Córka nazisty

Greta choruje na alzheimera, chodzi na terapię i próbuje walczyć z przeszłością i wspomnieniami, które się zacierają i jednocześnie wybrzmiewają głośnymi krzykami w jej pamięci. Starsza kobieta jest pewna, że ma w sobie pierwiastek genu zła. Musiała to otrzymać od ojca nazisty... Grzechu ojca przypisuje sobie i z jednej strony próbuje za nie odpokutować a z drugiej jest pełna wiary, że nie zasługuje na szczęście.
Wiecie, że powieści wojenne są lepsze i grosze o tych obozowych nie wspomnę. Autorów często ponosi wyobraźnia i rzeczywistość jest lekko zakrzywiona. Dlatego nie nastawiłam się na jakieś bum, ale ta powieść jest bardzo dobra. To było moje pierwsze spotkanie z tym autorem i było ono udane. W tej powieści, mimo że fikcyjnej, echo przeszłości nieustannie puka do starszej kobiety i nie daje jej wytchnienia. Wspomnienia są tak nachalne, że mogły przyczynić się do choroby i nikt nie potrafi pomóc Grecie i małej dziewczynce, która siedzi w jej głowie.
Powieść pełna emocji i poruszająca o bezwarunkowej miłości dzieci do rodziców.
Zakończenie jest wyjątkowe, nieprawdopodne i możliwe zarazem. Jedna z niewielu powieści o holokauście, która przypadła mi do gustu. Nie jest wysmarowana na szybko, na kolanie byle wybić się na chwytliwym temacie. Fabuła jest przemyślana, faktycznie jakoś tam możliwa a rzeczywistość nie jest wysmarowana w różowych kolorach.

Tematem przewodnim w ?Córce nazisty? jest gen zła, czyli inaczej mówiąc brzemię winy ?dziedziczone? przez kolejne pokolenia. Główna bohaterka powieści ? Greta, ponad siedemdziesięciopięcioletnia kobieta, żyje z takim właśnie poczuciem winy. Wychowana przez ojca ? SS-Haumptsturmfuhrera Martina Rotta, była świadkiem wielu tragicznych historii, jakie rozgrywały się na terenie obozu koncentracyjnego w Lublinie (na Majdanku). Co dzień obrazy w jej głowie nie dają o sobie zapomnieć, a jedyne chwile ulgi i odprężenia zawdzięcza Greta postępującej chorobie alzheimera. Wieloletnia działalność na rzecz pamięci ofiar Holokaustu to, zdaniem kobiety, niewielkie zadośćuczynienie za krzywdy wyrządzone przez nazistów, w tym jej ojca. Greta regularnie uczęszcza na sesje terapeutyczne do Alicji Nowińskiej, co pozwala jej porządkować myśli i wyrzucać z siebie te najbardziej toksyczne. Gdy pewnego dnia przed drzwiami domu staruszki staje Krzysztof Kossowski (syn jej przyjaciela Stanisława) z tajemniczym pamiętnikiem w ręku, Greta nie wie jak ogromne znaczenie będzie to miało dla jej dawnego i obecnego życia...
Max Czornyj nie jest autorem kojarzonym z powieściami obyczajowymi. Wspomniana na wstępie seria z Erykiem Deryło, ?Rzeźnik?, czy nawet nieco spokojniejsza ?Najszczęśliwsza?, to rasowe thrillery z sugestywnymi opisami, po których u co wrażliwszych czytelników mogą występować nudności. Na tym tle ?Córka nazisty? pasuje niczym przysłowiowa pięść do nosa. Kilkukrotnie podczas lektury zerkałem nawet na okładkę by się upewnić, że to rzeczywiście ten autor stoi za czytaną historią. Nawet teraz, pisząc ową recenzję trudno mi w to uwierzyć. Stąd moje odczucia względem ?Córki nazisty? nie są jednoznaczne.

