Brudne ulice Nieba

Bobby Dolar jest aniołem. Poznał już wiele znaczeń grzechu. Na co dzień jest adwokatem dusz uwięzionych pomiędzy niebem a piekłem. Walczy również z własnymi grzechami: dumą, gniewem, pożądaniem. Niestety nie może zaufać niebiańskim przełożonym i nie jest zbyt pewny żadnego z kolegów aniołów ziemskich. Najbardziej podejrzliwy jest w stosunku do nowego stażysty, który za dużo pyta. Nie ufa również tajemniczej hrabinie. Gdy dusze niedawno zmarłych giną, Bobby zaczyna czuć się osaczony. Znalazłszy się pomiędzy siłami wrogów - Bobby szuka wsparcia...

Byłam trochę niezdecydowana, czy rozpocząć ten wypad do miejskiej fantazji / świata noir z udziałem aniołów i demonów. Ale okazało się, że to bardzo dobra książka. "Brudne ulice nieba" to jak powiew świeżej bryzy. Autor przekształcił wybrzeże Kalifornii w wirtualny plac zabaw dla swoich aniołów, demonów i różnych innych dziwactw. Ponadto historia jest opowiedziana z punktu widzenia anioła. To od niego dowiedziałam się, że życie po śmierci jest dziwniejsze niż mi się wydawało, że niewiedza jest błogosławieństwem, a wiedza niesie ogromną odpowiedzialność i że życie anioła jest bardzo ciekawe. To coś nowego, czego wcześniej nigdzie nie spotkałam.

Książka różni się od przeciętnej powieści miejskiej fantasy tym, że pozwala ujrzeć innego bohatera. Nigdy nie spotkałam takiego anioła jak Bobby. To rodzaj działacza społecznego i posiada wszystkie ludzkie słabostki. Ponadto jest obdarzony sarkastycznym dowcipem i jest lojalny wobec przyjaciół. Ma też tendencję wpadać w kłopoty. Pierwszoosobowa narracja pozwoliła mi połączyć się z nim, doświadczyć jego wzlotów i upadków. Inne postacie są także niezapomniane. Bohaterowie Williamsa są moralnie dwuznaczni. Dobro i zło nie jest jasno określone. Autor daje nam przez to do zrozumienia, że nie można oceniać innych poprzez ich działania lub przez pryzmat zaszufladkowania.

Fabuła jest nieprzewidywalna. Autor ciekawie ukazał również hierarchię nieba i piekła. Ciekawym akcentem jest także walka pomiędzy aniołami i demonami o dusze ludzkie. Pisarz stworzył ponadto gładkie przejście z epickiej powieści fantasy w dół do mokrych i brudnych ulic. Okolice San Francisco ożyły. Wiarygodnie i naturalnie połączył realizm z elementami fantazji. Fragmenty wymyślone nie są wymuszone czy sztuczne. Stworzony przez niego świat jest żywy i fascynujący. Mnóstwo akcji (o smaku noir), sceny pościgów, skomplikowane, przerażające a jednocześnie piękne stworzenia i bardzo gorący romans. Czego chcieć więcej?

Nigdy nie czytałam czegoś podobnego. Styl Williamsa jest schludny, zręczny, przebiegły i chwytliwy. Czytanie tej książki jest jak przejażdżka po teologicznym parku rozrywki. Zasysa. Śmiałam się, byłam pod wrażeniem sprytu pisarza. Mimo późnej pory nie mogłam jej odłożyć na później. Długo po jej ukończeniu nie byłam w stanie usnąć. Ciągle w mej pamięci tkwiły moralne niuanse, trójwymiarowy świat, tajemnice i zaskakujące zakończenie. Wiele zabawy, a zarazem przerażenia. To epicka mieszanka fantasy, thriller, tajemnic i historii miłosnej. Williams to utalentowany gawędziarz. Gorąco polecam.