Bardzo dzika opowieść (twarda)

MonimePL

• 23-11-2019
• 20:47

Przypadki, jak widać po komiksie, chodzą nie tylko po ludziach, ale i po zwierzętach. Kotka trafia do lasu, zwanego przez jej nie do końca rodowitych mieszkańców Lasem Złamanych Serc. Może nie powinien się znajdować tu żółw, papuga czy patyczak, a raczej dziki czy rysie, ale tak właśnie wyglądają parkingi przyleśne: pełno w nich porzuconych zwierząt. Nowa kotka zostaje entuzjastycznie wdrożona w codzienność nietypową faunę, ale i przemianowana na rysicę. Z braku laku lepsza koto-rysica niż żaden drapieżnik ? wszak Las Złamanych Serc to ostoja dumnego rysia. Brak rysia oznacza masową wycinkę, ogromne niebezpieczeństwo ze strony ludzi i koniec wszystkich, nowych i starych, zwierząt mieszkających w tym zakątku. Niestety nie tylko ludzie są tu tymi złymi. W Lesie Złamanych Serc grasuje groźna banda zdziczałych psów. Czy kociakowi da się przetrwać? I co dalej będzie z lasem? Wreszcie kto jest umieszczony w tajemniczej ciemnej klatce?

Jak zwykle Samojlik nie pozostawia nam tylko suchej akcji. Pod warstwą fabularną bez trudu dostrzeżemy podobieństwo ekosystemu lasu do ludzkiego społeczeństwa, w którym tylko silni i kombinatorzy wygrywają. Jednak jak zwykle to koty są fałszywe, a psy dobroduszne, tak tu mamy odwrócenie ról. Do tego jednym z najwaleczniejszych postaci jest patyczak, a sowa, zwykle uznawana za mądrą, tu ?gada? do siebie niczym rasowy wariat. W bardzo delikatny też sposób wpleciono ekologiczne akompaniamenty. Dzieciom nie jest też sprzedawana ckliwa historyjka. Ręcz przeciwnie: zwierzęta jedzą zwierzęta. Nie, nie ma wege-sów czy psów, które tylko gonią za kotami. Sowa tylko czeka na nowy żywy kąsek wyrzucony na parking, a kot rzeczywiście traci kawałek ogona w walce.

ilo99

• 18-09-2019
• 17:04

Kolejny świetny komiks. Tym razem z tajemniczym bohaterem, prawdziwą leśną szarą eminencją, a mianowicie rysiem. Dowiemy się o jego zwyczajach, sposobie polowania. Jest troszkę pedagogizowania ? o tym, że nie należy kupować zwierzaka, jeśli nie zamierza się nim opiekować przez długie lata; że porzucanie zwierząt domowych w lesie jest wstrętne; że robienie z lasu śmietnika nikomu nie służy. Niemniej jednak, takie morały nawet dorosły powinien od czasu do czasu usłyszeć, a zabawna treść kompensuje te pouczenia. Sowa z rozdwojoną osobowością to moja osobista faworytka. Polecam.