Zastanawiałem się czy jest to kolejna z modnych w ostatnich czasach książek z serii: ?? z Auschwitz?, następna po Tatuażyście, Położnej, Kołysance, Ucieczce, Tajemnicy, Bibliotekarce, Dziecku, Lekarce czy Kopo z Auschwitz jednak z drugiej strony znając i ceniąc twórczość pana Czornyja można spodziewać się kryminału lub thrillera z mocnym i trudnym wątkiem obozowym w tle. ?Córka nazisty? jest połączeniem obydwu tych spraw jednak jej konstrukcja, sposób przekazania oraz pomysł jest całkowicie inny a finał zaskakujący. To opowieść rozgrywająca się na dwóch płaszczyznach czasowych, to historia dwóch dziewczyn-kobiet, to pokazanie piekła obozu z dwóch całkowicie odmiennych a jednak połączonych losem i historią perspektyw. Ponad osiemdziesięcioletnia Greta Rott wspomina swoje życie, walczy z upiorami przeszłości, obwinia się jako Niemka i córka nazisty oraz ?posiadaczka? tzw. genu zła o wszystkie okrucieństwa hitlerowskie. Podczas jednej z sesji terapii u pani psycholog Greta otrzymuje dziennik ze wspomnieniami młodej Anny Dunajewskiej córki hrabiego. Rozpoznaje w niej dziewczynkę która w czasie wojny pełniła służbę w obozowym domu jej ojca Hauptsturmfuhrerem SS Martina Rotta. Autor kontynuuje ? po historii Józefa Cyppka w ?Rzeźniku? opowieść o złu które tkwi w człowieku niezależnie od czasów i miejsca gdzie przyszło mu żyć. Po raz kolejny pan Czornyj potwierdza, że jest w czołówce polskich pisarzy a po Jego książki można sięgać ?w ciemno?

STARUSZKA Z ALZHEIMEREM, CÓRKA NAZISTY? I?
Czasami zamknięta w sobie nie rozpoznaje ludzi, którzy wymawiają jej imię. Traktuje ich jak obcych, z dystansem i chłodną pogardą. Kiedy choroba na chwilę odpuszcza, powraca wspomnieniami do trudnych czasów, nieustannie zadręczając się myślą, że przecież w przeszłości mogła coś zrobić. Była córką nazisty, owszem, i choć sama w sobie nie była zła, nosiła i nosi gen, który o wszystkim przesądza. To wystarcza, by Greta nie mogła zaznać spokoju. Teraz w jej ręce trafia pewien dziennik. Pamiętnik, który budzi uśpione dawno temu emocje. Czy dzięki niemu obraz zatwardziałej staruszki ulegnie zmianie? Czy przyniesie jej ulgę, a może wręcz przeciwnie? Główna bohaterka staje się obrazem człowieka, który na wskutek systemu został przydzielony do konkretnej grupy osób. W czasach wojny ludzi dzielono nie wedle czynów, ale wedle ras ? na tych lepszych i gorszych, tych, którym wolno było żyć i tych, którzy umierali. Autor, za pomocą Grety doskonale odzwierciedla piętno tkwiące w ludziach, którym przyszło oglądać krwawe obrazy , a zarazem sprytnie przeplata to portretem psychologicznym osoby cierpiącej na alzheimera. Gwarantuję jednak, że to, co najlepsze dla tej postaci, zostało zarezerwowane na sam koniec.

DZIEWCZYNA Z PAMIĘTNIKA
W powieści przeplata się motyw pamiętnika pewnej młodej dziewczyny, która trafia w ręce hitlerowców wraz ze swoją mamą. Rozpisana na kartkach dziennika droga do obozu, obraz krwi, niepewności jutra, głodu i panoszącej się śmierci. Czy Anna wciąż żyje? Czy udało się jej przetrwać piekło, w którym się znalazła? I jak w ręce Grety trafiają notatki niniejszej dziewczyny? Max Czornyj wprowadza w treść także dwóch przedstawicieli współczesnego, nieco młodszego pokolenia. Jest Alicja Nowińska, pani psycholog, która prowadzi terapię zastanawiając się nad jej docelowym działaniem i powątpiewając w jej skuteczność. Skupiona na swojej pracy i niebawiąca się w przelotne kontakty stara się rozpracować umysł Grety, a staruszka, choć specyficzna, nie chce pracować z nikim innym. Jest i Krzysztof, który pewnego dnia niespodziewanie zagaduje Alicję na ulicy. Nieustępliwy mężczyzna, ale mający sporo do opowiedzenia. Uważam, że kosztem przedstawicieli starszego pokolenia autor potraktował Alicję i Krzysztofa nieco bardziej neutralnym, ale wystarczającym obrazem cech.

