"Kiedy nie pozostaje już nic innego niż walka o przetrwanie, kiedy jest się doprowadzonym do ostateczności, to albo uchodzi się z życiem, albo umiera, i taka jest naturalna kolej rzeczy."
Właśnie takie horrory sprawiają mi najwięcej czytelniczej przyjemności, chętnie zanurzam się w ich świat w poszukiwaniu przygody, która nie tylko zrelaksuje, ale również dostarczy materiału ku różnym przemyśleniom. Powieść przemawia prawdopodobną fabułą, ciekawie zarysowanymi portretami postaci, licznymi odwołaniami do natury człowieka, a także umiejętnie prowadzonym małomiasteczkowym klimatem z doskwierającymi warunkami pogodowymi. Zrównoważona mieszanka ciepłych i zimnych emocji, sprytnie podgrzewanej niepewności i narastającego napięcia.
Zaczyna się spokojnie i niepozornie, acz nieosobliwie, zaglądamy w zwykłą codzienność jednej z amerykańskich rodzin, stopniowo tempo staje się szybsze, a intryga nabiera złożoności, zaś w finalnej odsłonie King mocno podkręca mroczną atmosferę i zaskakuje przebiegiem zdarzeń. Zło czające się pod warstwą powierzchownej serdeczności i poczciwości, przywdziewające maskę opiekuńczości i dobrotliwości. Spojrzenie na świat z ludzkiej perspektywy, wzburzone widzeniem oczami zwierząt, natychmiast przywołujące próby porównań i interpretacji. Strach ostrzegający przed czymś niewiadomym, intuicyjnie odbieranym jako niegodziwe, podpowiadający właściwe wzorce zachowań, ale też intensyfikujące się przerażenie i bezwzględna walka o życie. Okazuje się, że potwory można napotkać wszędzie, także w sennym miasteczku Castle Rock w Maine.
Ludzkie i zwierzęce bestie mają wspólne elementy, podobne cechy, analogiczne wzorce zachowań. Pies morderca lub mężczyzna terroryzujący rodzinę, a może kobieta świadomie osłabiająca więzi z bliskimi, albo wymagająca praca, za którą kryje się przecież pierwiastek człowieczy. I niezwykły zbieg okoliczności, ciąg fatalnych zdarzeń determinujących losy wielu osób. Fantastycznie przybliżona historia, logicznie ułożona fabuła, zgrabnie odwołująca się do uczuć, podkręcająca wyobraźnię, czego chcieć więcej? Oczywiście, współcześnie niektóre z problemów bohaterów znalazłyby szybkie rozwiązanie dzięki dostępnym środkom komunikacji, ale realia życia sprzed niemal czterdziestu lat dodają powieści koloru sepii, ponurości i mroczności.
