, w książkach w których czasy się mieszają trzeba każdy rozdzielać bo potem nie mogę zrozumieć czemu coś się stało.
Miałam nadzieję że tutaj będzie tajemnica, zagadka, trochę historii a były intrygi, morderstwa i ataki diabła, zdecydowanie nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach a dla takich którzy pragną krwi i kochają emocje, ja jestem osobą której ciężko czytać o zabójstwach z zimną krwią ale do końca książki dobrnęłam.

W 1944 r. czerwonoarmiści odkryli w pałacu w Kozłówce ciała polskich partyzantów. Kto im zadał potworny ból, kto zabił? Dwaj sołdaci po cichu zaczęli prowadzić swoje śledztwo, by odkryć tajemnicę śmierci Polaków. W letni dzień 2019 r. Zamek Królewski w Lublinie zaatakowali terroryści. Wkrótce w Chełmie miał miejsce zamach w podziemnej trasie turystycznej. Czy coś je ze sobą łączy? Sprawą zajmują się Maksymilian Keller i Sasza Majkowski, który sądzi, że za atak na zamek odpowiada terrorysta Czart. To inteligentny, błyskotliwy, sprytny i skuteczny. Nieuchwytny. Ki diabeł? Nie wiadomo, ale diabeł na Lubelszczyźnie rządzi od wieków.
Sprawa jest złożona, a nad rozwiązaniem pracują polskie i rosyjskie służby bezpieczeństwa, mające do siebie ograniczone zaufanie. Kellera dopadają wątpliwości, zmienia zdanie. W plątaninie wydarzeń, nagłych zwrotów akcji i tropów gubi się też czytelnik. Autor starannie zawiązał intrygę. Nie brak wybuchów, pościgów, ucieczek, uprowadzeń, brawurowych akcji, krwi i śmierci. Tempo akcji z czasem szaleńczo przyśpiesza, gdy się wciska pedał gazu do końca. Czas nagli. Trwa wyścig o coś, co może zmienić układ sił na świecie. Tylko co z tym wspólnego ma poeta międzywojnia katastrofista Józef Czechowicz, złotnicy, obraz, diabeł, zamek w Lublinie, pałac w Kozłowce i II wojna światowa? Co łączy rok 1944 z 2019?
Współczesna intryga ma piękną oprawę historyczną dzięki zabytkom. Czytanie o miejscach, które się zna (byłam w Kozłówce), gdy autor miesza w powieści prawdę historyczną z fikcją literacką, dodaje legendy i opowieści, wierzenia ludzkie, to odbiór jest bardziej indywidualny, emocjonalny. Do tego kilka opisów przyrody, humor, flirt i riposty. Mam też ale: zbędne dygresje, brak oznaczenia czasu rozdziałów wojennych.
W powieści sensacyjnej nic nie jest do końca oczywiste oprócz przemieszczania się bohaterów, zabytków Lubelszczyzny i poezji Czechowicza. Akcja polowania na Czarta to gra służb specjalnych zakończona spektakularnie. Poznajcie diabelskie tajemnice majątku Zamoyskich w Kozłówce i samego Czarta. Ki diabeł? Ja już wiem.

Akcja książki zaczyna się od ataku grupy terrorystycznej Biała Pięść. Przestępcy przesyłają swoje żądania, jednak cel ich obecności na Zamku jest zupełnie inny. Jaki? To wie tylko Czart, który rozpoczyna swoją diabelską rozgrywkę. W międzyczasie w Chełmie, w kopalni kredy dochodzi do zawalenia korytarza i w komorze Bielucha zostają uwięzieni ludzie. Czy te wydarzenia i biorący w nich udział zwiedzający są zupełnie przypadkowe? Na te pytania będzie musiał odpowiedzieć sobie agent ABW Maksymilian Keller, próbujacy dorwać przestępcę. Między współczesnymi wydarzeniami wpleciony jest wątek sprzed lat, związany z tragiczną śmiercią polskich partyzantów w majątku Zamoyskich w Kozłówce. Polaków znajduje przechodzące przez wieś rosyjskie wojsko. W ten sposób dowiadujemy się skąd udział Rosjan w całej sprawie. Ale kim jest Czart? Kiedy Maks podąża za nim, ten co rusz wymyka się, zacierając ślady, podkładając fałszywe tropy. Szaleńczy pościg trwa, przypadek, a może czujność polskich służb sprawiają, że ostatecznie odkrywa jego tożsamość i ujmuje w ostatniej chwili. Książka ta wbija czytelnika w fotel i wciąga na wiele chwil, podczas których bierzemy udział w nabierającym tempa śledztwie. Krew leje się tutaj od czasu do czasu, lecz wszystko w granicach dobrego smaku. Najbardziej podobało mi się główne miejsce rozgrywki z Czartem - lubelski Zamek i Stare Miasto, które swego czasu zrobiły na mnie ogromne wrażenie i wbiły się w moją pamięć. Dzięki temu łatwiej było mi wczuć się w klimat i bieg wydarzeń. Bohaterowie są ciekawi, wyraziści, inteligentni - najbardziej polubiłam rodzeństwo Kellerów, w sumie najważniejszych bohaterów. Druga rzecz, która mnie w tej książce ujęła, to mnóstwo ciekawostek historycznych oraz postać Józefa Czechowicza. Nie zwracałam do tej pory uwagi na jego twórczość, ale teraz obiecałam sobie zapoznać się bliżej z dziełami tego polskiego poety katastroficznego. Autor świetnie wplata wiersze Czechowicza oraz wątki historyczne, które rzeczywiście nie miały miejsca, ale mogłyby się wydarzyć. Rozbudza to wyobraźnię czytelnika i na pewno zostaje w głowie na dłużej.