MYLĄCA OKŁADKA I PODSUMOWANIE
Sięgając po tę książkę, wiedziona sugestią dyktowaną przez okładkę, spodziewałam się historii miłosnej rozegranej w czasach wojny. I choć miłość pomiędzy kobietą i mężczyzną się tutaj pojawia, jest raczej bladym wątkiem drugiego planu. ?Córka nazisty? to przede wszystkim powieść o uspokajaniu swojego sumienia. O obrazie wojny, która choć doczekała się końca, w umysłach wielu ludzi wciąż trwa, z niezniszczalnym piętnem i poczuciem strachu czy win. O śmierci, która niesprawiedliwie dotknęła tak wielu niewinnych ludzi. W końcu o genie zła, z odpowiedzią na pytanie, czy takowy faktycznie istnieje. Choć całość płynęła rozmaitym tempem, przeplatana wewnętrznymi rozterkami, pojawiły się emocje, a zakończenie wprawiło mnie w osłupienie. Max Czornyj rzucił w końcowej fazie na całą historię nieco inne światło. Choć o jego kryminałach słyszałam wiele dobrego, sama nie miałam okazji po nie sięgnąć. Niemniej jednak mogę śmiało stwierdzić, że w tej literackiej wersji sprawdził się aż nadto dobrze.

...

Sięgając po książkę Maxa Czornyja oczywiście spodziewałam się krwawego kryminału. Jakież było moje zdziwienie po kilku przeczytanych stronach "Córki nazisty", że brakuje tego, co wg mnie przyciąga do twórczości tego autora. Na szczęście książka nie rozczarowuje, a wręcz przeciwnie intryguje i wciąga. Podejmując tematykę nazizmu zmusza czytelnika do myślenia - nakazuje wrócić myślami do tych nieludzkich czasów i podjąć próbę oceny ludzi wówczas żyjących. Przez chwilę skupić się na ich emocjach, zastanowić nad złożonością ludzkiej duszy.
Książka pokazuje zawiłości ludzkiej psychiki, która na skutek traumatycznych doświadczeń wypiera prawdę i wybiera to, co pozwala jej przetrwać. Jednak powieść nie daje jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o istnienie genu zła. Każdy czytelnik musi sam znaleźć na to odpowiedź.

"Nic nie jest czarno-białe. (...) Nikt z nas nie jest tylko dobry albo tylko zły". - to słowa, które wg mnie stanowią kwintesencję "Córki nazisty". Świetna lektura, ale z pewnością nie na plażę i nie na letni czas. Polecam wszystkim, którzy lubią powieści psychologiczne i zaskakujące zakończenia. Życzę miłej lektury i wielu refleksji

Ostatnio na rynku pojawiło się dużo książek o tematyce II Wojny Światowej, jednak większość z nich przedstawia wydarzenia z perspektywy ofiar. W tym przypadku mamy do czynienia z tą drugą, ?złą? stroną, a mianowicie z bliską osobą wojennego oprawcy. ?Córka nazisty? to moje pierwsze spotkanie z twórczością Maxa Czornyja.
Główną bohaterką jest starsza kobieta, Greta, która cierpi na Alzheimera. Często nie może przypomnieć sobie kim są otaczające ją osoby lub czym zajmowała się przed chwilą, jednak wciąż ma w pamięci wydarzenia sprzed wielu lat. Nie zapomniała, że jest córką nazisty, kapitana SS, który uczynił dużo zła i skazał wiele osób na cierpienie, a z drugiej strony był kochającym i oddanym ojcem. Greta uważa, że została obarczona genem zła i nie może pogodzić się ze swoją przeszłością. Stara się odpokutować za grzechy popełnione przez ojca, jednak jest to dla niej bardzo trudne.
Pewnego razu główna bohaterka otrzymuje dziennik należący do Anny, dziewczynki, która wraz z matką trafiła do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Czytanie pamiętnika jest dla Grety niezwykle trudną przeprawą, powracają wspomnienia i emocje sprzed kilkudziesięciu lat, o których bohaterka nie pamiętała, część z nich przeżywa na nowo. Wraz z dalsza lekturą, Greta pogrąża się w smutku i poczuciu winy. Zakończenie dziennika jest dla kobiety wielkim zaskoczeniem.
?Córka nazisty? to książka o trudnych, wojennych czasach, których piętno odbija się wiele lat później i determinuje postrzeganie całego życia. Historia opisana została bardzo dokładnie, w przemyślany sposób. Poznajemy ją z różnych perspektyw, głównie Grety i Anny, ale również innych postaci, dlatego otrzymujemy pełen obraz sytuacji. Opowieść czyta się szybko, bo trzyma w niepewności i z każdą kolejną stroną chce się poznać dalsze losy bohaterów.
Na plus mogę zaliczyć także przedstawienie bohaterów oraz opisy obozu i wojennej rzeczywistości, które nie są sztucznie przesadzone lub, wręcz przeciwnie, spłycone, co zdarzało mi się zauważyć w powieściach o podobnej tematyce; uważam, że dobrze oddają ówczesne, tragiczne realia (moja jedyna uwaga odnosi się do małej historycznej nieścisłości ? na Majdanku nie tatuowano więźniów, więc przybywając do obozu, Anna nie mogła otrzymać takiego numeru na ręce).
Podsumowując, książka jest warta polecenia, zmusza czytelnika do zastanowienia się i pochylenia nad zagadnieniami poruszonymi w historii, szczególnie dotyczącymi przeszłości i jej wpływu na dalsze życie, wciąga od pierwszej strony, a finalnie bardzo zaskakuje.

