Bardziej martwa być nie może

"(...) To cykl dla nastolatków, ale wreszcie nie traktuje się ich jak wymagające opieki na każdym kroku dzieciaki. Zakończenie ?Bardziej martwa być nie może?, jak zresztą cały ten tom, zmusza do rozważenia wielu etycznie skomplikowanych problemów. Wielokrotnie wywołuje w umyśle paniczne pragnienie wykrzyknięcia ?nie!? i ustawienia do pionu mniej lub bardziej istotnych bohaterów powieści. To jednak nie koniec. Życie i emocje Alexis wywołują także dużo prostsze emocje, które wynikają z łatwości utożsamienia się z bohaterką. Jej doświadczenia z przebywaniem z Carterem, to doświadczenia każdego, kto był kiedyś nieszczęśliwie zakochany; każdego, kto został zraniony. Bez udziwnień, bez poetyzacji, bez wyolbrzymienia.

Jeżeli jednak chodzi o sam wątek paranormalny, to trzeba przyznać, że jest on najmroczniejszy z dotychczas zaprezentowanych przez Katie Alender. Wynika to przede wszystkim z bezkompromisowości głównej złej zjawy, która w oczywisty sposób nie tylko zamierza doprowadzić do śmierci swoich ?wrogów?, ale i ostatecznie osiąga na tym polu sukcesy. Nie mniej straszy także sam nowy dar bohaterki. Spoglądająca na świat przeklętymi oczami Alexis staje się świadkiem rozkwitu drugiej rzeczywistości, w której najbardziej przeraża nie jej odrażający wizualnie aspekt, lecz obrzydliwość samego istnienia. W końcu, żeby duch mógł "istnieć", musi też dojść do okrutnej zbrodni. A za to odpowiedzialni są zwykle ludzi, nie widma. (...)"

"(...) To cykl dla nastolatków, ale wreszcie nie traktuje się ich jak wymagające opieki na każdym kroku dzieciaki. Zakończenie ?Bardziej martwa być nie może?, jak zresztą cały ten tom, zmusza do rozważenia wielu etycznie skomplikowanych problemów. Wielokrotnie wywołuje w umyśle paniczne pragnienie wykrzyknięcia ?nie!? i ustawienia do pionu mniej lub bardziej istotnych bohaterów powieści. To jednak nie koniec. Życie i emocje Alexis wywołują także dużo prostsze emocje, które wynikają z łatwości utożsamienia się z bohaterką. Jej doświadczenia z przebywaniem z Carterem, to doświadczenia każdego, kto był kiedyś nieszczęśliwie zakochany; każdego, kto został zraniony. Bez udziwnień, bez poetyzacji, bez wyolbrzymienia.

Jeżeli jednak chodzi o sam wątek paranormalny, to trzeba przyznać, że jest on najmroczniejszy z dotychczas zaprezentowanych przez Katie Alender. Wynika to przede wszystkim z bezkompromisowości głównej złej zjawy, która w oczywisty sposób nie tylko zamierza doprowadzić do śmierci swoich ?wrogów?, ale i ostatecznie osiąga na tym polu sukcesy. Nie mniej straszy także sam nowy dar bohaterki. Spoglądająca na świat przeklętymi oczami Alexis staje się świadkiem rozkwitu drugiej rzeczywistości, w której najbardziej przeraża nie jej odrażający wizualnie aspekt, lecz obrzydliwość samego istnienia. W końcu, żeby duch mógł ?istnieć?, musi też dojść do okrutnej zbrodni. A za to odpowiedzialni są zwykle ludzi, nie widma. (...)"

...

Od śmierci Lydii Small minęły trzy miesiące. Alexis marzy o tym, by w końcu jej życie wróciło do normalności.
Ale normalni ludzie nie widują gnijących trupów na zdjęciach. Nie muszą sobie radzić z wściekłym duchem Lydii, który czasami posuwa się do przerażających ataków.
Trzecia i ostatnia część cyklu Katie Alender Złe dziewczyny nie umierają. Minęły trzy miesiące od wydarzeń, które miały miejsce w finale Od złej do przeklętej. Oczywiście główną bohaterką książki Bardziej martwa być nie może jest osiemnastoletnia Alexis Warren i to wokół niej dzieją się ciągle dziwne rzeczy. Dziewczyna nawiedzana jest przez duchy, które tylko ona widzi, ale tym nieustająco jej towarzyszącym jest duch Lydii, nastolatki, która straciła życie w drugiej części trylogii.

