Córka Króla Piratów

Klimat piratów nieznany był mi do pewnego czasu. Ba! Mojej uwagi nie przyciągnęli nawet słynni ?Piraci z Karaibów?, przy czym cały ten wątek sprawiał dla mnie wrażenie nudnego - bo co interesujące będzie w bandzie ludzi, dryfujących po morzu? Kilka bitew, kapitan i statek. W dodatku! Statek, który jest przecież niemałym ograniczeniem dla miejsca historii. Ciągle zamknięci na burcie, śmierdzącej solą i rybami.
Przecież to nie ma prawa być ciekawe, prawda?
Aktualnie zastanawiam się, dlaczego zwlekałam tak wiele czasu, bowiem fandom piratów, tego całego morskiego klimatu - szybko okazał się wkroczyć w moje gusta. Efektownie, nagle i pełną miara. A przyczyniła się do tego książka pt. ?Córka Króla Piratów", której autorką jest Tricia Levenseller.
Przysięgam! Świat, jaki poznawałam w trakcie tej lektury dosłownie zawładnął moim sercem. Alosa, jako córka niezłomnego i okrutnego króla - wyrasta na silną kobietę. I jest to ważny element - dlatego książka nie przypadnie raczej do gustu tym, którzy preferują u żeńskich postaci delikatność. Rudowłosa kapitan dostaje do wypełnienia misję, tak ważną i istotną, a gdzieś w tle jej działania, przemyka się męska postać.
Dwa różne światy - podobne historie.
W porównaniu z drugą częścią tej książki, względem romansowym uznaję ją za lepszą. Zdecydowanie. Gierki, zadziorność i cała niepozorna relacja owej dwójki przyprawiała mnie nierzadko o ciarki na ciele. Och, a więc śmiało, bez cienia zawahania, uznać mogę, iż ?Córka Króla Piratów" trzymała mnie do końca w emocjach. Przeróżnych! Adrenalina, potem prawdziwy strach, a potem uśmiech, wywołany pewnymi wydarzeniami.
W podsumowaniu stwierdzić mogę zatem, że autorka przedstawiła dla nas historię dziewczyny, która oblana zewnętrznymi pozorami, może także zmienić swoje zadziorne oblicze w coś innego. Levenseller - nie dość, że rozkochała mnie w morzu i jego pirackim klimacie, tak również przyprawiała o nowe, ulubione postacie. Z czystym sumieniem polecić mogę ową powieść, zapewniając, iż czytelnik nie będzie zawiedziony - i od razu zechce dorwać drugą część.
Ponadto, kwestia okładki! Biorąc pod uwagę oryginalną wersję, z polskim wydaniem, ta druga niezaprzeczalnie zwycięża.
Aye!?

utrzymująca w napięciu i ciekawa książka. bardzo spodobała mi się główna bohaterka

Alosa jest córką Króla Piratów. Wysłana na misję musi odnaleźć jeden z trzech kawałków mapy, która prowadzi do skarbu. Pojmana, zamknięta i torturowana, nie traci hartu ducha i wytrwale realizuje swój plan. Sprawy nie ułatwia przystojny Riden, który jest pierwszym oficerem i ma za zadanie wydobyć z niej informację.

Alosa jest główną bohaterką i narratorką. Skrywa wiele talentów i sekretów, a odkrywanie ich było niezwykle ekscytujące. Uwielbiam jej rozmowy z Ridenem, są ogniste i zabawne. Od razu można wyczuć między nimi chemię i wątek miłosny szybko staje się oczywisty. Sam Riden jest intrygującą postacią, bo jego relacja z bratem nasuwa pytania i szczerze zastanawiałam się pół książki, dlaczego jest mu tak oddany, skoro to kawał drania. Stwierdziłam, że musi pozytywne walory swojej osobowości mocno skrywać, bo ja nie zauważyłam żadnej pozytywnej cechy.

Świat piratów jest bezwzględny, w większości składa się z mętów społeczeństwa. Złodziejaszków jakoś można przeboleć, ale mordercy lubujący się w bólu nie stanowią miłego towarzystwa. Fabuła jest bardzo prosta, Alosa ma zdobyć mapę i wszystko wokół tego tematu się kręci. Każdy jej pragnie, co wywołuję konflikty i starcia na morzu, choć tych jest niewiele i dopiero pod koniec napięcie sięga zenitu, a akcja rusza do przodu. I to jest dziwne, bo od pierwszej trony nie można się nudzić, jednak jest moment, kiedy skupiamy się na piratce i pierwszym oficerze. Relacja bohaterki z jej ojcem, jest bardzo intrygująca i ja mam już swoje zdanie na ten temat, jednak nie zdradzę szczegółów.

Jest to książka, którą trudno mi ocenić. Pochłonęłam jednym tchem i to tyle. Tak jak wspomniałam, fabuła nie jest szczególnie zawiła, istotnych postaci jest mało, akcja jest dynamiczna, a dialogi wartkie. Zabrakło mi emocji, bo bohaterowie zabijają bez jakichkolwiek wyrzutów sumienie, bo w końcu poderżnięcie komuś gardła, nie jest niczym szczególnym. Wątek miłosny intrygujący i dobrze się zapowiada na przyszłość. Wykreowany świat jest największym walorem, bo książek o piratach jest mało. Typowo rozrywkowa literatura i już nie mogę doczekać się drugiego tomu! "Córka Króla Piratów" bardzo mi się podobała! Polecam 7/10 :)