Arystoteles jest samotnikiem, ale tak naprawdę nie jest samotny. Uprawiał sport i należał do klubów, jednak nigdy nie miał żadnych przyjaciół, ponieważ nigdy nie czuł ze należał do normalnego świata nastolatków. Jego mama jest nauczycielką, ojciec weteranem z Wietnamu, który głęboko w sobie ukrywa swoje myśli, brat siedzi w więzieniu. Natomiast tylko kolejna z wielu rzeczy, do której rodzice nie dopuszczają Ariego , czyli jego brat i dlaczego nie jest on częścią ich życia. W czasie kiedy zbliża się letnia przerwa w nauce, mama Ariego zachęca chłopca do nawiązania nowej przyjaźni i właśnie wtedy poznaje Dantego na miejscowym basenie.
Dante jest bystry, otwarty, wygadany i nadęty... czyli wszystko to, czym Ari nie jest. Tak mało prawdopodobne, jaka więź połączy tych dwoje i staną się najlepszymi przyjaciółmi. Mama Dantego jest terapeutką, a tata profesorem, więc jego inteligencja jest naturalna, za to on uwielbia czytać, pływać i w głębi serca jest poetą. Dwójka ta szybko staje się nierozłączna, pomimo faktu, że czasami Ari uważa Dantego za nieznośnego. Ari nawet naraża swoje życie aby ocalić Dantego, przed poruszającym się samochodem, kiedy chłopak ten próbował uratować złamane skrzydło ptaka.
Co może być zabawne lato które miało być spędzone razem na basenie i odkrywanie tajemnic tego świata, jest czasem Ariego gdy odzyskuje zdrowie od wypadku. I wtedy lato się kończy, Dante wyjeżdża do Chicago wraz z rodzicami na czas roku szkolnego, a za to ari jest zły na przyjaciela, nie przez jego wyjazd a za to, że próbował ratować tego głupiego ptaka. Jest zły na siebie za to, że został ranny. Jest zły na swoich rodziców za to, że z nim nie rozmawiają i za to, że nigdy nie mówili o jego bracie. Przede wszystkim, on nawet nie wie, dlaczego jest naprawdę zły.
W ciągu następnych kilku miesięcy wiele się zmienia, zarówno dla Ariego, jak i Dantego. Dante odkrywa różne wady nastoletniego życia, w tym trawkę i alkohol, dziewczyny i chłopców, w końcu decyduje, że woli całować chłopców niż dziewczyny. Ari natomiast poznaje swoich rodziców, jak i siebie samego. I wtedy dzieje się rzecz nie do pomyślenia, Dante zostaje zraniony w akcie przemocy, który wysyła Ariego na dno spirali, która może zakończyć się dla niego w tym samym miejscu, co jego ukochany starszy brat.
Niezależnie od tego, czy były to ich czasem niezręczne, ale zawsze intrygujące rozmowy, czy listy wymieniane podczas nieobecności Dantego, czy też relacja w czasie rzeczywistym z wydarzeń opisywanych przez Ariego, związek tych dwojga całkowicie mnie zafascynował. Dante wiedział, że kocha Ariego na długo przed tym, jak te uczucia zostały odwzajemnione, ale myślę, że nawet Dante nie wiedział, że na początku był zakochany w Arim. Sposób, w jaki ich związek rozwijał się, stając się i pozostając najlepszymi przyjaciółmi przez długi czas, zanim cokolwiek innego było bardzo świeże, niewinne i ujmujące.
Jeśli szukasz po prostu kolejną książkę o pięknie i rzeczywistości prawdziwej przyjaźni która na zawsze pozostanie w twojej głowie. To, jest właśnie ta po która powinniście sięgnąć, to wspaniale napisana historia o dwóch młodych chłopakach, którzy szukają czegokolwiek, odkrywając tajemnice dotyczące zagubionego wszechświata, jednocześnie wykuwając więź miłości i przyjaźni.
Opinia bierze udział w konkursie