Czy istnieje coś takiego jak gen zła? Czy winy można dziedziczyć, a dzieci powinny odpowiadać za zbrodnie swoich rodziców? ?Córka nazisty? to książka, która zada wiele trudnych pytań.

Greta czuje się winna krzywd wyrządzonych przez swojego ojca. Całe życie prześladuje ją cień wojny i okropności, których dopuścił się jej tatuś. A przecież bywał też kochający! Nie raz był dla Grety wsparciem, cudownym rodzicem i kompanem zabaw. Ta myśl dodatkowo ją dobija, bo jednocześnie go kocha i nienawidzi. Żeby znaleźć spokój przed śmiercią, próbuje pogodzić się z przeszłością. Jednak jej terapia nie będzie prosta, bo z każdym dniem ma coraz większe problemy z pamięcią. Czy zdąży? Czy wystarczy jej sił?

?Córka nazisty? to książka niezwykła i to pod wieloma względami. Przede wszystkim już sama jej konstrukcja zwiększa przyjemność czytania. Historia opowiadana jest naprzemiennie z różnych perspektyw i w różnych okresach czasowych. Prawdę o przeszłości Grety poznajemy stopniowo, niechronologicznie, z każdą stroną coraz bardziej angażując się w jej historię.

Trzeba przyznać, że opowieść pochłonęła mnie już od pierwszych słów. Ciekawe połączenie teraźniejszości i przeszłości zaskutkowało nową perspektywą. Chociaż spodziewałam się, że powieść będzie bardziej oryginalna, to akurat tego nie udało się osiągnąć. Fabuła jest naprawdę intrygująca, ale mimo wszystko średnio nowatorska. Autor jedynie momentami odchodzi od tego, jak temat zazwyczaj przedstawiany jest w literaturze. Tak samo, chociaż zakończenie było mocne, to w pewien sposób przewidywalne (może nie od początku, ale jakoś w ? książki domyślałam się finału).

Nie można za to odmówić opowieści emocji. Na strony tej książki ?przelano? całe morze emocji, czasem bardzo skrajnych, z reguły trudnych, a momentami kontrowersyjnych. To nie jest tak, że cała opowieść dzieje się w obozie śmierci, ale w żaden sposób nie łagodzi to przekazu. Losy naszej bohaterki były ciężkie i niejednoznaczne. Z piętnem ?córki nazisty? mierzy się przez całe życie, a zrozumienie innych ludzi to nie jest coś, czego można się spodziewać tuż po wojnie.

Nie bez znaczenia jest też świetna kreacja bohaterów, zarówno tych pierwszoplanowych, jak i pobocznych. Ich emocje udzielają się czytelnikowi, są ludźmi ?z krwi i kości?, przez co opowieść sprawia wrażenie autentycznej relacji.

?Córka nazisty? nie jest łatwą książką, ale bez wątpienia to historia, którą warto poznać. Zdecydowanie polecam i to nie tylko osobom, które często sięgają po tzw. literaturę obozową. Nawet jeśli zazwyczaj unikacie tego typu opowieści, tym razem zaryzykujcie. Książka nie jest drastyczna, ale przekazuje wiele wartości i emocji.

