Coś zabija dzieciaki

Znacie komiksy z serii "Coś zabija dzieciaki"?????? Jeśli nie, to macie czego żałować?? Ja ten horror pokochałam od pierwszego tomu. ???? Dziś opowiem Wam nieco o czwartej już części tej serii. ????

Główną bohaterką komiksów jest Ericka Slaughter, łowczyni potworów. ???? W pierwszych trzech tomach serii mamy ukazaną pracę dziewczyny, zaś tom czwarty przedstawia, jak cała ta przygoda z potworami się dla niej zaczęła. ???? Opisane jest tutaj dzieciństwo Ericki, wyjaśnia się również, jak trafiła ona do domu Slaughterów i co sprawiło, że została tym, kim została. ???? Tom numer cztery nie jest więc kontynuacją trzeciego, ale prequelem do historii opisanej w poprzednich częściach. ???? Super, że coś takiego się ukazało, ???? bo dużo wnosi, wiele wyjaśnia i pozwala jeszcze bardziej poznać i polubić główną bohaterkę. ????

Tom czwarty serii "Coś zabija dzieciaki" nadal utrzymany jest w klimacie mroku, horroru i tajemnicy. ???? Znajdziemy tu jednak nieco mniej strasznych momentów, które wyparte zostały przez wszechogarniający niepokój. ???? Moim zdaniem ten zabieg wyszedł autorom jak najbardziej na plus, dodając historii jeszcze więcej głębi. ???? Nowością w tomie czwartym są także nieznane nam dotąd postacie.

Grafika w tym komiksie, tak samo jak w poprzednich tomach, jest świetna?????? Niesamowicie poprowadzona kreska i ciemne kadry nadają historii niepowtarzalnego klimatu, doskonale obrazując grozę, którą możemy poczuć jeszcze lepiej. ????

Cała seria "Coś zabija dzieciaki" jest mega wciągająca, klimatyczna i mroczna. ???? To coś wręcz idealnego dla wielbicieli horrorów, krwawych scen oraz wartkiej akcji. ???? Ja z niecierpliwością czekam na kolejne tomy, a Wam polecam zapoznać się z tymi, które już są dostępne. ???? Naprawdę warto??????

Coś zabija dzieciaki 4 to zdecydowanie coś więcej niż tylko kolejna odsłona cyklu. Nie mamy tutaj bowiem do czynienia z bezpośrednią kontynuacją krwawego horroru, który miał miejsce we wspomnianym amerykańskim miasteczku. Tom czwarty jest swoistego rodzaju przerywnikiem, w którym autor, zamiast pchać fabułę do przodu znacząco ją cofa. Jest to więc prequel do historii, którą mieliśmy okazję do tej pory czytać. James Tynion IV ukazuje tu tragiczną przeszłość głównej bohaterki i to jak dołączyła ona do Domu Slaughterów.

Miłośnicy serii mają więc tutaj okazję uzyskać odpowiedzi na niektóre mocno nurtujące ich pytania i rozjaśnić sobie chociaż trochę tą dość mroczną fabułę. Pokazanie licznych tragedii, które dotknęły bohaterkę i tym samym ukształtowały jej psychikę, to tylko jedna część scenariusza. Autor sporo miejsca poświęca również na zaprezentowanie tajemnic Domu Slaughterów. Na kolejnych stronach widzimy między innymi sposób szkolenia rekrutów. Trening, który w głównej mierze opierał się na przemocy (fizycznej i psychicznej). Na łamach komiksu pojawiają się także znani bohaterowie w swoich młodszych wersjach. Ciekawie jest obserwować ich zachowanie, które pod pewnymi względami różni się od tego, co widzieliśmy w poprzednich częściach.

Zaserwowana tutaj historia jest bardzo mocno nacechowana dramatyzmem, który potrafi udzielić się czytelnikowi. Opowieść jest również znacznie mniej mroczna i krwawa niż wcześniejsze tomy. Nie oznacza to jednak, że twórca całkowicie zrezygnował z tych elementów. Mocne i szalone sceny jak najbardziej mają tutaj miejsce, ale nie stanowią one trzonu albumu. Dużo częściej mamy tu do czynienia z ?potworami? w ludzkich skórach niż tymi prawdziwymi czyhającymi w ciemności.

Fascynująca i wciągająca narracja oczywiście kolejny raz idzie w parze z mocno klimatyczną oprawą rysunkową. Szorstki i pozornie prosty styl potrafi mocno przyciągać uwagę odbiorcy komiksu. Werther Dell?Eder bardzo dobrze radzi sobie z pokazaniem młodszych wersji bohaterów, z których emanują sprzeczne emocje (przerażenie, potrzeba bliskości, siła, wściekłość).