Historia, którą poznać można w obecnej ksiażce opowiada o koniach i ludziach, którzy z nimi żyli. Wojtek zaczyna czuć wypalenie, bo mimo że zajmuje się tym co kocha pojawia się moment, kiedy nie ma już chęci, czuje się znużony. Oczywiście kocha konie, ale codzienna praca z nimi przestaje sprawiać mu przyjemność. To wtedy znajomy opowiada mu historię o przedwojennym atamanie, a po poszukiwaniach trafia do niego jeden z zostawionych przez niego rzeczy. Wojtek postanawia dowiedzieć się więcej o tej postaci, zaczyna podróżować na Ukrainę, odnajduje miejsca, gdzie znajdywały się stare dwory magnackie i przytacza historię Wacława Rzewuskiego, Juliusza Dzieduszyckiego, Juliusza Kossaka i innych. To oni sprowadzali na ziemie dawnej Rzeczypospolitej wspaniałe konie z pustyń arabskich, tworzyli stadniny koni, których potomkowie do dziś są czempionami.
Książka bardzo dużo zyskuje na języku, lekkim, gawędziarskim, dzięki któremu kolejne kartki historii przepływają z przyjemnością. Wśród historii koni i koniarzy cały czas pojawia się wątek tajemniczego atamana, który w końcu udaje się rozwiązać i który wprawia w zdumienie bohatera. Zastanawiam się jak wiele z tej historii ma swoje źródło w życiu, a ile z tego to wymysł pisarski. Z chęcią zdobyłabym odpowiedzi na te pytanie.
Czarodzieje koni to historia dla każdej osoby, dla której konie są bliskie. To wciągająca historia, w której pojawia się gawędziarski styl i wielka miłość do koni arabskich. Historię magnackich rodów, wielkich stadnin, a także poszukiwania tajemniczego atamana i odkrywanie swoich korzeni. Warto poznać ją bliżej.
