Chwilowa anomalia (twarda)

Choć unikam książek z tematem koronawirusa, to znając wcześniejsze reportaże Tomasza Michniewicza sięgnęłam po nią z ciekawością. Książka składa się zarówno z wywiadów ze specjalistami z różnych dziedzin, jak również ze swoistego sprawozdania z kolejnych tygodni pandemii i związanych z nią emocji. Siłą rzeczy nie obejmuje drugiej fali, która niewątpliwie również dostarcza szerokiego pola do obserwacji.

Przecież to nie pierwszy kryzys, który dotyka świat. Czy nie można się było lepiej przygotować? Czy nauczeni doświadczeniem wcześniejszych pokoleń nie powinniśmy spodziewać się niespodziewanego? Dlaczego dawne tragedie zacierają się w naszej pamięci, wypieramy je z naszych myśli, uznając że nas nie dotyczą?

Autor na podstawie wnikliwych obserwacji opisuje nasze reakcje począwszy od paniki, po pewnego rodzaju zobojętnienie i akceptację obecnego stanu. Pokazuje chaos organizacyjny, nieprzygotowanie rządów, manipulowanie społeczeństwem, spadek zaufania do władz spowodowany nieprzemyślanymi działaniami i sprzecznymi informacjami. Jego rozmówcy dzielą się z nami swoimi wnioskami dotyczącymi najbliższej i dalszej przyszłości, które nie napawają optymizmem.

"Kryzys jest zbyt strasznym zjawiskiem, żeby go zmarnować." Czy jednak w jego wyniku jest szansa na przywrócenie równowagi świata? "Kryzysy skutkują pewnym otrzeźwieniem, niestety przeważnie tylko na krótko." I już po tych kilku miesiącach, mimo, że pandemia wiele zmieniła w naszym życiu, nie sposób się nie zgodzić z tym stwierdzeniem.

Świetnie napisany, zajmujący i ciekawy reportaż. Daje możliwość spojrzenia na temat z różnych perspektyw i zmusza do refleksji.

?Chwilowa anomalia? to książka, która idealnie wpasowuje się w dziwną i niepewną teraźniejszość. Pandemia dotyka nas wszystkich, tu nie ma żadnych podziałów. Jedni radzą sobie z nią lepiej, a inni gorzej. Część z nas nie dopuszcza do siebie myśli, że wirus naprawdę istnieje. Doszukujemy się kłamstw, tajnych spisków, ataków na naszą wolność, negujemy wszystkie informacje z nim związane. Inni grzecznie stosują się do coraz to nowszych obostrzeń, z napięciem oglądają serwisy informacyjne, śledzą statystyki zachorowań. Ja jednak jestem chyba w tej trzeciej grupie, która stara się nie popadać w panikę i podchodzić do wszystkiego z dystansem i logiką. Nowa książka Tomasza Michniewicza była świetną lekturą, która dała mi nowe i szersze spojrzenie na to, co obecnie dzieje się wokół nas.

Pandemia, która okazała się być ciosem w całą ludzkość, nie tylko osłabiła nasz świat i nas samych. Za jej sprawą światło dzienne ujrzały choroby współistniejące gnębiące całą populację. Panika, ignorancja, fake newsy, upadająca gospodarka, kulejąca edukacja, irracjonalne zachowania, niewystarczająca opieka medyczna, absurdalne zachowania polityków i władzy. Autor zadaje swoim rozmówcom ważne i nurtujące pytania, które z pewnością gryzą niejednego z nas, a które obecnie coraz częściej sobie zadajemy. Czy warto śledzić serwisy informacyjne i wierzyć we wszystko, co tam podają? Czy robienie zapasów na czarną godzinę ma jakikolwiek sens? Co dzieje się z człowiekiem w obliczu zagrożenia? Jak władza radzi sobie z rządzeniem w czasie kryzysu i jak go wykorzystuje na swoją korzyść? Czy dążymy do katastrofy klimatycznej? Na te i wiele innych pytań odpowiadają specjaliści z przeróżnych dziedzin, począwszy od instruktora psychologii konfliktu, profesor ekonomii, dziennikarza naukowego, politolożki, a skończywszy na badaczce sztucznej inteligencji, instruktorze survivalu i klimatologu. Spektrum dotykanych w książce tematów jest bardzo szerokie, ale wszystkie są idealnie wyważone i zobrazowane w taki sposób, że każdy bez problemu je zrozumie i dowie się z nich wartościowych rzeczy. Bardzo podobało mi się wnikliwe, rzetelne, nieoceniające i wyważone podejście autora do poruszanych kwestii.

Książka jest zapisem rozmów autora ze specjalistami z różnych dziedzin i taka forma bardzo mi się spodobała. Dzięki temu spojrzałam na wszystkie poruszane problemy z innego punktu widzenia. Z jednej strony te rozmowy wyjaśniły mi sporo kwestii, o których nie wiedziałam co myśleć, albo w ogóle nie interesowałam się nimi. Autor skłonił mnie do dokładniejszego obserwowania tego, co dzieje się w naszym kraju, analizowania tego i wyciągania konkretnych wniosków. Z drugiej strony po skończeniu tej lektury mam jeszcze większe obawy co do tego, jak zakończy się ta cała pandemia i w jakim stanie z niej wyjdziemy. Niektóre aspekty są dla mnie bardzo niepokojące i nawet nie chcę myśleć o czarnym scenariuszu, który tak naprawdę ludzie sami sobie napisali i ciągle dopisują do niego coraz gorsze sceny. Mam jednak nadzieję, że to wszystko, co obecnie dzieje się wokół nas jest jedynie chwilową anomalią, z której szybko się otrząśniemy i przede wszystkim wyciągniemy wnioski na przyszłość.