Gdybym miała opisać ? Córkę Nazisty? w trzech słowach, to brzmiałyby one następująco: fantastyczna, poruszająca, nie dająca o sobie zapomnieć.
Jest to powieść, w której nie ma teraźniejszości bez przeszłości, właśnie ona odgrywa tu decydującą rolę.
Max Czornyj w swoim utworze przedstawia II wojnę światową w dosyć nietypowy sposób.
Oprócz tego, że czytelnik obserwuje wydarzenia pełne cierpienia, tajemnic i radości z perspektywy dziecka, to do tego to dziecko jest córką SS-Hauptsturmführera Rotta.
Greta to postać pełna zagadek, czytelnik nigdy nie może być pewny co zaraz zrobi bądź powie.
Przez to czytanie staje się jeszcze bardziej ekscytujące.
Na pewno jest to książka, która zasługuję na przeczytanie.
Ukazanie ludzkiej natury, to do czego jest zdolny człowiek, aż po fakt winy niezawinionej sprawia, że powieść porusza do głębi i skłania do refleksji.
Dialogi, rozwój akcji i styl pisania są na tyle interesujące, że nie da się odłożyć tej powieści.
Czytelnik pragnie coraz to więcej i co najważniejsze nie jest zawiedziony.
Tak samo jak do przeczytania ? Córki Nazisty? zachęciły mnie dwa pierwsze zdania na okładce, tak samo polecam ją każdej osobie, która się waha bądź nie wie co przeczytać.

Napisano już wiele książek o tematyce II Wojny Światowej. "Córka nazisty" nie jest jednak kolejną przewidywalną historią wojenną, z mniej lub bardziej tragicznym zakończeniem. Tak naprawdę zagłębiamy się w niej w meandry ludzkiej psychiki - kwestie winy i przebaczenia; zapomnienia i zrozumienia.

Główną bohaterką powieści jest cierpiąca na chorobę Alzheimera Greta. Choroba ta jest dla niej ukojeniem i możliwością zapomnienia, ale jak sama twierdzi, również karą boską za grzechy ojca nazisty i życie w cieniu kominów krematorium obozu na Majdanku. Kobieta całe życie próbowała odpokutować krzywdy, które wyrządził funkcjonujący w morderczym nazistowskim systemie, ojciec. Żyje jednak w przeświadczeniu, że jak każde dziecko nazisty, posiada gen zła.
Równocześnie poznajemy historię Anny. To dziewczynka, którą okoliczności wyrywają z beztroskiego dzieciństwa upływającego na psotach ze służącą Lusią. Anna trafia wraz z matką do obozu. Formą przetrwania morderczej podróży i obozowej gehenny jest tworzenie dziennika, który pisze z myślą o ukochanym ojcu.

"Córka nazisty" to Max Czornyj w zupełnie innym wydaniu. W sposób bardzo subtelny i dojrzały przedstawia historię zagubionej kobiety i jej stopniowego wyzwalania się z poczucia wstydu za wydarzenia, na które nie miała najmniejszego wpływu. Z jednej strony jest to historia o życiu z piętnem i próbą rozliczenia z kochającym, ale mającym diabelskie oblicze, ojcem. Opowieść o dysonansie ludzkiej duszy i o tym, że nic nie jest czarne albo białe. Z drugiej strony jest to historia o ludzkiej sile i harcie ducha, o tym, że to nasze czyny decydują o tym, jak widzą nas inni.

Gorąco zachęcam do przeczytania "Córki nazisty", opowieści wielopłaszczyznowej, która w swoim finale bardzo Was zaskoczy (bo nic nie jest oczywiste, jak się na początku wydaje).

Naukowców od dawien dawna intryguje wpływ genetyki na osobowość człowieka. Czy istnieje coś takiego jak gen zła? Czy dziedziczymy po przodkach zło? Czy geny predysponują nas bardziej do jego czynienia? Czy jesteśmy odpowiedzialni za czyny i postępowanie naszych rodziców?

Na te wszystkie pytania szuka odpowiedzi Max Czornyj w swej najnowszej powieści "Córka nazisty". Autor znany z kryminałów i thrillerów postanowił sięgnąć po tematykę wojenno-obyczajową. W powieści porusza kwestię godzenia się z przeszłością, przebaczenia innym, ale przede wszystkim sobie, a także pokazuje, że czasem by odnaleźć ukojenie duszy i spokój sumienia trzeba stanąć oko w oko z prawdą i się z nią zmierzyć.

