Ciotka Julia i skryba (twarda)

Opis produktu:

O takim skandalu nikt jeszcze w rodzinie Maria nie słyszał. Młody, niedoświadczony student dziennikarstwa zakochuje się nie dość, że we własnej ciotce, to jeszcze starszej o kilka lat rozwódce.
Julia jest piękna, dojrzała i choć szuka dla siebie bardziej odpowiedniego kandydata na męża, traci głowę dla młodziutkiego chłopca. Kolejne odsłony zakazanego romansu przeplatane są odcinkami opowieści radiowych, które zawsze kończą się w najciekawszym momencie.
Ciotka Julia i skryba to majstersztyk nurtu lekkiego, wirtuozerski popis autoironii, a zarazem perfekcyjny komentarz do popkultury i jej recepcji. Kiedy powieść ukazała się po raz pierwszy, wzbudziła sporo kontrowersji, do czego niewątpliwie przyczyniły się wyraźne aluzje autobiograficzne Vargasa Llosy. Kilka lat później uwieczniona na jej kartach pierwsza żona autora, udręczona prasową nagonką, wydała tekst Czego Varguitas nie powiedział, w którym przedstawiła własną wizję wydarzeń.
Tytuł oryginalny: La tia Julia y el escribidor
Tłumaczenie: Danuta Rycerz


Jorge Mario Pedro Vargas Llosa znany jako Mario Vargas Llosa ur. 28 marca 1936 w Arequipa, w Peru, jako jedyne dziecko Ernesto Vargasa Maldonado oraz Dory Llosa Ureta. W rok po urodzeniu jego rodzice rozwiedli się, a on wraz z matką przeniósł się do Boliwii, gdzie jego dziad był ambasadorem Peru. W 1945 rodzina wróciła do Peru i osiadła w Piura, gdzie dziadek został lokalnym, wysokim urzędnikiem. Chłopiec głęboko przeżył rozstanie z poprzednim środowiskiem i miał kłopoty z przystosowaniem się do nowego otoczenia. W tym czasie pisał swe pierwsze młodzieńcze opowiadanie Los cachorros. Wkrótce potem jego rodzice ponownie wzięli ślub i przenieśli się do Limy, gdzie jego ojciec był prominentnym politykiem. Obserwacje życia wyższych sfer politycznych jakie poczynił młody Llosa, stały się osnową jego wielu przyszłych powieści, w szczególności Rozmowy w Katedrze. Będąc młodzieńcem zaczął pisać opowiadania i poezje. W zdominowanym przez męską siłę społeczeństwie (kult macho) literatura uznawana była za domenę kobiet. Ojciec Mario, zaniepokojony zainteresowaniami syna, wysłał go do szkoły kadetów Colegio Militar Leoncio Prado, mając nadzieję, że wojskowe życie zmieni jego zainteresowania. Przeżycia pisarza z okresu pobytu w szkole były podstawą jego pierwszej powieści Miasto i psy. Nie ukończywszy szkoły wojskowej wrócił do Piura, gdzie skończył szkołę średnią. Obserwacja tego specyficznego miasta zaowocowała powieścią Zielony dom. W czasie nauki Llosa zaczął pracować w lokalnej gazecie. Jeszcze przed ukończeniem szkoły średniej napisał opowiadanie Los jefes i rozpoczął pracę nad swym pierwszym dramatem scenicznym La Huida del Inca.
W 1953 rozpoczął studia na wydziale humanistycznym uniwersytetu San Marcos w Limie. Jego decyzja przyjęta została w rodzinie jako rebelia, gdyż odrzucił on ofertę studiów na prestiżowym Uniwersytecie Katolickim, do którego uczęszczała młodzież pochodząca z klas wyższych. Drogi Mario Vargasa z rodziną rozeszły się zupełnie, gdy w atmosferze skandalu obyczajowego poślubił Julię Urquidi, swą daleką ciotkę, dużo od siebie starszą kobietę. Swe przygody z tego okresu przedstawił w humorystycznej powieści Ciotka Julia i Skryba - jedynym autobiograficznym dziele pisarza. Po ukończeniu studiów młody pisarz pracował w kilku miejscach jednocześnie, między innymi redagując kronikę policyjną dla lokalnej gazety i pisząc skrypty do audycji radiowych.
W 1959 Llosa wraz z żoną przeniósł się do Paryża, gdzie pracował jako nauczyciel hiszpańskiego i dziennikarz. W 1964 rozwiódł się z Julią i ożenił się po raz drugi z Patricią Llosa. Z drugą żoną miał troje dzieci: syna Alvaro, pisarza, drugiego syna Gonzalo oraz córkę Morganę, fotografkę. W 1966 przeniósł się z Paryża do Londynu, gdzie zaczął wykładać literaturę iberoamerykańską na Queen Mary College. Jednocześnie zaczął się udzielać w emigracyjnym życiu politycznym. W całym okresie swej emigracji pisał powieści, przynoszące mu światową sławę, jak również zajmował się studiami nad literaturą hiszpańską. Został laureatem wielu prestiżowych nagród literackich. Nominowany był do Nagrody Nobla. W ostatecznym wyborze przegrał z Wisławą Szymborską. Laureat Nagrody Cervantesa (1994).
W 1989 Mario Vargas Llosa kandydował w wyborach na prezydenta Peru z ramienia partii liberalnej. W pierwszej turze głosowania, 8 kwietnia, nieznaczną ilością głosów wyprzedził Alberto Fujimori - sojusz wyborczy Cambio 90. Przegrał z nim w drugiej turze.
Współcześnie Mario Vargas Llosa dzieli swe życie pomiędzy okresy pobytu w ojczystym kraju i na emigracji, publikuje powieści, szkice i artykuły publicystyczne, wykłada, prowadzi programy telewizyjne.
Literatura Llosy, mocno osadzona w rzeczywistości południowoamerykańskiej, oraz głęboko przesycona treściami politycznymi i społecznymi, otwiera przed czytelnikiem świat społeczeństw Południowej Ameryki - świat władzy, korupcji, religijnych uniesień, codziennego zmagania się z wrogą przyrodą i ludzkimi namiętnościami. W bogatej bibliografii Llosy obok powieści politycznej można znaleźć także powieść obyczajową, kryminał oraz historię opartą na własnej biografii. Wszystkie powieści autora mają jedną wspólną cechę - mistrzostwo warsztatowe. Wielowątkowe powieści rozwijające się w różnych czasach oraz pokazujące wydarzenia i bohaterów z różnej perspektywy, raz po raz zwodzą czytelnika, który do momentu konkluzji nigdy nie może być niczego pewien. Dopiero wtedy cała mozaika układa się w fantastyczną, przejrzystą i najczęściej zaskakującą całość. Lektura powieści Llosy nie jest łatwym zadaniem, wymaga od czytelnika olbrzymiego skupienia i niekiedy żmudnej dociekliwości. Zawsze są one nagrodzone poczuciem obcowania z prawdziwą sztuką.

Jego książki tłumaczyli w Polsce m.in.: Wojciech Charchalis, Małgorzata Lewicka, Filip Łobodziński, Carlos Marrodán Casas, Kazimierz Piekarec, Danuta Rycerz, Joanna Skórnicka, Dorota Walasek-Elbanowska, Zofia Wasitowa, Ewa Zaleska.
(źródło: Wikipedia.org)