Córka Lasu

Główna bohaterka Sorcha ma sześciu braci, których bardzo kocha. Pewnego dnia zostaje rzucona na nich straszliwa klątwa. Tylko Sorcha może ją z nich zdjąć wykonując bardzo ciężkie i trudne zadanie.

Sam początek książki średnio przypadł mi do gustu. Przytłoczyły mnie strasznie długie opisy oraz sposób w jaki bracia traktowali Sorche. To powodowało, że bardzo opornie szło mi czytanie. Przez chwilę chciałam ją odłożyć na jakiś czas. Nawet nie zdajecie sobie sprawy jakbym tego żałowała.
Ta książka jest genialna. W Córce Lasu urzekło mnie połączenie fantastyki z legendą. Już nie pamiętam, kiedy jakakolwiek książka doprowadziła mnie do potoku łez. Przeżywałam wspólnie z Sorchą jej wszystkie wzloty i upadki. Ciężko mi ubrać w słowa jak ta książka jest niesamowita i jak głęboko poruszyła moje serce. Ta historia jest pełna bólu i cierpienia, ale też nadziei, miłości i walki o rodzinę. Czuć magiczny baśniowy klimat, który z każdą kolejną stroną mnie doszczętnie pochłaniał. To jedna z tych książek po przeczytaniu, których czujecie pustkę i nie macie ochoty sięgać po nic innego. Nie zrażajcie się początkiem, bo później nie będziecie wstanie się od niej oderwać.

Już teraz mogę powiedzieć, że jest to jedna z najlepszych książek tego roku. Polecam ją każdemu. Będziecie zakochani w niej tak samo jak ja, a baśniowy klimat otuli was jak ciepły kocyk.

"Sorcho - powiedziała kobieta głosem, który zabrzmiał niczym nieprzyjemna muzyka. - Przed tobą długa podróż. Po drodze nie będzie czasu na łzy."
*
Siedmiorzecze to niezwykły zakątek, otoczony lasami i chroniony przez magię starszą niż czas. Jest on domem Lorda Columa, jego sześciu synów i córki Sorchy - rodzeństwa, które połączła niezwykła więź. Jednak nad Siedmiorzeczem pojawia się widmo nieszczęścia i to nie za sprawą trwającej wojny z Brytami. Najgorsze zło zadomawia się w murach twierdzy i doprowadza do tragedii, która ma wszystkich bezpowrotnie odmienić. Okrutna klątwa, rozłąka z bliskimi, stara magia i bezlitosna misja. Czy to aby nie za duże brzemię dla "Córki Lasu" ?
*
Zachwycająca, magiczna, pełna wzruszeń i niepowtarzalna, taka jest właśnie dla mnie historia Sorchy, jej sześciu braci i więzi, które raz powstałe nie mogą zostać zerwane.
*
Powolny, przepełniony pięknymi opisami początek, przybliżający postacie (które bez wahania pokochałam), był dla mnie na początku dość senną przeprawą. Jednak zaskakujące rozwinięcie, które wielokrotnie łamie serce oraz zakończenie, które moim zdanie jest piękne i okrutne zarazem nie tylko bezpowrotnie mnie rozbudziły, ale też sprawiły, że przez te 600 stron przepłynęłam.
*
Za największą zaletę uważam genialne wykorzystanie znanej legendy i stworzenie dla niej mroczniejszej otoczki, przez co książka zyskała niepowtarzalny klimat.
*
Jedyne "ale" jakie mam to powtarzane informacje, które niestety momentami sprawiały, że styl autorki odrobinę tracił w moich oczach.
*
W ostatecznym rozrachunku "Córkę lasu" oceniam na 10/10. Jest to książka, która nie tylko mnie oczarowała ale też zostanie ze mną na długo.

?Córka lasu? jest to retelling baśni Braci Grimm ?Sześć łabędzi?, której tak dobrze nie pamiętam.
Świat przedstawiony został dobrze i ciekawie wykreowany. Jest to tajemnicze miejsce, pełne magi i magicznych istot, w które wierzą mieszkańcy Siedmiorzecza. Lud ten umie świetnie opowiadać historie, legendy, które urzekły mnie swoim klimatem, szczęśliwym zakończeniem. Fabuła jest ciekawa. Nie mamy tutaj jakiś zawrotnych akcji czy dużej ich ilości. Rozdziały są bardzo długie - mniej więcej mają po 40, 50 stron. Po pewnym czasie się obawiałam, że może się okazać nudna książka, jednak i tu autorka zaskakuje. Sorcha ma zrobić sześć koszul i ma milczeć przy tym, jednak pojawiają się problemy, którym musi stawić czoło, przez co książka staje się ciekawsza i ciężko ją odłożyć.
Bohaterowie są dobrze wykreowani i bardzo różnorodni. Na początku miałam problem z zapamiętaniem braci Sorchy i czym się zajmą, interesują. Główna bohaterka Sorcha, z której perspektywy poznajemy wydarzenia, jest bardzo odważna jak na swój wiek, zajmuje zielarstwem i pomaganiem swojemu ludowi.
?Córka lasu? jest to pełna bólu, cierpienia, mroku, poświęcenia, miłości i przeciwności losu książka. Czyta się ją dość szybko, pomimo jej dużej ilości stron - 643. Czytając nie mogłam się oderwać i towarzyszyło mi dużo emocji - szczęście, strach, zdziwienie czy podziw. Nieraz to mi się nawet łezka w oku zakręciła. Kiedy długo czytałam o tym milczeniu Sorchy, po pewnym czasie zastanawiałam się czy mogę się odezwać. Co ta książka ze mną zrobiła! ???? Wszystkim fanom, fantastyki polecam bardzo zapoznać się z tą książka, a ja zabieram się za tom drugi. Czytaliście? Macie w planach?

Sorcha jest najmłodszą i jedyną córką Lorda Columa, ma siedmiu starszych braci. Niestety nie ma w jej krainie spokoju - najeźdźcy zza morza cały czas atakują i przynoszą zamęt, wojnę i zniszczenie. Jednak wróg pojawia się jeszcze w twierdzy. Pewnego razu ojciec Sorchy przyprowadza ze sobą Lady Oonagh, którą bierze sobie za żonę. Wiedźma, czarownica - Lady Oonagh rzuca na braci zaklęcie. Żeby uratować braci Sorcha musi się podjąć bardzo trudnego zadania i wykonać je w milczeniu inaczej nigdy nie da się uratować jej braci. Podejmuje się tego wyzwania, jednak nie wie, że spotkają nią różne przeciwności i problemy. Czy uda się Sorchy uratować braci? Co jeszcze ją spotka na tej krętej drodze?