To co przyszykowała dla czytelników w tej odsłonie Katie Alender można nazwać w kilku słowach: ostra jazda bez trzymanki. W pierwszej części Alexis musiała się zmierzyć z nawiedzoną przez ducha lalką [która ?żyła? własnym życiem]; w drugiej walczyła ze złośliwym duchem, Araltem ?zamieszkującym? strony pewnej tajemniczej księgi. Teraz przyszedł czas na ducha, którego bawi odbieranie życia młodym ludziom, z grona znajomych nastolatki. I tylko ona może położyć kres bezsensownym mordom. Oj będzie się działo.

Bohaterowie są ci sami co we wcześniejszych częściach, choć niektórych możemy dopiero teraz nieco lepiej poznać. Postaci zostały wykreowane wiarygodnie i bardzo realistycznie. Z kilkoma z nich mogłabym się zaprzyjaźnić, a nielicznych omijałabym szerokim łukiem. A jeszcze innym z przyjemnością podbiłabym to i owo.

To nie jest tak, że te książki nie mają minusów. Na pewno mają, ale przedstawiona historia jest na tyle wciągająca, intrygująca i tajemnicza, że po prostu słabych stron się nie zauważa, a nawet jeżeli, to nie zwraca się na nie zbytniej uwagi. Zaczyna się czytać i od tego momentu wszystkie nasze myśli skierowane są i skupione wyłącznie na książce. Nie wiem, czy wiecie jak to jest, gdy w głowie wam gości niepodzielnie jedno i to samo. To trochę denerwujące, ale tak jest w przypadku tej właśnie trylogii, brakuje w głowie miejsca na inne sprawy, jest tylko ta opowieść, nic więcej się nie liczy.

Złe dziewczyny nie umierają to bardzo dobra seria, a jeszcze lepiej można się o niej wypowiadać, gdyż pierwsza część była debiutem amerykańskiej autorki. Przyznaję, że czytając bawiłam się wyśmienicie. Może nie bałam się, ale jestem pewna, że niejednej osobie przechodziły ciarki po plecach. Wszystkie trzy części prezentują się bardzo ciekawie i warte są uwagi. Nie ociągajcie się i sięgnijcie już teraz po Złe dziewczyny? Choć to horrory kierowanie głównie do młodzieży, gwarantuję, że przygoda z tymi książkami nie będzie czasem straconym, a historie spodobają się znacznie szerszej liczbie odbiorców.

Jesteście gotowi się bać? Polecam gorąco.

?Złe dziewczyny nie umierają?

Śmierć zawsze dotknie każdego, nieważne czy stary czy młody, zabiera wszystkich, nie patrzy na wiek, przeszłość, czy rodzinę.
Nieraz może nie okazujemy tego tak bardzo, lecz w głębi mocno cierpimy po starcie nawet koleżanki ze szkoły.

Alexis widzi duchy, jest tak zwanym potocznie medium, który jest łącznikiem pomiędzy ziemią, a światem nierzeczywistym.
Widzi tak samo duchy dobre, czyli białe i duchy złe, pragnące zemsty.
Pewnego razu zdarza się niemiły incydent, dziewczyna widzi jak na jej rękach leży osoba zabierana przez śmierć. Minęło już sporo czasu, szkoła zapomniała o zmarłej, rodzice uspokoili się, lecz ludzie dalej pamiętają, a na dodatek obwiniają Alexis, że zabiła.
Sama nastolatka cierpi niesamowicie, ponieważ nie dość, że sama też się obwinia, to jeszcze na co dzień prześladuje ją duch zmarłej dziewczyny, który też ją obwinia i chce się zemścić.
Robi wszystko, aby uprzykrzyć życie Lexi. W końcu dochodzi, do tego, że chłopak z nią zrywa, a wszyscy w szkole odwracają się od niej.
Sytuację ratuje przystojny chłopak imieniem Jared. Okazuje się miłym i ciepłym przyjacielem, który niestety czuje coś więcej niż przyjaźń do nastolatki.
To właśnie od ich pocałunku zaczynają się kłopoty. Jakiś duch poluje na życie Lexi, chce ją po prostu zabić.
W mieście zgłoszenia zaginięć młodych dziewczyn troją się i dwoją, nikt nie wie co się dzieje, jedynie na miejscach zbrodni ktoś zostawia herbaciane róże.
Wszystkie podejrzenia Lexi spadają na zmarłą dziewczynę pragnącą zemsty, lecz czy to naprawdę ona?

Żałuję tylko jednej rzeczy. To, że zaczęłam wszystko od trzeciego tomu to u mnie standard, jednak wiem że wcześniejsze książki z tej serii były równie świetne, a wiem, że już ich w najbliższym czasie nie przeczytam.
Duchy, zabójstwa i inne klimaty fantasy to mój świat. Książka bardzo mi się podobała i dzięki autorce, która postanowiła w tym tomie powtórzyć kilka faktów z wcześniejszych książek, bo wiedziałam o co chodzi.
Czytało się przyjemnie, a dopełniała to wszystko ładna oprawa i wydanie książki.
Polecamy, zespół...

