BAŁKANY, WŁOCHY I AFRYKA 1914-1918 (twarda)

Opis produktu:

Akt, który stał się zarzewiem I wojny światowej - zabójstwo spadkobiercy tronu austrowęgierskiego, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda w Sarajewie - stanowił kulminację serii zdarzeń, która miała swój początek jeszcze w dziewiętnastym wieku. Chaos wynikły z etnicznych napięć, nacjonalizmu, oportunizmu politycznego, walk o władzę i pozycję na Bałkanach  sprawił, że Europa pogrążyła się w konflikcie, który miał kosztować życie miliony ludzi.
Podczas wstępnej fazy wojny Austro-Węgry musiały stawić czoło Serbii i Rosji. Od samego początku było oczywiste, że Niemcy staną wiernie po stronie Austrii, ale dopiero decyzja Bułgarii o zaangażowaniu się po stronie Państw Centralnych w październiku 1915 roku wprowadziła znaczącą zmianę w obrazie wojny na Bałkanach. Wtedy właśnie doszło do ukształtowania się frontu salonickiego, w ramach którego sto pięćdziesiąt tysięcy żołnierzy francuskich i angielskich brało udział w nielicznych starciach aż do katastrofalnej bitwy pod Doiran w 1918 roku.
W chwili wybuchu wojny w 1914 roku władze brytyjskie w Afryce były zupełnie nieprzygotowane i dysponowały relatywnie mało znaczącą siłą militarną, by móc zaatakować niemieckie kolonie, skutecznie odizolowane od jakiegokolwiek wsparcia. Niemiecki dowódca w Afryce Wschodniej, Paul von Lettow-Vorbeck, wszczął błyskotliwą kampanię z użyciem taktyki partyzanckiej, przypuszczając błyskawiczne ataki na cele państw ententy, w tym szczególnie na Kolej Ugandyjską. Czoło stawił mu południowoafrykański generał Jan Smuts i jego oddziały złożone  z Burów, Brytyjczyków, Rodezyjczyków, Hindusów, Afrykanów, Belgów i Portugalczyków. Walki w koloniach afrykańskich miały potrwać aż do roku 1918.
Włochy przyłączyły się do wojny w kwietniu 1915 roku, po stronie ententy. Przez dwa lata siły austro-węgierskie były skutecznie odpierane od północy Włoch, dopóki włoskie wojska nie poniosły klęski w bitwie pod Caporetto w październiku 1917 roku, w której starły się z Niemcami i Austro-Węgrami. Pamięć o tym upokorzeniu została przynajmniej częściowo wymazana dzięki zwycięstwu pod Vittorio Veneto w listopadzie 1918 roku, które przyczyniło się do upadku Monarchii Austro-Węgierskiej.

Przekład: Jan Szkudliński