Choinka cała w śniegu

Niestety. Książkę odkładam i zgaduję, że bardzo szybko o niej zapomnę. W poprzednim roku przeczytałam "Krainę zeszłorocznych choinek" tej samej autorki i zakochałam się. Wszystko tam było idealne, humor wycelowany w punkt, historie prawdziwie świąteczne, a jak to zgrabnie się ze sobą połączyło na końcu i ile łez wycisnęło! Miałam wielką nadzieję, że "Choinka cała w śniegu" też będzie taka, ale niestety tutaj do perfekcji jeszcze daleko.

Jest wielu bohaterów, których na początku ciężko zapamiętać i potem rozpoznawać, ale to już popularna klątwa wszystkich świątecznych powieści. Historie jakoś mi nie grały ze sobą. Czułam się, jakbym oglądała kompilację skeczów kabaretowych o tematyce świątecznej, w której co jakiś czas pojawiały się trochę lżejsze przejścia (a może tam też był humor, tylko go nie zrozumiałam?).

Wątki komediowe wypadają bardzo słabo. W "Krainie..." zdarzało mi się śmiać w głos albo zaraz po lekturze opowiadać komuś, co wydarzyło się w książce. Przede wszystkim dochodziło do śmiesznych nieporozumień, to wszystko było jakieś takie ciepłe i miłe dla serca. Tutaj znudzona przewracałam strony i zerkałam, ile jeszcze do końca. Humor był wymuszony, wtórny, tak jakby wszystkie najlepsze pomysły zostały już gdzieś indziej użyte. Dla przykładu - jeden bohater nie może przeżyć, że jego nastoletnia córka ma swojego pierwszego chłopaka. Na zebraniu klasowym z nauczycielką, innymi rodzicami i uczniami, cierpiący katusze ojciec próbuje się wychylić na krześle, żeby obserwować swoją córkę z drugiego końca sali. Wierci się na tym krześle, szura po podłodze, a nauczycielka co chwilę przerywa swój wykład i patrzy na niego krzywo. Temu jest poświęcony cały rozdział.

Myślę, że ta książka może się wielu czytelnikom spodobać. Na pewno czytałam już gorsze świąteczne tytuły, ale z drugiej strony znam też co najmniej dwa lepsze, więc...

Jest to niezwykle wzruszająca i zabawna historia mieszkańców bloku przy ulicy Weissa. Cudowne, ciepłe a czasem gorzkie losy przyjaciółek-sąsiadek, ich rodzin i znajomych w otoczce świątecznych przygotowań to idealny temat wprowadzający czytelnika w bożonarodzeniowy nastrój ???????? Przy każdym tomie z tej serii czeka nas zarówno śmiech wywołany zabawnymi przypadkami jakie spotykają bohaterów, ale mamy też wątki mocno chwytające za serce - w ?Choince? jest to historia Krzysia próbującego odszukać babcię... Nie ukrywam, że czytając jego wspomnienia przepłakałam cały jeden rozdział ????????
Gorąco polecam całą serię - stanowi idealne wprowadzenie w okres świąteczny, zapewniając zarówno pełne humoru historie, jak i bardzo wzruszające opisy.

Na ulicy Weissa znów zbliża się Boże Narodzenie. Grupa ludzi, których łączy wspólne miejsce zamieszkania zatraciła się w przygotowaniu do świąt. Wszystkim im gotowa do pomocy jest dozorczyni ? pani Michalska, która za powściągliwym charakterem kryje wielkie serce, jest jak dobry duch bloku. Jej najbardziej zależy, by wszyscy mieszkańcy byli dla siebie bliscy, jak rodzina. Żeby jednak było pięknie, trzeba ułożyć parę spraw.

?Choinka na śniegu?, to prawdziwa mieszanka wybuchowa charakterów. Monika zmuszona jest zaprzestać organizacji świąt, gdyż niespodziewanie łamię nogę, po tym, jak ktoś poprzestawiał jej w kuchni miski, Anna ma dość swojego skąpego byłego męża i zamierza się przeprowadzić do bloku obok, by nie musieć na niego wpadać, Marzenia opiekując się niedawno urodzonym synkiem, zapomina o pozostałych członkach rodziny, Zuzanna wpada w instagramowy szał i zamiast prawdziwego życia, łapie się w pułapkę pełną atrap na pokaz. Jest jeszcze wiele innych postaci, a każda z nich jest bardzo ważna oraz oryginalna.

Książka Joanny Szarańskiej idealnie łączy ze sobą wzruszające chwile z zabawnymi dialogami i historiami. To życiowa opowieść o grupie ludzi, której można pozazdrościć. Choć czasami gniewają się na siebie, to jeden za drugim stanąłby murem. Ja niestety nie mam takich sąsiadów, ale przy lekturze tej pozycji, mogłam o nich pomarzyć.

To już trzeci tom tej serii, a ja niestety dopiero teraz poznałam bohaterów z bloku przy ulicy Weissa. Mimo iż nie trzeba znać poprzednich przygód, by móc cieszyć się lekturą, to i tak zapragnęłam cofnąć się do początku. Muszę też przyznać się do tego, że ?Choinka cała w śniegu? skradła moje serce. To według mnie, jak na razie najlepsza książka spośród świątecznych powieści Czwartej Strony, jakie miałam okazję czytać. Nie ma w niej czasu na nudę, ciągle coś się dzieje, a bohaterowie wpadają w zabawne wydarzenia i tarapaty.

Książka niesie za sobą ważne przesłanie. Ukazuje, co tak naprawdę liczy się w święta. Nie są najważniejsze prezenty, kolacja, ani choinka, to ludzie tworzą magię świąt i ważne, by być dla siebie dobrym, nie tylko raz w roku, ale zawsze, a za wyciągniętą w potrzebie dłoń, los odpłaci się tym samym.

Gorąco polecam Wam tę pozycję. Jeśli lubicie świąteczne, obyczajowe książki, to ta na pewno przypadnie Wam do gustu, a i na prezent dla mamy, babci, siostry, cioci nada się idealnie. Dajcie się porwać magii Bożego Narodzenia!

W ?Choince całej w śniegu? magia grudniowych świąt zadziała raz jeszcze, bo jeżeli nie wtedy, to kiedy uwierzyć, że spełnią się wszystkie życzenia? Trzecie i chyba ostatnie spotkanie z mieszkańcami bloku przy ul. Weissa. Żal tym bardziej że choć ?Choinka cała w śniegu? jest częścią zimowej serii Joanny Szarańskiej, to zdecydowanie różni się od poprzednich. Klimat, czas i bohaterowie właściwie są niezmienni, kolejny raz spotykamy Zuzę, Kajtka, p. Michalską czy mamę Kwiatek, ale sposób, w jaki ta powieść jest napisana, mocno ją wyróżnia. Autorka nie gubi swojego komediowego pazura, który jest jej znakiem rozpoznawczym, jednak w ?Choince? jest więcej emocji, sytuacji chwytających za serce. Nie zdarza mi się to często, ale kilka razy otarłam łzę wzruszenia. I powiem szczerze, że podoba mi się właśnie taka, dojrzała wersja Joanny Szarańskiej. Mimo iż powieść rozgrywa się w czasie około bożonarodzeniowym, to spokojnie można czytać cały rok. Polecam!