Greta, jako córka SS - mana, przez całe życie zmagała się z ciężarem doświadczeń i wspomnień, które związane są z życiem obok obozu koncentracyjnego. Przekonana, że odziedziczyła po ojcu gen zła, za wszelką cenę starała się być dobrym człowiekiem, i swoim życiem odpokutować za czyny ojca. Uważa, że jej choroba jest karą od Boga, za zło, które wyrządził jej ojciec.
Od lat uczęszcza na terapię do Alicji Nowińskiej by uporać się z dręczącymi ją demonami od lat dzieciństwa.

Greta czuje się naznaczona piętnem zła, uważa, że nigdy nie uzyska przebaczenia za winy ojca i że nigdy ich nie odpokutuje.
Wszystko zmienia się gdy w jej ręce, przy pomocy Stanisława, jej przyjaciela, i Krzysztofa jego syna, trafia pewien stary brulion, będący dziennikiem dziewczynki, Anny, więźniarki obozu w Majdanku. Czytając Greta musi zmierzyć się z prawdą i przeszłością, którą od lat starała się upchnąć w najciemniejsze zakamarki swej pamięci. Prawda zaskoczy nie tylko naszą bohaterkę, ale i czytelnika. Piszę szczerze, zakończenie mnie zaskoczyło. Lektura dziennika stanie się swoistym katharsis dla Grety. Dzięki niemu będzie potrafiła przebaczyć sama sobie, a także przestanie obwiniać się za zło, którego świadkiem była.

"Córka nazisty" to wzruszająca opowieść o trudnych, nieludzkich czasach, czasach wojennych. Historia o dzieciństwie w cieniu obozu koncentracyjnego i pieców krematoryjnych, spowitym w unoszącym się dymie ze spalonych ludzkich ciał. Historia o miłości, przyjaźni, nadziei, woli życia, która daje siłę do walki o przetrwanie. Jest to powieść także o odkupieniu, przebaczeniu i pogodzeniu się z przeszłością, z prawdą, która niejednokrotnie jest bolesna. Powieść ta także pokazuje, jak traumatyczne wydarzenia wojenne potrafią wpłynąć na ludzką psychikę, jak kruchy i delikatny jest człowiek, jak uciekając przed dramatycznymi wspomnieniami i traumą, gubi się w swoim fikcyjnym świecie i sam nie wie co jest prawdą a co kłamstwem.

Książkę czyta się szybko, wręcz pochłania. Podzielona jest na rozdziały pisane z perspektywy Grety, Krzysztofa i Anny. Przeważają rozdziały, które są wspomnieniami Grety i zapiskami z pamiętnika Anny. Dzięki temu historię życia bohaterów poznajemy wyczerpująco i dogłębnie. "Córka nazisty" jest poruszającą powieścią, ale także ważną. Pokazuje, że trzeba od przeszłości odciąć się grubą kreską, pamiętać by historia nigdy się nie powtórzyła, ale przebaczyć. I żyć dalej, i nie obwiniać się za czyny innych, jeśli nawet byliby to nasi bliscy, bo nie odpowiadamy za zło całego świata, jeśli za jakieś odpowiadamy, to tylko uczynione przez nas. I najważniejsze, nie nosimy w sobie genu zła. To czy jesteśmy dobrzy czy źli, zależy tylko i wyłącznie od nas. I nie ma co obarczać winą genów. Sami wybieramy ścieżkę, którą podążamy przez życie. Wiadomym jest, że środowisko, wychowanie, wartości jakie przekazują nam rodzice, dziadkowie ma wpływ na nasz światopogląd i osobowość, ale to my sami kształtujemy siebie i jako istoty rozumne potrafimy odróżnić dobro od zła. To kim jesteśmy i jacy będziemy zależy tylko i wyłącznie od nas samych. I to my decydujemy ile w nas jest dobra, a ile zła i które z nich będzie przeważać szalę w naszym życiu.
"Córka nazisty" to powieść wywołująca wiele emocji, wzruszeń, a także skłaniająca do rozmyślań o naturze człowieka, po mojej recenzji, widać że i mnie skłoniła do przemyśleń, bo znów się rozpisałam ? Podsumowując, bardzo dobra książka, polecam !

" Potem niech ku pamięci zawsze ktoś go czyta aż do końca świata. I dłużej bo przecież świat już raz się skończył"

Córka nazisty to powieść, która opisuje okropne czasy II wojny światowej oraz pozwala przeżyć, przeanalizować życie głównej bohaterki.

