Czarne ziarno

?RECENZJA?

Mordestwo w Nowy Rok? Ofiarą jest dziewiętnastoletni Leon Rawski. Do jego zamordowania przyznaje się matka chłopaka. Czy faktycznie kobieta zabiłaby własne dziecko? Czy jednak za marderstwem stoi ktoś zupełnie inny? Ktoś, kogo matka chce chronić za wszelką cenę? Detektyw Julia Krawiec dostaje bardzo ciężkie zadanie. Ma się dowiedzieć, co stało się tej feralnej nocy i kto stoi za zabójstwem. Czy uda jej się to?
????
Pisarka ... po lekturze "Czarne ziarno" spowodowała we mnie szok, niedowierzanie i papkę z mózgu ???? Do teraz nie wierzę w to, co tutaj przeczytałam, ba! Nie mogę dojść do siebie po końcówce powieści ???? Wszystkiego się spodziewałam, ale tego nie ???? Widzę, że autorka z książki na książkę stawia sobie poprzeczkę coraz wyżej ???? Jestem ciekawa jak odbiorę jej najnowszą powieść "Bez powrotu" ???? Właśnie będę się za nią zabierać ???? A wracając do lektury ze zdjęcia, to powiem Wam, że kreacja bohaterów jest na wysokim poziomie, czuć było od nich realizm, emocje i wszelkie dylematy, z którymi się mierzą. Cała historia przypadła mi do gustu i wciągnęła mnie od pierwszej strony. Nie nudziłam się nawet przez chwilę. Powiem Wam, że razem z naszą główną bohaterką szukałam rozwiązania tej całej niewiadomej i poszło mi kiepsko ???? jak można było się domyślić ???????????????? Tak jak wspominałam już przy wcześniejszych recenzjach książek ów pisarki ..., to stwierdziłam, że i teraz wspomnę o stylu oraz języku napisanej powieści, który jest lekki i przyjemny. Dzięki czemu fabuła jest spójna, nie czuć, żeby ta lektura była pisana na siłę. Za to czuć, że autorka włożyła w całą tę historię mnóstwo serca ???? Za to bardzo cenię pisarzy! ???? Polecam sięgnąć po całą serię z detektyw Julią Krawiec! Myślę, że fani kryminałów nie zawiodą się! ???? Miłego i zaczytanego wtorku Kochani! ????
????
...

Nie czytała poprzednich części cyklu z Julią Krawiec, ale wcale nie przeszkadzało mi to podczas lektury ?Czarnego ziarna?. Główna bohaterka od razu wzbudziła moją sympatię, jest uparta i zawsze dąży do celu, twardo stąpa po ziemi a jej sarkastyczne wypowiedzi bardzo mi się podobały i rozbawiały. Książka zaczyna się całkiem spokojnie, Julia dostaje zlecenie, które na pierwszy rzut oka zdaje się mało ciekawe lecz im dalej detektyw zagłębia się w życie rodzinne zabitego Leona tym sprawa zaczyna się robić ciekawsza i bardzo tajemnicza. Krawiec jest osobą upartą i każdy szczegół, który zauważy dokładnie analizuje, zna się na ludzkiej psychice, umie zadawać konkretne pytania i potrafi czytać między wierszami. Akcja toczy się w zawrotnym tempie, intryga za intrygą sprawia, że czytelnik prawie nie nadąża i za nic nie da się odgadnąć kto tak naprawdę stoi za zbrodnią. Nawet jeśli czytelnik natrafi na trop sprawcy po jakimś czasie okazuje się, że trop jest fałszywy. Marta Zaborowska porusza w swojej książce temat dla niektórych bardzo tabu, o którym nie mówi się dużo i jest mało popularny, jednak jest to temat, który jak się pokaże wzbudza wiele sensacji, a mowa tu jest o kazirodztwie. Autorka prowadzi fabułę bardzo dobrze, jest to nietuzinkowy kryminał. W książce oprócz wątku kryminalnego mamy styczność z dramatem, który rozgrywa się w rodzinie od lat. Matka zamordowanego Leona była wykorzystywana przez swojego brata, to samo spotyka jej córkę jednak ona nie widzi w tym problemu. Książka momentami jest przerażająca gdyż ukazuje, że nawet we własnym domu dziecko nie może czuć się bezpiecznie, i nawet rodzic pozwala na cierpienie dziecka nie reagując na krzywdę jaka dzieję się dziecku. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, każda z postaci ma swoje tajemnice, które nasza bohaterka odkrywa po kolei. Powieść ma wiele wątków przez co pojawia się coraz więcej niewiadomych i intrygujących tajemnic. Autorka pokazała, że mroczne sprawy mogą być napisane lekkim piórem. Tutaj nie sama zbrodnia jest mroczna lecz rodzinne sekrety, kłamstwa i patologiczne zachowania. Historia o skomplikowanych relacjach rodzinnych, tajemnica której rozwiązania nawet się nie domyślamy. Równolegle z próbą rozwiązania tej zagadki autorka zabiera nas w drugi mniej kryminalny wątek, w świat prywatny detektyw Julii. Dodaje to książce charakteru i urozmaica akcję. Jestem pod dużym wrażeniem po lekturze, nie spodziewałam się że tak bardzo mnie wciągnie i na końcu zaskoczy. Koniecznie muszę nadrobić poprzednie tomy z Julią Krawiec.

"Czarne ziarno" to bardzo dobrze skonstruowany thriller o tajemnicach, o tym, że przysłowiowe brudy pierze się we własnym domu, a jeżeli nawet prosi o pomoc, to ujawnia tylko tyle, ile jest wygodne. Dużo w niej o przemocy, która może przybierać różne warianty. O niemocy rodzicielskiej, która doprowadza do ostateczności. Jednak głównie trzymają ją tajemnice, niedopowiedzenia co tak naprawdę wydarzyło się w Sylwestrową noc i dlaczego zginął młody chłopak. Nie brakuje w niej napięcia i choć od pewnego momentu możemy poskładać wszystkie elementy w całość, to i tak zainteresowanie powieścią nie gaśnie. Autorka porusza watek kazirodztwa, czyli dość kontrowersyjny temat, ubrany w bardzo zgrabną otoczkę, dzięki czemu nie jet to powieść obrzydliwa, ale o bardzo pogubionych ludziach, na których cieniem kładzie się przeszłość. Serdecznie polecam i chętnie sięgnę po poprzednie powieści autorki.