„Podchody, intrygi, zabawy z ogniem, wreszcie dziwne rogate zwierzątko – wszystko to nie daje czytelnikowi odzipnąć przy lekturze (…) To godziwa literacka robota.” – po lekturze tej niezwykłej lektury trudno nie zgodzić się z opinią Joanny Olech. Jest to niesamowita opowieść o miłości do książek i o świecie, który w nich powstaje. Czyta się ją jednym tchem - chociaż jest pokaźniej grubości nietrudno przeczytać ją w jeden wieczór. Akcja toczy się szybko, nie brakuje w niej ciemnych postaci, zarysowanych tak, że stają nam przed oczami jak żywe i mrocznych miejsc, w które na pewno nie chcielibyśmy się udać. Ogromny talent Funke sprawia, że przeżywamy te wszystkie przygody razem z bohaterami książki – Meggie, jej ojcem Mo i Smolipaluchem, który tak bardzo lubił bawić się ogniem, że zmienił życie małej dziewczynki już na zawsze i innymi niezwykłymi postaciami, razem z nimi boimy się, przeżywamy rozterki, uciekamy, tęsknimy. To wszystko sprawia, że tej książki nie da się zapomnieć, zostają w nas te wszystkie emocje, które towarzyszyły lekturze. „Uważam za zupełną rewelację sposób, w jaki wprowadza do akcji bohaterów, którzy zaczynają żyć nowym życiem, tak nowym, że z powodzeniem buntują się nawet przeciw swojemu autorowi i zagrażają jego życiu i życiu jego najbliższych” (Andrzej Polkowski).
W książce bardzo wiele jest o miłości do książek, o ich magii, tajemnic, które kryją. Autorka zadaje sobie pytanie, czy to rzeczywiście pisarz sprawuje władze nad stworzonym przez siebie światem, czy może tylko świat ten pozwala mu opowiedzieć innym swoją historię?
Co stało się z matką Meggie? Co chciał Smolipaluch od Mo? Kim jest Capricorn? Dlaczego tata Meggie nigdy nie czytał jej na głos?
Te i wiele innych pytań czytelnik zadaje sobie przy tej wspaniałej lekturze, która spodoba się chyba każdemu, nawet temu, kto nie przepada za fantasty.