Główną postacią jest cierpiąca na Alzheimera Greta. Czesto powtarza, że dzięki chorobie może zapomnieć o przeszłości.
Niestety przeszłość przypomina się za sprawą dziennika Anny, który otrzymuje dzięki swojej terapeutce Alicji.
Alicja ma nadzieję, że Greta czytając dziennik uspokoi swoje sumienie, a także zrozumie, że była tylko dzieckiem, gdy to wszystko się zaczęło.
Greta uważa, że odziedziczyła gen zła, bo jest córką człowieka, który odpowiada za śmierć wielu ludzi.

Głównej bohaterce udaje się dotrwać do ostatniej strony dziennika.
Nie była to łatwa podróż po stronach pełnych cierpienia, zła i wspomnień, od których chciała uciec.
Może w końcu zrozumie, kim jest córką nazisty, ofiarą czy...

Jak to autor ma w zwyczaju opisy są bardzo szczegółowe i zostają w pamięci na dłużej.
Przyznam się, że byłam sceptycznie nastawiona co do nowej książki Maxa Czornyja, bałam się, że pisząc świetne i mocne kryminały nie poradzi sobie z tak delikatnym tematem jakim jest holocaust.
Nic bardziej mylnego. Autor, oprócz historii Grety przypomniał nam, jaki człowiek człowiekowi potrafi zgotować los.

Czy istnieje gen zła ?

Niektóre cechy dziedziczymy po rodzinie ale czy można odziedziczyć geny zła?

Greta wierzy w to,że od zawsze była i jest złym człowiekiem gdyż odziedziczyła to po swoim Ojcu,który był nazistą. Była przez to gnębiona
i wyzywana. Dla niej ojciec był dobry człowiekiem , miał swoje za uszami ale wierzyła w jego dobro. Może o złych rzeczach
starała się nie pamiętać lub je wyparła? Z jej pamięcią jednak było źle, alzheimer rujnował jej wspomnienia i rzeczywistość.
Nie chciała umierać z myślą o tym,że jej ojciec wyrządził wiele złego i w pewnym stopniu i ona jest taka jak on. Chodząc na terapię jej samopoczucie
było trochę lepsze choć jej wspomnienia dalej były zamazane.
Gdy dostała pamiętnik Anny,która trafiła do obozu wraz z matką jej wspomnienia zaczynają powracać. Doszła nawet do wniosku,że poznała
Annę a jej pamiętnik wzbudza w niej wiele emocji.
Czytając go,  na chwilę choroba przestawała istnieć. Chciała dowiedzieć się czy Anna żyje i jak potoczyły się jej losy, jednak nie dokończyła
jeszcze czytać całego pamiętnika,który na końcu odmieni jej przemyślenia i obróci wszystko o 180 stopni.

Muszę przyznać,że nowa odsłona autora thrillerów przypadła mi do gustu. Fabuła była przemyślana i dobrze dopracowana. Już sam fakt,że
jest tam tło obozowe wzbudza ciekawość.Na rynku wydawniczym jest sporo tego typu powieści, ale Czornyj podołał wyzwaniu i dał nam
coś zupełnie innego i bardzo wciągającego.
Od początku było to coś na wzór układanki, w której główna bohaterka układa elementy i tworzy całość a zwieńczeniem tej układanki
jest taka naprawdę ona sama, jej przeszłość i teraźniejszość i walka z chorobą.

Książki, w których poruszany jest los ludzi żyjących w czasie II wojny światowej zawsze mnie interesowały. Lektura takich powieści pozwalała mi choć na chwilę wczuć się w to co przeżyli świadkowie tych okrutnych wydarzeń. Dzięki Wydawnictwu FILIA na polski rynek trafiła książka ?Córka Nazisty?, którą napisał Max Czornyj. Oczywistym dla mnie było,że muszę dołączyć ją do mojej biblioteczki.

Max Czornyj, mimo że znany jest z trzymających w napięciu trillerów i kryminałów, które są bardzo dobrze oceniane przez czytelników tym razem przedstawia nam historię,, której tłem jest okrucieństwo wojny i cierpienie niewinnych.