Alexis nie może uwolnić się od niedawnych wydarzeń. Przestała robić zdjęcia, bo widzi na nich duchy. To ją przeraża. Jednak tak naprawdę to dopiero początek jej problemów. Jakaś zjawa próbuje ją nastraszyć. Alexis myśli, że to duch Lydii, która zmarła na oczach dziewczyny, więc próbuje zniszczyć źródło mocy ducha, jednak nie udaje jej się. Na dodatek zaczynają znikać jej koleżanki. Kto za tym stoi? I dlaczego na miejscach zdarzeń znajduje się róże? Czy to jakiś symbol?
Bardziej martwa być nie może to trzecia część serii Złe dziewczyny nie umierają Katie Alender. Główna bohaterka i narratorka to nastoletnia Alexis, która ma problem z duchami. Od jakiegoś czasu dziewczyna nie może normalnie funkcjonować, bo w jej życiu dzieją się dziwne rzeczy. Jednak od czasu spotkania pierwszego ducha Alexis wiele się nauczyła i teraz wie, jak powinna z nimi walczyć. Czy aby na pewno ta wiedza wystarczy?
Zjawa, z którą przyjdzie zmierzyć się dziewczynie, nie jest typowa. Potrafi poruszać się na zdjęciach i trzyma w ręce przedmiot. Nigdy wcześniej Alexis nie widziała czegoś podobnego. Czego chce od niej ten duch? I dlaczego atakuje inne dziewczyny? Alexis stara się prowadzić śledztwo na własną rękę, nie chce wciągać nikogo ze swojego otoczenia w tę sprawę, bo nie zamierza znowu doprowadzić do tego, by duch zrobił komuś krzywdę. Czy jednak da radę poradzić sobie z nim sama?
Poza sprawą z duchem Alexis musi też stawić czoła problemom osobistym. Po pierwsze rozstała się z chłopakiem i czuje się samotna. Po drugie znajomi ją opuścili, a reszta szkoły traktuje ją jak wyrzutka. Dziewczyna nie chce się do nikogo zbliżyć, bo boi się, że w ten sposób znowu niechcący kogoś skrzywdzi. Nie jest jej jednak łatwo, tym bardziej że siostra cały czas ją obserwuje i martwi się o nią, a obok pojawia się nowy chłopak.
Trzecia część serii dorównuje klimatem swoim poprzedniczkom. Podczas czytania mamy ciarki, czujemy atmosferę grozy. Zjawiska paranormalne są dość dobrze wyjaśnione, stąd możemy sobie wyobrazić je jako prawdopodobne. Jest też kilka niespodziewanych scen, które sprawiają, że nie możemy się oderwać od czytania.
Uważam, że Złe dziewczyny nie umierają to ciekawa seria, którą czyta się szybko i z przyjemnością. To raczej powieści dla młodszych czytelników, którzy lubią pozycje z pogranicza fantasty i thrillera. Wielkim plusem są bohaterowie ? całkiem normalni, nie licząc faktu, że stykają się ze zjawiskami paranormalnymi. To nastolatkowie, z problemami uczuciowymi, niepotrafiący dogadać się z rówieśnikami i rodziną. Świetnie, że autorka nie stworzyła postaci, które są zbyt idealne, bo to mogłoby zniszczyć klimat tych powieści.
Jeśli szukacie ciekawej serii, która podczas czytania może wywołać ciarki, powinniście sięgnąć po te pozycje. Ja bardzo się wciągnęłam w ten cykl i uważam, że jest całkiem dobry, a na pewno oryginalny na tle innych powieści młodzieżowych.

Złe duchy i herbaciane róże.

Nie ma to jak mocne zakończenie fenomenalnej serii. Nie boję się tak właśnie nazwać trylogii, którą stworzyła Katie Alender. ?Złe dziewczyny nie umierają? to przerażająca seria, która nie raz mrozi krew w żyłach i przyprawia o gęsią skórkę. Autorka dobrze wie jak wystraszyć czytelnika. ?Bardziej martwa być nie może? to nasze ostatnie spotkanie z Alexis i duchami, które wokół niej się pojawiają. I już na wstępie recenzji zapewniam, że warto przeczytać tę książkę i będę was zapewniać o tym przez cały czas.

?Zła wiadomość jest taka, że duchy są wszędzie.?

