Atramentowa krew

Atramentowa krew Cornelii Funke to druga część trylogii Atramentowego świata. Opowiada o tym, co mogą zdziałać książki w naszym świecie. Wspaniałe przygody Maggie i jej ojca Mo bardzo ubarwiają treść książki. Opowieść o Atramentowym świecie, takim w którym wszystko jest możliwe jest najwspanialszą rzeczą dla ludzi bez wyobraźni, ponieważ rozwija ją, a ludzie z wyobraźnią mogą tylko się cieszyć, że taka książka dla nich istnieje. Atramentowa krew to najciekawsza z trylogii atramentowego świata, pozwala na przejście w inny nieznany świat i uduchowienie z postaciami, a także przyjaciółmi w późniejszym poznaniu. Zapewne niektórzy zastanawiają się czy przeczytać ów książkę, ale ja ją serdecznie polecam .Naprawdę warto.

Od czasu niezwykłych wydarzeń opisanych w Atramentowej krwi, kiedy to opowieść Atramentowe serce w czarodziejski sposób wciągnęła Meggie, Mo i Smolipalucha na swoje karty, życie w Atramentowym Świecie stało się nie do zniesienia.
Cień nadziei na odmianę złego losu pojawia się dopiero wtedy, gdy Mo zawiera niebezpieczny układ ze śmiercią.
"Atramentowa Śmierć" Jest to książka, której się nie czyta...Tę książkę się pochłania, wręcz pożera swym nienasyconym wzrokiem. Książkę tę czyta się z zapartym tchem, nie znam książki, która by tak ciekawiła a zarazem przejmowała zgrozą i niepokojem o bohaterów...Powieść ta jest małą różową perełką wśród tak wielu białych pereł. Po przeczytaniu tej książki, autorka zostawia nas z trudnym pytaniem na które możliwe, że nie znamy odpowiedzi...A może jednak się mylę?? Musicie koniecznie to przeczytać!!!

Wartka, zapierająca dech akcja, niezwykłe umiejetności bohaterów, wreszcie walka dobra ze złem - to wszystko nie pozwala odpocząć przy lekturze. "Atramentowe serce" i "Atramentową krew" czytam już kolejny raz i jestem zachwycona, poznajac na nowo Atramentowy Świat. To moje ulubione ksiazki, sądzę, że to naprawdę wspaniałe dzieła literackie. "Atramentowe serce polecam wszystkim miłośnikom literatury fantastycznej, ale...nie tylko. żnajdzie sie tu również coś dla wszystkich. A za serce na pewno ujmie Gwin - wścibska, lecz niezwykle zabawna kuna...z różkami. Życzę przyjemnych wrażeń przy czytaniu!

Kolejne przygody Meggie i jej ojca Mo, znakomitego introligatora. Ponadto wiele zależy od Smolipalucha, poskramiacza ognia oraz od jego wiernego ucznia Farida i pewnego Orfeusza. Tym razem akcja przenosi się do atramentowego świata, wbrew niektórym postaciom, natomiast innym na rękę. Jedynie "pożeraczka książek" i Dariusz pozostają wbrew sobie w tym świecie. Jak można się słusznie spodziewać w związku z tym wynika wiele niespodziewanych i wartych przeczytania przygód. polecam;)