Poznajcie Gretę, starszą kobietę chorującą na Alzheimera, która żyje z piętnem bycia córką człowieka odpowiedzialnego za śmierć wielu ludzi. Jej historia nie daje jej spokoju, dlatego od kilku lat szuka pocieszenia na terapii, którą prowadzi młoda kobieta - Alicja. Spotkania te mają jej pomóc w poradzeniu sobie i zaakcepotwaniu swojego życia. Pewnego dnia Greta otrzymuje dziennik dziewczynki o imieniu Anna, która doświadczyła okropności II wojny światowej. Razem z matką trafiła do obozu na Majdanku. Poruszona lekturą, Greta zaczyna przypominać sobie sceny ze swojego własnego życia i odkrywa, że znała Annę. Niespodziewana lektura nie pomaga Grecie, wręcz przeciwnie kobieta pogrąża się w smutku coraz bardziej, a obawa o to co zrobił jej ojciec małej Annie i jej matce są nie do zniesienia. Jednak jak to w życiu bywa również i los Grety odwraca się o 180 stopni, a lektura dziennika wszystko zmienia. Czy powinniśmy płacić za grzechy rodziców i czy jest możliwe życie z piętnem dziecka,którego ojciec uczynił tyle złego?

?Córka Nazisty? wzrusza, daje do myślenia i pozwala odpowiedzieć na pytanie czy istnieje coś takiego jak gen zła? Serdecznie zapraszam was do lektury.

Greta żyje z piętnem, który nie pozwala jej zapomnieć o przeszłości. Mimo nasilającego się Alzheimera pamięta, że tkwi w niej gen zła, bo jest córką człowieka, który odpowiada za śmierć wielu niewinnych osób. Dlatego też od kilku lat chodzi na terapię do Alicji, która stara się pomóc jej uporać z traumą z dzieciństwa.
Pewnego dnia dostaje do przeczytania pamiętnik Anny ? dziewczynki, która wraz z matką trafiła do obozu na Majdanku. Czytając te wspomnienia, jej pamięć powoli się odblokowuje i Greta przypomina sobie coraz więcej rzeczy z czasów wojny. W pewnym momencie uświadamia sobie również, że dawno temu bardzo dobrze znała Annę. Wraz z kolejnymi stronami pamiętnika przeżywa coraz większe katusze, bojąc się odkrycia prawdy o swoim dawnym życiu i roli ojca w życiu Anny i jej matki. Jednak to, co czeka na nią na końcu historii, zaskakuje ją i całkowicie zmienia jej życie. Prawda o jej przeszłości okazuje się być wybawieniem. Ciężki kamień spada jej z serca, a bliscy oddychają z ulgą, widząc jej łzy szczęścia. Ale czy na pewno Greta poznała całą prawdę?

Najnowsza powieść Maxa Czornyja to dla wielu osób zaskoczenie. Autor znany dotychczas z niezwykle mocnych thrillerów zmierza się z tematyką drugiej wojny światowej. Czy jest w tym wiarygodny? Przyznam szczerze, że nie wiedziałam czego się spodziewać po tej książce. Uwielbiam brutalne thrillery Maxa Czornyja i bałam się, że nie poradzi sobie z tak delikatną tematyką. Jednak myliłam się. Powieść ?Córka nazisty? to przejmująca i niezwykle wzruszająca historia. To powieść o cierpieniu, o miłości i trudnych wyborach. Głównym narratorem jest Greta i to jej Max Czornyj poświęca przede wszystkim uwagę - pokazuje czytelnikom jak olbrzymim obciążeniem dla psychiki małego dziecka była świadomość, że najbliższa mu osoba potrafi być tak brutalna dla innych i bez najmniejszego wahania potrafi zabić kogoś, kto jest dużo słabszy od niego i nie może się bronić. Pozostałe rozdziały to fragmenty pamiętnika Anny czytanego przez Gretę oraz wypowiedzi innych bohaterów książki. Jednak choć autor skupia uwagę głównie na przeżyciach Grety związanych ze wspomnieniami z czasów II wojny światowej, to nie sposób nie zwrócić uwagi na wątek związany z jej chorobą. Kłopoty z pamięcią z jednej strony pozwalają wyprzeć z pamięci złe wspomnienia, z drugiej niszczą jej relacje z otoczeniem. Raz stają się wybawieniem, dzięki któremu bohaterka zapomina o trudnej przeszłości, w innym momencie wywołują łzy u najbliższych, gdy kobieta nie rozpoznaje twarzy tych, którzy są najbliżsi jej sercu. Czytanie pamiętnika ma być sposobem na chociaż częściowe odzyskanie pamięci i tak się staje, ale? No właśnie, nie będę pisać nic więcej. Przeczytajcie po prostu ?Córkę nazisty? ? jestem pewna, że Was wzruszy, zaciekawi i przede wszystkim bardzo zaskoczy.