Po przygodzie z Arlatem Alexis został się niezwykły dar ? widzi i słyszy duchy. A jednym z najgorszych duchów jaki ją nawiedza jest duch Lydii ? dziewczyny, która zmarła, jak wszyscy twierdzą, z winy Alexis. Lex musi się jakoś uporać z tą dziwną umiejętnością. Niestety w okolicy zaczynają ginąć młode dziewczyny. Przyjaciele Alexis są w niebezpieczeństwie i tylko ona może powstrzymać zło, które czai się za rogiem.

?Jeśli igrasz z ogniem, to możesz się poparzyć.?

?Bardziej martwa być nie może? to naprawdę przerażająca książka. Dawno się tak nie bałam. Dwie poprzednie części były straszne, ale to co serwuje nam autorka w finale serii, to prawdziwa perełka strachu. Na każdej stronie czai się coś mrocznego, coś przerażającego. Czasami boimy się przewracać kartkę, jednak ostatecznie nasza ciekawość wygrywa. Książka wciąga do tego stopnia, że mimo gęsiej skórki nic nie jest w stanie nas powstrzymać przed jej odłożeniem. To prawdziwa mocna lektura warta przeczytania.

?W ostatecznym rozrachunku musisz wybrać to, co dobre dla ciebie. Nie możesz żyć dla kogoś innego. Nie możesz pozwolić poczuciu winy przesądzać o kształcie swojego życia.?

Bohaterów powieści znamy z poprzednich części. Jednych mamy okazję lepiej poznać ? jak choćby Jareda. To chłopak owiany tajemnicą. Czasami jest irytujący, ale jak się okazuje jest ku temu powód. Główna bohaterka, Alexis, to młoda i odważna dziewczyna. Dla przyjaciół jest w stanie zrobić wszystko, poświęcić nawet własne życie. Jej odwaga nie zna granic. Bohaterowie drugoplanowi to bardzo barwne i sympatyczne postacie. Wszyscy tworzą zgraną całość, która idealnie się dopełnia.

Powieść ta jest bardzo tajemnicza. Z niecierpliwością czekaliśmy na finał ?Złych dziewczyn? i gdy już zaczynamy go czytać naszych pytań przybywa. Mamy wrażenie, że z każdym rozdziałem jest więcej niewiadomych. Jednak autorka kończy serię i rozwiązuje wszystkie zagadki. Nie zostawia nas ze znakiem zapytania w głowie. Zakończenie jest bardzo dobre, zaskakujące i wstrząsające. Nasze emocje wirują porwane przez wielkie emocjonalne tornado. Ten finał serii jest po prostu mega.

?Zastanawiałam się, czy nagłe rozpłynięcie się na czyichś oczach jest duchowym odpowiednikiem posikania się w spodnie.?

W książce nie brakuje humoru. Mimo, że fabuła ma charakter powieści z dreszczykiem, to znajdziemy kilka bardzo zabawnych scen. Najlepsze są te z Alexis i Lydią. Uwielbiam jak te dziewczyny się przekomarzają. Przy takich humorystycznych przerywnikach nie raz pojawia nam się uśmiech na twarzy. A co za tym idzie, jesteśmy w pełni zrelaksowani i przygotowani na kolejny niespodziewany zwrot akcji.

?Bardziej martwa być nie może? bije na głowę dwie poprzednie części. Serię rozpoczęły ?Złe dziewczyny nie umierają? i był to naprawdę bardzo dobry początek trylogii. Wszystko zapowiadało się świetnie i tak też było. Druga część była również zaskakująca i bardzo emocjonalna. Myślałam, że już lepiej nie będzie, że ?Od złej do przeklętej? wyczerpała limit strachu, przerażenia i fascynacji. Ale się myliłam? Katie Alender najlepsze zostawia na koniec. To dzięki ?Bardziej martwa być nie może? czujemy, co to prawdziwy strach i lęk. Czujemy prawdziwą fascynację. Książka intryguje nas na każdej stronie. Bohaterowie sprawiają, że nie sposób o nich zapomnieć. Tajemnica jaką owiana jest ta historia sprawia, że stajemy się jej częścią, częścią tej przerażającej historii.

?Może szaleństwo to moja nowa codzienność.?

Katie Alender stworzyła bardzo dobrą historię. Te trzy tomy powinny zagościć na półkach każdego czytelnika, nie tylko tego młodszego. Kto lubi się bać powinien koniecznie przeczytać tę serię. Jeszcze bardziej zachęcam tych, którzy nie lubią się bać. Dzięki serii ?Złe dziewczyny nie umierają? pokochacie się bać, pokochacie czuć ciarki na plecach, pokochacie uczucie, które towarzyszy wejściu do ciemnego pokoju. Ta seria to niezapomniana przygoda, której życzę każdemu.